Γαμώτο, κύριε Κουράκη

Συγνώμη για τον τίτλο, αλλά δεν μπορώ να βρω άλλον για να σας κάνω να με προσέξετε. Ναι, σε σας απευθύνομαι αγαπητέ κ. αντιδήμαρχε Αστικού Σχεδιασμού, Πολεδομίας και Δικτύων. Μακάρι να ξέρατε πόσο σημαντικός είστε για μένα. Αλλά δεν έχετε ιδέα. Ίσως γι αυτό με έχετε απογοητεύσει τόσο, επειδή δεν το καταλαβαίνετε και δεν καταλαβαίνω το γιατί.

Τα λέγαμε στο πλαίσιο των ρεπορτάζ μου μέχρι πριν λίγους μήνες. Το καλοκαίρι μου ζητήσατε υπομονή για όσο διάστημα θα παραμείνει κλειστή η παραλία λόγω έργων. Μου υποσχεθήκατε διαμόρφωση του πεζοδρομίου προκειμένου να μπορώ να κυκλοφορώ ασφαλής με το ποδήλατο και οι πεζοί να έχουν τα δικά τους μονοπάτια. Με διαβεβαιώσατε ότι ήταν ζήτημα ημερών να κατέβει η λωρίδα των ποδηλάτων στο δρόμο στη λεωφόρο Νίκης. Με παραμυθιάσατε ότι θέλετε να προωθήσετε το ποδήλατο στη Θεσσαλονίκη. Κι εγώ, όχι μόνο σας πίστευα αλλά τα έγραφα κιόλας ως ρεπορτάζ για να ενημερώνω τον κόσμο της Θεσσαλονίκης.

Και τι έγινε στο ενδιάμεσο; Απολύτως τίποτα. Απλώς, λόγω χειμώνα, αραίωσαν τα ποδήλατα κι οι πεζοί. Εγώ, όχι. Κάθε μέρα περνώ από την παραλία και πολύ συχνά ακούω τους πεζούς να μου φωνάζουν, να διαμαρτύρονται για την παρουσία μου εκεί, να αδιαφορούν για τη λωρίδα – κοροϊδία που σηματοδοτεί τον ποδηλατόδρομο και κάποιος σαδιστής σχεδίασε στο πεζοδρόμιο. Καλά κάνουν: κι εγώ στη θέση τους θα αδιαφορούσα γι αυτή τη λωρίδα.

Σε λίγο καιρό θα ανοίξει ο καιρός. Τότε, κύριε Κουράκη, θα δείτε ποδήλατα και πεζούς να γίνονται μαλλιά κουβάρια. Να διαπληκτίζονται για το ποιος έχει δικαίωμα στη χρήση του πεζοδρομίου. Θα δείτε –δυστυχώς ένα δυστύχημα ήδη το ζήσαμε- ατυχήματα.

Δεν μπορείτε να φανταστείτε, κύριε Κουράκη, τι σημαίνει το ποδήλατο για τον καθημερινό χρήστη του. Πόση χαρά και πληρότητα του (μου) δίνει. Εκ μέρους όλων των ποδηλατών που βρίζουν για το έργο της ανάπλασης της παραλίας, σας παρακαλώ να κάνετε κάτι προκειμένου να βρεθεί χώρος για τους ποδηλάτες. Το πιο λογικό, φυσικά, θα ήταν να δοθεί μια λωρίδα στο δρόμο, αλλά ξέρω ότι αυτή τη λύση την απορρίπτετε. Ξανασκεφτείτε το, πάντως.

Όσο για την πρώτη λέξη του τίτλου, ήταν αυτή που φώναξε βλέποντάς με κάποιος που μετέφερε με τα χέρια προμήθειες στο σούπερ περίπτερο του Λευκού Πύργου. Ξέρετε, ένα «ΓΑ-ΜΩ το» που θα ήθελε να συνοδεύσει και με διάφορα κοσμητικά για του λόγου μου. Το έγκλημά μου; Πέρασα από μπροστά του με το ποδήλατο. Πριν λίγο καιρό άλλος εμπλεκόμενος με το εν λόγω περίπτερο άρχισε να μου μιλά με όρους ανατομίας του αντρικού σώματος για τον ίδιο λόγο. Επειδή όμως το περίπτερο βρίσκεται στον ποδηλατόδρομο και όχι το ανάποδο, σας παρακαλώ πάρτε άμεσα μέτρα, είτε δημιουργώντας χώρο για τα ποδήλατα είτε περιορίζοντας το περίπτερο σε λιγότερα τετραγωνικά. Είναι δικό σας ζήτημα να λύσετε, όχι δικό μου.

Ξέρετε, είμαι πολύ μεγάλη για να ανέχομαι να με βρίζουν για κάτι για το οποίο δε φταίω. Φταίτε εσείς, κύριε Κουράκη και σας το λέω ανοιχτά για να το ξέρετε.

* Οι φωτογραφίες είναι από το scyscrapercity.com