Για ένα ελληνικό… «Cacerolazo»!

της Βαγγελιώς Χρηστίδου

Ένα μαζικό κάλεσμα για παράλληλη ειρηνική και καθημερινή ένδειξη διαμαρτυρίας για το πώς αντιμετωπίζεται από την Κυβέρνηση το θέμα του Νίκου Ρωμανού και το δικαίωμα στην Εκπαίδευση των κρατουμένων στις φυλακές της χώρας, «τρέχει» από χτες στο διαδίκτυο. Μέσω του facebook, μια νέα δράση με όνομα «Κατσαρόλια σε καθημερινή εκκωφαντική διαμαρτυρία» καλεί ανοιχτά κόσμο από τη Θεσσαλονίκη, την Αθήνα, τη Μυτιλήνη και ουσιαστικά οποιονδήποτε και οποιαδήποτε θέλει να συμμετάσχει, να εφαρμόσει μια ήδη δοκιμασμένη σε πολλές χώρες και αποδεδειγμένα αποτελεσματική, μέθοδο διαμαρτυρίας: το χτύπημα κατσαρολικών κάθε είδους κι άλλων αντικειμένων που κάνουν θόρυβο, σε καθημερινή βάση στις 9 το βράδυ – ξεκινώντας από σήμερα Τρίτη – από μπαλκόνια, ταράτσες και παράθυρα.

Στόχος, το να σταλεί ένα … θορυβώδες κι αν μη τι άλλο… «δυνατό» μήνυμα στην Κυβέρνηση, τους νομοθέτες και όσους «κόβουν και ράβουν» αποφάσεις εδώ και πολύ καιρό, ότι η αξία της ανθρώπινης ζωής δεν ξεπουλιέται, αλλά και ότι τα ανθρώπινα δικαιώματα διεκδικούνται με κάθε τρόπο. Το Σαββατοκύριακο πέρασε όπως πέρασε για τον καθένα, η ένταση των πορειών και των όποιων γεγονότων καταλάγιασε κάπως, όσοι συμμετείχαν σε πορείες και άλλες δράσεις επέστρεψαν είτε κουρασμένοι, είτε οργισμένοι ακόμη, είτε απογοητευμένοι, κλπ. στην καθημερινότητα. Η υπόθεση όμως του Νίκου Ρωμανού συνεχίζεται και ο δικηγόρος του ζητά απεγνωσμένα «χρόνο», αφού ο τελευταίος μετράει αντίστροφα για το νεαρό απεργό πείνας. Μετά και τις νέες ανακοινώσεις της Κυβέρνησης για παύση του δικαιώματος σε εκπαιδευτική άδεια στους κρατούμενους στις ελληνικές φυλακές, νέοι τρόποι στήριξης και αντίδρασης πυροδοτούνται και εμφανίζονται. Κι αυτό, γιατί πολλοί αναγνωρίζουν στο όλο θέμα πολιτικά παιχνίδια και επιπλέον μεθόδους στέρησης των βασικών δικαιωμάτων του ανθρώπου – όποιος και να είναι αυτός… «Cacerolazo».

Έλαβα στο fb μου χτες, ένα κάλεσμα σε έναν διαφορετικό τρόπο δράσης. «Κατσαρόλια σε καθημερινή εκκωφαντική διαμαρτυρία», έλεγε ο τίτλος της εκδήλωσης κι όσο «χαλαρός» και ίσως λίγο… «αστείος» να φαίνεται, στην ουσία η δράση κρύβει μεγάλη ιστορία από πίσω της. Το «Cacerolazo», λοιπόν, ξεκίνησε ως μορφή διαμαρτυρίας σε συγκεκριμένες ισπανόφωνες χώρες – Βενεζουέλα, Αργεντινή, Χιλή, Κολομβία, Κούβα, Ισπανία – και πιο πρόσφατα σε αγγλόφωνες και γαλλόφωνες περιοχές. «Γεννήθηκε» στην Χιλή, το 1971, ως διαμαρτυρία για την έλλειψη αγαθών στην περίοδο της οικονομικής κρίσης, έχει εφαρμοστεί εν μέσω κρίσης σε πολλές χώρες (όπως η Ισλανδία) ενώ ήταν, το 2013, ένας σημαντικός τρόπος αντίδρασης στα γεγονότα της Τουρκίας. Στην ουσία, αποτελείται από πολύ κόσμο που δημιουργεί θόρυβο με το να χτυπάει σε κατσαρόλες, τηγάνια και άλλα σκεύη, ώστε να προκαλέσει την προσοχή αυτών στους οποίους απευθύνεται. Αυτό που διαφοροποιεί το κίνημα, είναι ότι ο καθένας μπορεί να συμμετάσχει από το σπίτι του, κάτι που αυξάνει σημαντικά την τελική συμμετοχή του κόσμου. «Οργή» και διεκδίκηση από τα μπαλκόνια.

Το χτεσινό κάλεσμα στο συγκεκριμένο μέσο κοινωνικής δικτύωσης ξεκίνησε με πρωτοβουλία κυρίως Θεσσαλονικέων, αλλά όχι μόνο, αφού ακόμη και κόσμος που διαμένει στο εξωτερικό, στα κεντρικά της Ευρώπης, είναι ενημερωμένος και θέλει να στηρίξει το νεαρό απεργό πείνας, οργισμένος παράλληλα για τις αποφάσεις της ελληνικής Κυβέρνησης και την «επιπολαιότητα με την οποία αντιμετωπίζεται το θέμα του Νίκου Ρωμανού και το δικαίωμα εκπαίδευσης των κρατουμένων», όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται στο λινκ της εκδήλωσης. «Σκοπός μας είναι να δείξουμε ότι υπάρχουμε, έχουμε συνείδηση και αξίες, αγωνιούμε, συμπαραστεκόμαστε, είμαστε έτοιμοι να διεκδικήσουμε με κάθε τρόπο τα δικαιώματα του καθενός μας, και δεν μπορούμε να παρακολουθούμε άλλο αυτό το θέατρο του παραλόγου…Απαιτούμε να υπάρξει σοβαρότητα και σεβασμός στην αξία της ανθρώπινης ζωής και να δοθεί ένα αίσιο τέλος!», τονίζουν όσοι καλούν στο ελληνικό «Cazerolazo». «Κάθε βράδυ στις 9μμ, βγαίνουμε σε μπαλκόνια, ταράτσες και παράθυρα και βαράμε ένα κατσαρόλι με μια κουτάλα ή κάποιο μεταλλικό αντικείμενο». Μέχρι να δοθεί λοιπόν ένα αίσιο τέλος στην ιστορία του Νίκου Ρωμανού και σε όλο το παρασκήνιό της, υπάρχουν πολλοί τρόποι ειρηνικής διαμαρτυρίας. Ειρηνικής αλλά όχι και ήσυχης…

* Περισσότερες πληροφορίες για το ιστορικό αυτού του τύπου της διαμαρτυρίας, μπορεί κανείς να διαβάσει εδώ: ** Για όσους δεν προλάβουν το σημερινό κάλεσμα, αυτό θα ανανεώνεται στη σελίδα της δράσης καθημερινά, για κάθε βράδυ στις 9.