Επιστροφή στην εποχή του χωροφύλακος;

Τις τελευταίες μέρες, στο πλαίσιο ενός νέου δόγματος ευταξίας, είδαμε μερικές εικόνες που δεν ταιρίαζουν σε μια δημοκρατική χώρα. Βίντεο που δείχνουν αστυνομικούς να χτυπούν ανελέητα μια κοπέλα,έναν δημοσιογράφο, έναν νεαρό φοιτητή σκηνοθεσίας, σε σημείο να του σπάσουν τα δάχτυλα, γιατί κινηματογραφούσε την επιχείρηση εισβολής της αστυνομίας σε μια πολυκατοικία, προκαλούν ανατριχίλες.

Επίδειξη δύναμης επιβολής, αίσθηση εκδίκησης: τώρα θα δείτε με τι έχετε να κάνετε;

Η Εφημερίδα των Συντακτών αποκαλύπτει σήμερα το πως παρακολουθούνται πολίτες από την αστυνομία με gps που τοποθετούνται σε αυτοκίνητα και μηχανάκια.

Στα social media μαρτυρίες πολιτών μιλούν για πρωτοφανείς βρισιές που ακούγονται από στόματα αστυνομικών σε διάρκεια επιχειρήσεων.

Στα μεγάλα κανάλια είναι απλά φθινόπωρο και πέφτουν τα φύλλα.

Η κατάσταση μπορεί να ικανοποιεί τα ένστικτα ορισμένων θερμοκέφαλων που απαιτούν σπασμένα κεφάλια, όμως στην πραγματικότητα, η κρατική καταστολή, όπως την εφαρμόζει ο κ. Χρυσοχοϊδης, για να ισχυροποιήσει τη θέση του στην κυβέρνηση και να παρουσιαστεί ως Ρομπέν της τάξης, μόνο στα άκρα θα οδηγήσει.

Η πάταξη της παραβατικότητας, που όλοι ζητούμε, η επιθυμητή ασφάλεια της καθημερινότητας, δεν είναι η δικαιολογία για περιστολή των ατομικών δικαιωμάτων, για αυθαιρεσία των οργάνων της τάξης, για επιστροφή στην εποχή του παντοδύναμου αστυφύλακος που στη θέα του κατέβαζες τα μάτια.

Οι γονείς του 18χρονου που κακοποιήθηκε χθες περιγράφουν την επίδειξη δύναμης με προκλητικό χτύπημα στο πάτωμα των ασπίδων μπροστά τους από αστυνομικούς, οι οποίοι μάλλον πολλές ταινίες είδαν στη ζωή τους.

Ο νόμος και η τάξη με κλωτσίδια σε ανυπεράσπιστους ανθρώπους δεν τιμά την κυβέρνηση και τον πρωθυπουργό ο οποίος για να χαϊδέψει τα αυτιά των άκρων που συμπεριλαμβάνονται στο κόμμα του, επιτρέπει την ολίσθηση. Αυτά ανήκουν σε άλλες εποχές. Φαίνεται ότι κάποιοι ζήλεψαν όσα συμβαίνουν στο Χονγκ Κονγκ, τη Λαπάζ και τη Βηρυτό…