Eurovision 2025: Πώς έζησα από κοντά τη σπουδαία βραδιά της Κλαυδίας
Ο Παύλος Παρούσης βρέθηκε στη Βασιλεία και μεταφέρει το κλίμα από το μεγάλο τελικό του μουσικού διαγωνισμού
Λέξεις: Παύλος Παρούσης
Χθες το βράδυ, ζήσαμε άλλη μια αξέχαστη βραδιά Eurovision – ίσως πιο φορτισμένη από κάθε άλλη χρονιά. Η ατμόσφαιρα ήταν ηλεκτρισμένη, τόσο από τα φώτα της σκηνής όσο και από την έντονη πολιτική φόρτιση που σκέπασε φέτος τον διαγωνισμό.
Η Ελλάδα, με την Κλαυδία και το συγκινητικό τραγούδι «Αστερομάτα», κέρδισε τις καρδιές μας – και όχι μόνο. Κατέκτησε επάξια την 6η θέση με 231 βαθμούς, προσφέροντάς μας μια δυνατή ερμηνεία που γέμισε υπερηφάνεια όλους τους Έλληνες. Κάθε φορά που εμφανιζόταν στη σκηνή, η αίθουσα πάγωνε από τη συγκίνηση.
Ο μεγάλος νικητής της βραδιάς ήταν ο JJ από την Αυστρία με το τραγούδι «Wasted Love», συγκεντρώνοντας 436 βαθμούς. Ήταν μια ανατροπή που ήρθε σαν λύτρωση για πολλούς – ειδικά μετά την τεράστια αγωνία που προηγήθηκε.
Και λέμε «λύτρωση», γιατί ο φόβος ότι το Ισραήλ θα κέρδιζε ήταν διάχυτος παντού – όχι μόνο στους θεατές αλλά και μέσα στον Τύπο. Η συμμετοχή της Yuval Raphael με το τραγούδι «New Day Will Rise» θεωρήθηκε από πολλούς αμφιλεγόμενη, καθώς συνοδευόταν από σαφές πολιτικό υπόβαθρο. Παρά τη μεγάλη στήριξη που έλαβε από το τηλεοπτικό κοινό, η εμφάνισή της προκάλεσε έντονες αντιδράσεις, αποδοκιμασίες και αποχωρήσεις. Τελικά, κατέλαβε τη 2η θέση, κάτι που σχολιάστηκε ευρέως ως αποτέλεσμα περισσότερο πολιτικής φόρτισης παρά καθαρά μουσικής αξίας.
Καθώς ανακοινώνονταν τα αποτελέσματα, στο press center, ανάμεσα στους δημοσιογράφους, η ατμόσφαιρα ήταν κάτι παραπάνω από τεταμένη. Κι όταν έγινε ξεκάθαρο πως το Ισραήλ δεν θα κερδίσει – επικρατούσε χειροκρότημα, ανακούφιση και εμφανής ικανοποίηση. Δεν ήταν λίγοι εκείνοι που σχολίαζαν ανοιχτά πως μια νίκη του Ισραήλ θα αποτελούσε σοβαρό πλήγμα για το κύρος του διαγωνισμού. Η αποδοκιμασία και οι αποχωρήσεις κατά τη διάρκεια της εμφάνισής της το έδειχναν ήδη.
Παρά τις εντάσεις, η βραδιά ήταν μοναδική. Μουσική, έντονα συναισθήματα, φιλικές κόντρες και μια γερή δόση πολιτικής – όλα μαζί σε ένα μείγμα που μόνο η Eurovision μπορεί να προσφέρει.
Για εμάς, το σημαντικότερο ήταν πως η Ελλάδα έλαμψε με αξιοπρέπεια, και η μουσική –έστω και για λίγο– κατάφερε να ακουστεί πάνω απ’ όλα.
