Οι άνθρωποι που γνώρισα

του Νίκου Βράντση

Εικόνα: Ελένη Βράκα

Στη ζωή μου γνώρισα πολλούς ανθρώπους.

Άλλους μελαγχολικούς, απογοητευμένους για έναν απροσδιόριστο λόγο. Σαν κάτι άλλοτε μεγαλοπρεπή και δοξασμένα, μα πια άδεια, παρατημένα κτήρια. Τα προσπερνάς και φαντάζεσαι να αντηχεί μέσα στα ξεφτισμένα ντουβάρια τους μια παλιά νοσταλγική γαλλική μελωδία για να θυμίζει στην ανυπαρξία, μνήμες που χάθηκαν. Αστοί, εθισμένοι στην λύπη. Αυτοί που γεννήθηκαν μεγάλοι. Δε μου αρέσει η συντροφιά τους. Μια άμπωτη, μια παλίρροια, που βαριαναστενάζει, δίνοντας την αυταπάτη της κίνησης σ τα λιμνάζοντα νερά της. Και όμως έχω κολλήσει μαζί τους.

Άλλους ρομαντικούς. Ιδεολόγους μου τους σύστησαν. Αυτοί  δε φοβούνται να σε κοιτάξουν στα μάτια. Αυτοί δεν παίρνουν και πολύ στα σοβαρά τον εαυτό τους. Δίνουν. Πιστεύουν. Δεν παραλύουν μπροστά σε τίποτα.

Είδα κάτι χαμηλοβλέποντες να κλωτσάνε τις πετρούλες στους χωμάτινους δρόμους, που πια ασφαλτοστρώθηκαν. Κάποιοι κοιτούν για λύρες χρυσές κάλπικες, άλλοι για μνήμες θαμμένες. Και ξέχασαν τη ζωή που χουν να ζήσουν, έτσι όπως προσηλώθηκαν στο βάθος. Και ήρθε η άσφαλτος, τους πρόλαβε, τους πήρε την ταυτότητα και τώρα έμεινα να σκάβουν και να πληγώνουν μάταια τις άκρες των δακτύλων τους.

Γνώρισα κάποιους Ηλίθιους, που με γέμισαν δάκρυα, μου έδωσαν ελπίδα. Ήταν οι πιο αφελείς και αθώες ψυχές. Ήταν συνειδητά Ηλίθιοι. Και με έκαναν περήφανο. Πιστεύω στους Ηλίθιους, αυτούς τους πεισματάρηδες δαίμονες με τις ορθές δόξες, που επιθυμούν το αδύνατο, γιατί νομίζουν πως όλοι είναι σαν αυτούς. Αυτούς να μην τους χάσουμε.

Άλλους τους γνώρισα παμπόνηρους σαν κλέφτες. Άπληστους, αδίστακτους, ματαιόδοξους. Μονίμως φοβισμένους, γιατί έτρεμαν στην ίδια τους τη σκέψη. Έτρεμαν, θεωρώντας πως οι άνθρωποι είναι κακοί σαν αυτούς. Νευρικοί σαν μπάλες φλίπερ, έσπειραν την αμφιβολία, δικαιολόγησαν τις πράξεις τους όταν είπαν «Ο άνθρωπος είναι εκ φύσεως  κακός, άπληστος. Η ελευθερία είναι δύναμη». Μην τους πιστεύετε.

Γιατί γνώρισα ανθρώπους που με είδαν χαμένο στην άγνωστη πόλη, με έναν χάρτη στο χέρι, και με τράταραν μια συμβουλή χωρίς να τη ζητήσω.

Γνώρισα ανθρώπους που με σήκωσαν με τα αδύναμα χέρια τους, με ένα κάτισχνο ιδρωμένο πρόσωπο, με απίθωσαν σε ένα κρεβάτι και έπεσαν δίπλα μου ημιλιπόθυμοι για να προσέξουν μην υποτροπιάσω.

Γνώρισα ανθρώπους που κλαίνε όταν βλέπουν κάποιον να πονά. Φυσικά είδα και άλλους που γελούν, ψελίζοντας «C’ est la vie». Δεν είναι έτσι φυσικά η ζωή. Μην τους πιστεύετε.

Γνώρισα ανθρώπους που σου ζήτησαν χωρίς να σου δώσουν, και τους έδωσες χωρίς να τους ζητήσεις. Και σε φθόνησαν γιατί η ανταλλαγή ήταν άνιση. Τους αιχμαλώτισες όταν σώπασες και δεν το αντέχουν. Ελπίζω να το έκανες χωρίς να το ξέρεις. Ανορθολογική αυτοθυσία και ηθικές ευαισθησίες τους βγάζουν εκτός πορείας.

Είδα ανθρώπους που μου είπαν να συνεχίσω να τραβάω πεντάλ. Και όταν ο θόρυβος της πόλης ήταν δυνατός, πάνω στο ποδήλατο, μου είπαν να ουρλιάξω,  για να μην τρελαθώ, μα και να μην αναστατώσω κανέναν. Ισορροπιστές.

Γνώρισα άλλους που μου συστήθηκαν αλλιώς. Με ξεγέλασαν αλλά το έμαθα. Καλύτερα που το έμαθα. Δε με χαιρετούν πια.

Γνώρισα κάποιους που φύσηξαν την ώρα που έβγαζα φτερά. Πέταξα, πίσω δεν κοίταξα, δεν το έμαθα ποτέ. Νόμισα πώς ήταν κάποιος τυχαίος ζέφυρος, που μου άξιζε. Και αυτοί ποτέ δεν μου το ομολόγησαν. Όταν τους κοιτώ, ένα ανεπαίσθητο βουητό προσπαθεί κάτι να μου ψελλίσει. Είναι νωρίς για να καταλάβω τη γλώσσα του.

Γνώρισα ανθρώπους που με πλήγωσαν και τώρα κάθονται και γρατζουνάνε τις πληγές μου.

Γνώρισα ανθρώπους που γνώριζα από πριν. Τους απομυθοποίησα. Επιτέλους απελευθερώθηκα.

Γνώρισα πολλούς ανθρώπους στη ζωή μου. Αυτούς τους παραπάνω τους είδα ένα μεθυσμένο ανοιξιάτικο βράδυ, μετά τα μεσάνυχτα να σιγοστέκονται για δυο στιγμές, δυο αργοκίνητες σταγόνες, αγκαλιά απέναντι από μια βιτρίνα. Αλλιώς συστήθηκαν, αλλιώς κατέληξαν.

Λάθος λέξη αυτή η λήξη. Αλλιώς θα καταλήξουν, ήθελα να πω. Ακόμα τίποτα δεν τελείωσε.

Ο κάθε άνθρωπος δεν είναι ένας. Είναι πολλοί. Να κοιτάτε στα μάτια. Μόνο έτσι καταλαβαίνετε σε ποιον  από όλους αυτούς που κρύβει ο καθένας μέσα του, μιλάτε.

Μπείτε και κάντε like εδώ για να ενημερώνεστε για όλα τα γραμμένα αποκλειστικά για το parallaximag.gr άρθρα.