Η Αντίθεση των Εικόνων
Λέξεις-εικόνες: Ιωάννα Πετρίδου 9/8/2015, Σύνορα, Ειδομένη Με τα σύνορα ανοιχτά Τα χώματα λιάζονταν και πάλι! Τα κορμιά που τα σκίαζαν κρατώντας τα υγρά με (αίμα;), δάκρυα και ιδρώτα –κάθε ομοιότητα με το άσμα είναι τυχαία- αποχωρούσαν πια με βήματα βαριά από τα χιλιόμετρα μα ανάλαφρα από την προσμονή. Ακόμα και τα απλωμένα ολόγυρα απομεινάρια των […]
Λέξεις-εικόνες: Ιωάννα Πετρίδου
9/8/2015, Σύνορα, Ειδομένη
Με τα σύνορα ανοιχτά
Τα χώματα λιάζονταν και πάλι! Τα κορμιά που τα σκίαζαν κρατώντας τα υγρά με (αίμα;), δάκρυα και ιδρώτα –κάθε ομοιότητα με το άσμα είναι τυχαία- αποχωρούσαν πια με βήματα βαριά από τα χιλιόμετρα μα ανάλαφρα από την προσμονή. Ακόμα και τα απλωμένα ολόγυρα απομεινάρια των μαζώξεών τους παρασύρονταν στη δίνη μικρών ανεμοστρόβιλων. Τα χώματα ανάσαιναν και οι ουλές -υποχωρήσεις του εδάφους στο πέρασμα χαμένων και υποσχόμενων ζωών, υποχωρήσεις στα προσωπικά και συλλογικά όνειρα- επουλώνονταν. Τα σύνορα είχαν ανοίξει!
72 ώρες περιθώριο για να διασχίσουν τα Σκόπια…
Εικόνα στις 9/8
6 περίπου ώρες για να παρακολουθήσουμε συντομότατα αφηγήσεις κάποιων ελαχίστων από τα τουλάχιστον 200 άτομα για τα περασμένα και τα μελλούμενα. Για να εγκλωβιστούμε σε φωτογραφίες, αποδεικτικά του ταξιδιού τους. Για να γεμίσουμε χέρια με σάντουιτς, μπισκότα, κουλούρια, νερά και να τονίσουμε πως αυτά δίνονται “for free” και όχι έναντι αντίτιμου 2-3 ευρώ το μπουκαλάκι, για να ανακουφίσουμε τα ίδια χέρια με κρέμες για τσιμπήματα και εγκαύματα. Για να δούμε εξαντλημένες γιαγιάδες και εγγονές αλληλοβασταζόμενες και χαμένα στην πεζοπορία μέλη οικογένειας να ξανασμίγουν. Για να ακούσουμε να δίνονται οδηγίες επιβίωσης για τη διάρκεια του ταξιδιού και της πρώτης παραμονής σε ευρωπαϊκό έδαφος.
Ένα αυτοκίνητο «ανεφοδιαστικό κέντρο» με την ευγενική χορηγία πρόθυμων πολιτών, δύο τραπέζια τροφοδοσίας, ένα φαρμακείο-ιατρείο. Δέκα άτομα πάνω κάτω για την επάνδρωσή τους με τον επικεφαλής-πρωτεργάτη στον συντονισμό. Σταθεροί και εποχικοί, κάτοικοι της περιοχής, Θεσσαλονικείς, ξένοι- όπως ο Άλεξ, πολιτικός επιστήμονας από την Αυστραλία, ο οποίος κάνοντας backpacking έφτασε στη Θεσσαλονίκη για να μάθει τυχαία για την Ειδομένη και να έρθει να βοηθήσει, φωτογράφοι, παιδιά, νέοι και μεγαλύτεροι.
Λίγες ώρες για να κρυφοκοιτάξουμε πιο προσεχτικά τη “μεγάλη εικόνα”.
Λίγες ώρες, πολλά ζευγάρια όχι απλωμένων για βοήθεια χεριών, όπως είπε κι ένας φίλος, αλλά ζευγάρια ματιών.
Απορημένα μάτια τα δικά τους, απορημένα και τα δικά μας μπρος σε τέτοιον εκπατρισμό.
Εικόνα στις 9/8
22/8… Εικόνα: Εβελίνα Πολιτίδου
Με τα σύνορα κλειστά (20/8)
Οι εικόνες σκιάζονται και σκιάζουν ξανά και η ανάγκη για ρούχα, τρόφιμα, νάυλον, σκηνές, κουβέρτες γίνεται ακόμα επιτακτικότερη. Τα πράγματα θα συγκεντρωθούν στο κοινωνικό παντοπωλείο στο Πολύκαστρο.
22/8… Εικόνα: Εβελίνα Πολιτίδου
*Ο κίνδυνος βίαιης εισβολής χιλιάδων απελπισμένων προσφύγων στο έδαφος της ΠΓΔΜ, που μπορεί να κατέληγε ακόμα και σε αιματοχυσία, ανάγκασε τις αρχές των Σκοπίων να ανοίξουν τα σύνορα και να επιτρέψουν τη διέλευση συγκεντρωμένων στην πεδιάδα της Ειδομένης, από τις 22 Αυγούστου. Οι αρχές της ΠΓΔΜ επέτρεψαν σε πάνω από 1.000 πρόσφυγες, που βρίσκονταν εγκλωβισμένοι στην ουδέτερη ζώνη μεταξύ Γευγελής και Ειδομένης, να περάσουν τα σύνορα της χώρας, ώστε να συνεχίσουν το ταξίδι τους για την κεντρική και βόρεια Ευρώπη, με αποτέλεσμα να αποσυμφορηθεί κάπως η κατάσταση που είχε γίνει αφόρητη μετά το κλείσιμο των συνόρων.
Διαβάστε ακόμη Tελευταίος σταθμός: Ειδομένη