Φέτος ο Μάρτης ξεκίνησε νωρίς
Για τις φούστες που κατέβηκαν με το ζόρι. Για τις φόρμες που δώσαν αφορμή. Για τους μονολόγους που απήγγειλαν και τα πανιά που έκαναν κουμάντο.
Λέξεις: Κατερίνα Γκανάτσα
Φέτος ο Μάρτης ξεκίνησε νωρίς. Κάθε χρόνο 8 Μαρτίου μνημονεύουμε σπουδαίες γυναίκες που φώτισαν ανά τα χρόνια την ανθρωπότητα καθώς επίσης θυμόμαστε την θέση της γυναίκας στην σύγχρονη εποχή, η οποία δεν είναι η ίδια σε όλες τις κοινωνίες και τις οικονομίες παγκοσμίως.
Στην χώρα μας λοιπόν η θέση της γυναίκας, δυστυχώς, θέλει δουλειά ακόμα. Με την κυβέρνηση να αποτελείται κατά μόλις 11% από γυναικείο πληθυσμό, τα ποσοστά έμφυλης βίας να είναι τρομακτικά υψηλά, οι μισθοί να έχουν ακόμα διαφορές ανάλογα με τον φύλο και πολλά επαγγέλματα να είναι ανδροκρατούμενα η Ελλάδα είναι πολύ πίσω σε θέματα ισότητας των φύλων.
Όμως φέτος, μέσα σε όλο αυτό το σκοτάδι, κάτι έλαμψε. Φέτος γυναικείες φωνές βρήκαν επιτέλους το σθένος, μετά από χρόνια σιωπής, να υψώσουν το ανάστημα τους μπροστά σε αυτήν την συντηρητική κοινωνία και να μιλήσουν για τραύματα βαθιά. Να μιλήσουν για βιασμούς σωμάτων και ψυχών. Να μιλήσουν για όλη την βία που έχουν υποστεί. Για τα χέρια που τους φίμωσαν τα στόματα.
Για τις φούστες που κατέβηκαν με το ζόρι. Για τις φόρμες που δώσαν αφορμή. Για τους μονολόγους που απήγγειλαν και τα πανιά που έκαναν κουμάντο. Κατάφεραν οι σπουδαίες αυτές γυναίκες να δημιουργήσουν ένα ρεύμα και ένα κοινωνικό φαινόμενο που άνοιξε και άλλα στόματα, και άλλες καρδιές. Είδαμε γροθιές να σφίγγουν, μάτια να βουρκώνουν και αλήθειες να ακούγονται αφήνοντας όλη την κοινωνία βουβή από τρόμο και δέος. Άνοιξαν τον ασκό του Αιόλου και αρχίσαμε και μεις οι ανίδεοι να ακούμε.
Μας έμαθαν πως ο βιασμός πονάει, καταστρέφει. Μας ανατρίχιασαν, μας έκαναν να νιώσουμε συμπόνια. Μας έκαναν να νιώσουμε οργή για τους θύτες. Μας έκαναν να σκεφτούμε γιατί. Και όχι γιατί τώρα. Αλλά γιατί να το κάνει. Γιατί η κοινωνία δεν τον σταμάτησε. Γιατί το ξαναέκανε. Μας γέμισαν οι γυναίκες αυτές ελπίδα ότι ο κόσμος μας θα γίνει λίγο καλύτερος. Μας γέμισαν ικανοποίηση και ανακούφιση.
Γιατί ξαλάφρωσαν πολλές ψυχές με όλες αυτές τις αποκαλύψεις. Τις ευχαριστούμε για όλα αυτά τα συναισθήματα. Για όλες αυτές τις αλήθειες. Ο Μάρτης φέτος είναι δικός τους και έχουν αφήσει ένα αποτύπωμα στην ιστορία όλες αυτές οι φωνές. Έθεσαν τις βάσεις για έναν κόσμο πιο δίκαιο. Σας ευχαριστούμε όλες εσάς που μιλήσατε. Σας ευχαριστούμε που κάνατε τον κόσμο μας λίγο πιο ελεύθερο. Μέσα σε όλη αυτήν την καταστολή τον τελευταίο καιρό δώσατε μια ελπίδα για τον άνθρωπο. Μια ελπίδα για το μέλλον. Ο Μάρτης φέτος είναι δικός σας!
*Η Κατερίνα Γκανάτσα σπουδάζει σερβιτόρα και είναι απόφοιτος του τμήματος Ιστορίας της Φιλοσοφικής του ΑΠΘ.
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ