Ο Γιάννης Παρασκευόπουλος γράφει για τη «μεγάλη φτωχομάνα» Θεσσαλονίκη
Ο θεατρικός σκηνοθέτης αφιερώνει ένα κείμενο στην Parallaxi για την επέτειο των 30 χρόνων του περιοδικού.
Λέξεις: Γιάννης Παρασκευόπουλος | Θεατρικός Σκηνοθέτης
Η Θεσσαλονίκη είναι ερωτική πόλη. Η Θεσσαλονίκη είναι η μεγάλη φτωχομάνα. Είναι η νύφη του Θερμαϊκού. Η μεγάλη αδελφή του Μέγα Αλεξάνδρου. Είναι η μπουγατσούπολη. Είναι η πόλη που κυλάνε όλα χαλαρά. Η πόλη του φραπέ. Η πόλη με τα τέλεια ηλιοβασιλέματα.
Είναι η πόλη της βόλτας. Μουσακάς. Βόλτες στο λιμάνι. Νυχτερινή ζωή. Κίνηση. Ελάχιστη ησυχία. Ο ΠΑΟΚ και η Μαλαματίνα. Σχετικά καλοντυμένοι άνθρωποι. Οι Θεσσαλονικιές βάφονται για να πάνε στο περίπτερο. Είναι η Ωραία αγορά. Στη Θεσσαλονίκη το τυρί το λεν κασέρι και τη φέτα τυρί.
Είναι η μητρόπολη των Βαλκανίων. Είναι τα τσουρέκια του Τερκενλή. Οι άνθρωποι της έχουν την πλάτη τους στην Αθήνα και το βλέμμα τους στα Βαλκάνια. Είναι μια πόλη που όταν την δεις ή μένεις για πάντα σ’ αυτήν ή δεν ξαναέρχεσαι ποτέ. Θεσσαλονίκη είναι όλα αυτά και άλλα τόσα κλισέ.
Για μένα όμως η Θεσσαλονίκη είναι επιλογή. Η Θεσσαλονίκη είναι η πόλη που έχω επιλέξει να ζω και να εργάζομαι. Είναι η πόλη που όταν περπατώ στους δρόμους της νιώθω ακόμα όπως την πρώτη μέρα που την αντίκρισα στα 17 μου χρόνια. Είναι η πόλη που με εμπνέει και μου ανοίγει δρόμους σκέψης.
Είναι αυτή που με θλίβει με τα αδιέξοδα που μου δημιουργεί. Όπως όταν βρέχει ή όταν γίνεται μια πορεία διαμαρτυρίας δεν έχω πρόσβαση στους δρόμους της, έτσι κι όταν κάτι μέσα μου δεν πάει καλά νιώθω πως δεν έχω πρόσβαση στην καρδιά της.
Είναι η πόλη που μου έδωσε την ευκαιρία να δουλέψω στο θέατρο και να μοιραστώ με τους ανθρώπους της την καλλιτεχνική μου ανησυχία. Περισσότερο από όλα όμως η Θεσσαλονίκη είναι η πόλη που με έκανε πατέρα δύο υπέροχων παιδιών. Και είμαι περήφανος όταν περπατάω στους δρόμους της μαζί τους.
*γραμμένο για το επετειακό τεύχος των 30 χρόνων της parallaxi
