Φως και κίνηση
του Αλέξανδρου Σαλαμέ Σιγά μην ασχοληθώ χρονιάρες μέρες με τις εκλογές και με την επικείμενη πτώχευση και με τη πολιτική σαπίλα και τη περιρρέουσα αδικία. Ξέρεις τι; Λέω να μη γράψω αυτή τη φορά καν τις δικές μου αρλούμπες. Λέω να πάρω ένα στίχο του Παύλου του Παυλίδη και μια φράση του με αφορμή τούτο […]
του Αλέξανδρου Σαλαμέ
Σιγά μην ασχοληθώ χρονιάρες μέρες με τις εκλογές και με την επικείμενη πτώχευση και με τη πολιτική σαπίλα και τη περιρρέουσα αδικία.
Ξέρεις τι;
Λέω να μη γράψω αυτή τη φορά καν τις δικές μου αρλούμπες.
Λέω να πάρω ένα στίχο του Παύλου του Παυλίδη και μια φράση του με αφορμή τούτο το στίχο από το αγαπημένο «Μόχα»: «Ξέρω τα κύματα μια μέρα αυτά τα βράχια, θα τα διαλύσουν, θα τα κάνουν όλα σκόνη…»
Τα κύματα που περιγράφει είναι αυτά που τα έχει πίσω του στη φωτογραφία ο Παύλος και βρίσκονται σε μια ξεχασμένη παραλία της Αμοργού.
Λέει σχετικά με το στίχο αυτό λοιπόν: «Όταν είναι ακίνητο κάτι, όσο σκληρό και αν είναι αυτό, μπορεί να διαλυθεί από το πιο μαλακό πράγμα. Αρκεί το άλλο να κινείται…».
Ευχή και κατάρα για το 2015. Να μη μείνουμε ακίνητοι.
Καμία ελπίδα και δε κρύβεται στη στασιμότητα. Μόνο σκοτεινές σκέψεις και παρατήρηση της ζωής των άλλων. Μέχρι να μη μείνει καθόλου από τη δική σου ζωή.
Μέχρι η ζωή των άλλων να γίνει ένα με τη δική σου.
Φως και κίνηση για το 2015 λοιπόν. Φως και κίνηση.
(Το τραγούδι που άκουγα γράφοντας τα “Δρόμικα”)