Γιατί… δεν μου αρέσουν τα Χριστούγεννα
Οι σκέψεις μου για τα Χριστούγεννα.
«Οι άνθρωποι πιστεύουν, ότι είναι τρομερά λυπηρό να περάσουν τα Χριστούγεννα μόνοι τους. Όμως δεν είναι ακόμα πιο θλιβερό, να περάσουν μόνοι τους οποιαδήποτε άλλη ημέρα του έτους, έτσι δεν είναι;», Paula Hawkins.
***
Όχι, δεν ήμουν πάντα έτσι. Μικρή τρελαινόμουν για τα Χριστούγεννα, απλά μεγαλώνοντας πιστεύω πως έχασαν το νόημα τους. Πιστεύω πως πλέον δεν τα συνδέουμε τόσο με την σημασία που έχουν. Όταν είμαστε παιδιά, αγωνιούμε να μας φέρει ο Αη Βασίλης τα δώρα ενώ όταν μεγαλώνουμε τρέχουμε εμείς σαν πανικόβλητοι να πάρουμε τα δώρα. Και πιστεύω πως καθώς ενηλικιωνόμαστε κοιτάμε περισσότερο τα Χριστούγεννα, σαν ημέρες τρεξίματος, παρά σαν ημέρες χαράς.
Οι άνθρωποι πιστεύουν ότι τα Χριστούγεννα είναι για να τα περνάς με παρέα. Ναι συμφωνώ, αλλά αν περνάς τις υπόλοιπες μέρες μόνος, τότε ποιο το νόημα; Πιστεύω πως τα Χριστούγεννα είναι μία γιορτή καρδιάς, μία γιορτή που πρέπει να την νιώθεις όλον τον χρόνο όχι μόνο 15 μέρες.
Δεν μου αρέσουν τα Χριστούγεννα, κυρίως για το ότι ο κόσμος τρελαίνεται και τρέχει πανικόβλητος στα σούπερ μάρκετ και στα καταστήματα για να ψωνίσει τρόφιμα και δώρα. Η αλήθεια είναι πως είμαι υπερκαταναλωτική, όμως τα Χριστούγεννα είναι το χειρότερο μου να βγω για ψώνια. Ποδοπατήματα, σπρωξίματα, χάος στα μαγαζιά. Γενικά επικρατεί ένα χάος που δεν μου αρέσει καθόλου.
Μισώ τις κλισέ φράσεις που χρησιμοποιούνται τα Χριστούγεννα. «Ό,τι κάνεις την πρώτη μέρα του έτους θα το κάνεις όλη τη χρονιά». Όταν ήμουν πιο μικρή την πίστευα αυτή τη φράση. Και κάθε φορά που χτυπούσε το ρολόι 12, χαμογελούσα και έβγαινα έξω για ποτό. Περνούσα όντως όμορφα, αλλά πραγματικά καμία χρονιά από αυτές που θυμάμαι δεν μου είχε πάει έτσι, τόσο όμορφα όσο είχα περάσει εκείνη την μέρα της Πρωτοχρονιάς. «Τα Χριστούγεννα είναι μέρα χαράς». Γιατί οι άλλες μέρες δηλαδή τι είναι; Μέρες λύπης; Και αυτές μέρες χαράς είναι και κατά τη δική μου ταπεινή άποψη όλες οι μέρες μας πρέπει να είναι χαρούμενες είτε είναι Χριστούγεννα είτε όχι.
Δεν μου αρέσουν οι κιτς εμφανίσεις των μπαλκονιών που ξεπετάγονται από τις αρχές Νοέμβρη και «τραβάνε» ως τον Φλεβάρη. Η διακόσμηση των Χριστουγέννων δεν είναι καθόλου λιτή και απέριττη, αντίθετα μάλιστα, είναι ό,τι πιο κιτς κυκλοφορεί. Άσε που υπάρχει και ένας τρόμος από τα πολλά λαμπάκια του γείτονα μην εκραγεί όλη η γειτονιά.
[Για να σας προλάβω ανοίγω μία μικρή παρένθεση λέγοντας πως όλη μου η οικογένεια λατρεύει τα Χριστούγεννα].
Δεν μου αρέσουν τα Χριστούγεννα γιατί παίρνω κιλά. Λατρεύω ό,τι γλυκό και σιροπιαστό κυκλοφορεί αυτές τις μέρες. Μελομακάρονα, κουραμπιέδες, δίπλες και πάει λέγοντας. Όλα αυτά είναι ο παράδεισος μου. Μέχρι που ζυγίζομαι. Μετά το ονομάζω κόλαση. Και κάθε χρόνο δίνω την ίδια υπόσχεση στον εαυτό μου, να μην φάω τόσα γλυκά. Όμως δυστυχώς την προσπερνάω πάντα.
Δεν μου αρέσουν τα Χριστούγεννα γιατί έχω βαρεθεί κάθε χρόνο τα ίδια χριστουγεννιάτικα τραγούδια. Επιτέλους βγάλτε και κανένα άλλο. Τόσες δισκογραφικές στον πλανήτη, τόσοι τραγουδιστές, κανένας δεν έχει σκεφτεί ότι έχουν κουράσει; Το ίδιο ισχύει φυσικά και με τις χριστουγεννιάτικες διαφημίσεις. Κάτι δεν πάει καλά με τις διαφημιστικές εταιρίες στην Ελλάδα, δεν εξηγείται αλλιώς!
Αν υπάρχει και άλλος λόγος; Φυσικά και υπάρχει. Δεν μου αρέσουν τα Χριστούγεννα γιατί πρέπει να περνάς καλά και γιατί πρέπει να είσαι ερωτευμένος. Πρέπει να βγεις με το αγόρι σου ή το κορίτσι σου φωτογραφία κάτω από το δέντρο. Πρέπει να στολίσετε μαζί το σπίτι. Και γενικά όλα αυτά τα «πρέπει» μου τεντώνουν τον εγκέφαλο.
Μέχρι και το να βγω για ποτό μισώ τα Χριστούγεννα. Αγχώνεσαι 10 μέρες πριν για το ότι πρέπει να κλείσεις τραπέζι στο μαγαζί που σου αρέσει, όμως σου λένε ότι πρέπει να είσαι εκεί ως τις 12:30. Αλήθεια τώρα, κύριε μου; Πότε να προλάβω; Εκτός αυτού όμως δεν υπάρχει πιθανότητα να βρεις και πουθενά αλλού να κάτσεις αν δεν έχεις κλείσει. Αλλά να μου πεις και που κλείνεις ποιο είναι το νόημα; Υπάρχεις κυριολεκτικά μέσα σε 1 τ.μ. Κυριολεκτικά! Ούτε να χορέψεις μπορείς, ούτε τίποτα. Μήπως τελικά αυτή τη χρονιά να κάτσω μέσα, παίζοντας χαρτιά με την οικογένεια μου;
Από την άλλη πλευρά, τα Χριστούγεννα μπορεί να είναι χρηστικά και απαραίτητα για κάποιους. Αγάπη, ζεστασιά και μπόλικες δόσεις σοκολάτας είναι αυτό που πάντα θα με συντροφεύει σε αυτή τη γιορτή. Όσα χρόνια και αν περάσουν. Εκεί όμως που θέλω να καταλήξω είναι ότι κατά τη γνώμη μου δεν πρέπει να τα βλέπουμε σαν μία γιορτή με περιτύλιγμα. Πρέπει να τα αισθανόμαστε βαθύτερα. Να καταλάβουμε τις μας αρέσει από αυτά και να τα κρατάμε για πάντα μέσα μας. Ασχέτως την εποχή και την ηλικία.
Έχεις σκεφτεί ποτέ πραγματικά τι σημαίνει Χριστούγεννα για εσένα; Τι σκέφτεσαι κάθε φορά που ακούς αυτή τη λέξη; Ε, λοιπόν αυτό πάρε και κράτα το για πάντα μέσα σου.
