Η άλωση της πόλης από την δεξιά

Λέξεις: Γρηγόρης Γεροτζιάφας

Ο Οκτώβρης του 1986 είναι φορτωμένος με μια πικρή ανάμνηση. Βράδυ της Κυριακής 19 Οκτώβρη. Καθόμαστε στον Πύργο του Τριγωνίου.

Μπροστά μας η πόλη φωτισμένη.

Έχω πράξει το πολιτικώς ορθό καθήκον μου. Απείχα από τις εκλογές. Δεν μπήκα στο ψευτοδίλημμα “Μαναβής ή Κούβελας”. Το ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα Παπανδρέου, 12 μήνες νωρίτερα είχε κάνει την μεγάλη δεξιά στροφή (ναι αγαπητοί “Παπανδρεϊκοί”, αυριανιστές, και όψιμοι τιμητές της Αριστεράς, ο Ανδρέας Παπανδρέου το 1985 έκανε την μεγάλη δεξιά στροφή και μετά τα τίναξε όλα στον αέρα).

Τότε αποφασίσαμε στην Αριστερά να “τιμωρήσουμε” το ΠΑΣΟΚ. Να βγούμε από το πλαίσιο των “άλλων δημοκρατικών δυνάμεων”.

Τότε είπαμε “Basta! ΠΑΣΟΚ δεν ψηφίζουμε, ας πάρει του μεγάλους δήμους η δεξιά” .

Μόνο που με αυτή την πολιτικά σωστή στάση κάναμε ένα μεγάλο λάθος.

Δεν τιμωρήσαμε το ΠΑΣΟΚ.

Δεν καταστρέψαμε το ψευδώνυμο μπλοκ των “δημοκρατικών δυνάμεων” (αυτό το είχε ήδη τινάξει στον αέρα το ΠΑΣΟΚ με το άρθρο 4, του αυριανιστές, τους αγανακτισμένους Ελληναράδες μπροστά στις πορείες και στις καταλήψεις).

Δυστυχώς, συμβάλαμε και εμείς στην άλωση της πόλης μας από την δεξιά. Θυμάμαι με πόνο την εικόνα και τον ήχο των αλαλαζόντων ορδών που πανηγύριζαν την νίκη της δεξιάς στο κέντρο της Πόλης. Ο βόμβος τους έφτανε μέχρι τον Πύργο του Τριγωνίου.

Την ίδια στιγμή που έβλεπα και άκουγα από ψηλά τις ορδές καταλάβαινα το μέγεθος του λάθους που κάναμε.

Δεν ξέρω πώς θα ήταν η πόλη αν δεν έβγαινε ο Κούβελας.

Ξέρω όμως ότι τότε ξεκίνησε η παρακμή της πόλης.

Την συνέχεια την γνωρίζουν όλοι και όλες…

Το ίδιο μαύρο νήμα της αντίδρασης ενώνει την τρύπα του Κούβελα στα σπλάχνα της Νέας Εγνατίας, (μπροστά από την βιβλιοθήκη του ΑΠΘ), με τα κατεστραμμένα αρχαία της Βενιζέλου.

Εμείς στην Αριστερά, από την πρώτη μέρα που στρατευόμαστε γνωρίζουμε ότι η ήττα είναι σχεδόν πεπρωμένο… Ξέρουμε να εμπλουτίζουμε την συλλογή μας με δοξασμένες ήττες, γιατί έχουμε μάθει να παλεύουμε και γνωρίζουμε ότι όταν παλεύεις για το δίκιο ακόμη και αν ηττάσαι ο αγώνας δεν είναι χαμένος.

Πρέπει όμως να προστατεύσουμε την Πόλη μας γιατί μέσα στην Πόλη μας οι αγώνες μας μπορεί να έχουν ελπίδα.

Για αυτό, από εκείνη την πικρή νύχτα το Οκτώβρη, και χωρίς πολλές αναλύσεις, το συμπέρασμά μου είναι ένα: Να μην συμβάλλουμε Ποτέ στην παράδοση καμίας Πόλης στην δεξιά.

Για αυτόν το λόγο και χωρίς καμία ψευδαίσθηση πρέπει να ψηφίσουμε τον Αγγελούδη για Δήμαρχο.

Δεν γνωρίζω τον κ. Αγγελούδη και κανέναν από τους συνεργάτες του, μα δεν με νοιάζει που δεν θα είναι ο Δήμαρχος που θα ήθελα.

Δεν ξέρω και δεν με ενδιαφέρει με ποιον κάνει παρέα, ούτε γνωρίζω τις πολιτικές του αντιλήψεις.

Ξέρω μόνο ότι η δεξιά έχει μαυρίσει την Πόλη, έχει ποτίσει με μίσος του κατοίκους της, έχει αποκόψει την Θεσσαλονίκη από την Βαλκανική της «ενδοχώρα» την Βόρεια Μακεδονία.

Αυτή η Δεξιά των Ζέρβα και την ομάδας του έχει μεγάλο μερίδιο ευθύνης για την τραγωδία και το θανατικό του Οκτώβρη του 2020 στην Θεσσαλονίκη.

Αυτή η δεξιά πρέπει να καταδικαστεί την Κυριακή, και θυμάμαι ότι μόνο «στους δρόμους θα κριθεί το δίκιο».

*Ο Γρηγόρης Γεροτζιάφας είναι γιατρός, καθηγητής Αιματολογίας στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστήμιο Σορβόννης, υπεύθυνος του Τμήματος Θρόμβωσης στο Νοσοκομείο Tenon στο Παρίσι και διευθυντής της Ερευνητικής Ομάδας Καρκίνος και Θρόμβωση INSERM U938