Ο επίλογος της Τετάρτης: «Τι κάνει νιάου νιάου στα κεραμίδια; Το καθολικό Lockdown δυστυχώς»
Ο Ακης Σακισλόγλου απαντά στην ερώτηση του Facebook «τι σκέφτεσαι;»
Με ρωτάει το Facebook «τι σκέφτεσαι;». Ειλικρινά, δεν ξέρω τι να του πρωτοπώ!
Να του πω ότι η πρωινή είδηση «κανονικά τα take away με παρέμβαση Τζιτζικώστα» με ξεπερνά; Δηλαδή τι παρέμβαση έκανε ο περιφερειάρχης κι αν έπρεπε να παρέμβει αυτός, τότε ποιοι μάς κυβερνούν και πόσο έχει χαθεί η μπάλα;
Να του πω ότι το να ζητά ο διεκδικητής της προεδρίας της ισχυρότερης χώρας του πλανήτη «να σταματήσει η καταμέτρηση των ψήφων» τώρα που κερδίζει, με κάνει να ανατριχιάζω για το μέλλον της Δημοκρατίας;
Να του πω ότι θέλω να γράψω κάτι κι εγώ για τις Αμερικανικές εκλογές αλλά ένας άλλος εαυτός μού υπενθυμίζει πως «είμαι άσχετος, δεν έχω πάει ποτέ στις ΗΠΑ, δεν μπορώ να καταλάβω πώς σκέφτονται οι πολίτες εκεί, τι συμφέροντα έχουν, τι όνειρα, τι ματαιώσεις…»
Να του πω του Facebook ότι έμαθα για το αυριανό διάγγελμα του πρωθυπουργού και σκέφτηκα να γράψω «τι κάνει νιάου νιάου στα κεραμίδια;»
Να κάτσω και να μετρήσω πόσες φορές τον τελευταίο καιρό ένας ή και περισσότεροι επιστήμονες πρότειναν μέτρα και δεν εισακούστηκαν; Πόσες φορές βγήκαν οι γιατροί στους δρόμους να διαμαρτυρηθούν; Πόσες φορές βγήκαν οι καθηγητές και μίλησαν για τα σχολεία, τις συνθήκες διδασκαλίας, τα προβλήματα της τηλεκπαίδευσης;
«Τι κάνει νιάου νιάου στα κεραμίδια, λοιπόν»; Το καθολικό Lockdown. Αφού αργήσαμε στα μικρά τοπικά Lockdown, αφού το σύστημα υγείας έχει ξεπεράσει τα όριά του, αφού κι όταν ανακοινώνονται περιορισμοί όλα γίνονται τόσο στο πόδι που χρειαζόμαστε μέρες ολόκληρες και διευκρινίσεις για το παραμικρό ώστε να δούμε κάποια αποτελέσματα, ε, τότε η μοναδική λύση είναι αυτό που θα ανακοινώσει αύριο ο πρωθυπουργός.
Ελάτε να σταθούμε όλοι μαζί στην τηλεόραση. Να δούμε τον Κυριάκο Μητσοτάκη με πουκάμισο χωρίς γραβάτα και με τα μανίκια σηκωμένα σαν να έκανε ένα μικρό διάλειμμα από την σκληρή του εργασία. Πίσω του θα βρίσκεται μια βιβλιοθήκη γεμάτη βιβλία και στο γραφείο οι φωτογραφίες της οικογένειας και οι εικόνες της εκκλησίας.
Θα κοιτάξει στο φακό και θα διαβάσει αυτά που θα του έχουν γράψει. Είναι ζυγιασμένα αυτά τα διαγγέλματα. Εχουν τις κατάλληλες δόσεις φόβου αλλά και ελπίδας. Εχουν τυπικές διαπιστώσεις για να δικαιολογήσουν τη διάρκεια του διαγγέλματος και τρεις – τέσσερις κάθε φορά ουσιαστικές προτάσεις με τις ανακοινώσεις. Πάντα σε ένα κλίμα σοβαρότητας και υπευθυνότητας. Με μικρές λεπτομέρειες περί ατομικής ευθύνης και εθνικής υπερηφάνειας.
Σκέφτομαι κι εκείνη την εφιαλτική πρόβλεψη των επιστημόνων βάσει μαθηματικού μοντέλου που έλεγε ότι στις 8 Νοεμβρίου θα έχουμε 3.000 κρούσματα κι ότι μπορεί και να ήταν και αισιόδοξη αφού σήμερα σκαρφαλώσαμε στα 2.646 με 179 διασωληνωμένους.
Σενάρια που πριν λίγο καιρό έμοιαζαν εφιαλτικά τώρα είναι μια πραγματικότητα. Και κάποιοι ακόμα και σήμερα επιμένουν να μην καταλαβαίνουν τον κίνδυνο της συγκεκριμένης πανδημίας.
