Οι φυλές των Βαλεντίνων

Λέξεις: Κατερίνα Χατζηαναστασίου

Ο Άγιος Βαλεντίνος γιορτάζει στις 14 Φεβρουαρίου. Τιμούμε όλα τα “ευλογημένα” απ’ τα χεράκια του άγιου σοκολατάκια, που είναι δεμένα με περίτεχνες κορδελίτσες και δακρύβρεχτα στιχάκια. Κατεβάζουμε χωρίς ενοχές γλυκίσματα που συνοδεύονται από κάρτες με αγκαλιασμένα αρκουδάκια ή με το στρουμπουλό αγγελάκι. Οι πιο ρομαντικοί οργανώνουν δείπνα, με φρου και αρώματα, υπό το φώς κεριών, ενώ όσων το πορτοφόλι αντέχει, καταφεύγουν σε μονοήμερες εκδρομές για σκί σε χειμερινά θέρετρα για να στεγάσουν τον έρωτα τους.

Και αυτή την ημέρα, της έμελλε να γιορτάζεται από το ανθρώπινο είδος. Και όπου εμπλέκεται ον με δύο πόδια και μυαλό, αίρονται πάντα νέα προβλήματα και βρίσκουμε αντιμέτωπες δύο τάξεις σκέψεις.

“Είναι μια ακόμα συμβολική μέρα” θα σου πούνε οι πρώτοι. “Όπως γιορτάζεις χωρίς πολλές αντιρρήσεις τη γιορτή της μητέρας φέρνοντας λουλούδια, ή την 1 του Δεκέμβρη βάζεις το κόκκινο φιογκάκι στο πέτο, σαν κίνηση συμπαράστασης, έτσι και στη γιορτή των ερωτευμένων κάνεις πράξεις που να φανερώνουν έντονα την αγάπη σου πρός το ταίρι σου”.

Οι “άλλοι”, θα μιλήσουν για την εμπορευματοποίηση της συγκεκριμένης μέρας. Οι πιο προχωρημένοι δε, θα κάνουν λόγο για “εμπορευματοποίηση της ίδιας της αγάπης.” “Όλα είναι στημένα από ανθοπώληδες και ζαχαροπλάστες, μια εκμετάλλευση στο όνομα του έρωτα για ανθρώπους επιφανειακούς, μια σκέτη κοροϊδία”

Και χρόνια τώρα ακούς τα ίδια και τα ίδια να αναμασώνται και να πλασάρονται ως ευφυώς εισαγόμενες ιδέες. Μα ξεχνάνε κάτι. Η ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου έχει καταντήσει με τραγικό τρόπο αστεία λόγω της συνεχούς ταλάντευσης, στην οποία τοποθετείται το νοήμων όν, για να παιδεύει την ύπαρξ;h του. Επεξηγώ λοιπόν.

Τη μια χρονιά η κοπέλα που είναι μόνη, καταριέται τους ερωτευμένους και τις υπερβολές στις οποίες επιδίδονται, διατυμπανίζει πως ακόμα και αν είχε σχέση πάλι θα αδιαφορούσε για αυτόν το “σαχλό” εορτασμό και ανάμεσα σε αυτά πνίγει τα λόγια της σε κουτάκια παγωτού και αμερικάνικες ταινίες. Το μόνο αγόρι, την ημέρα αυτή έχει ποικίλες επιλογές. Θα παίξει playstation, θα βγεί για ποτό με την παρέα, θα πέσει να κοιμηθεί μέχρι το άλλο πρωί, αλλά δεν θα μιξοκλαίγεται. Μπορεί καν να μην καταλάβει τι μέρα είναι αν στη παρέα του δεν υπάρχει ερωτοχτυπημένος

Η κοπέλα με σχέση όμως, και θα γιορτάσει, και θα ανταλλάξει γλυκανάλατα δώρα, και θα ευχαριστεί τα θεία και τα όσια που τέτοια μέρα έχει αγόρι και τη σκέφτεται. Αυτό είναι το θηλυκό που την προηγούμενη χρονιά καταβρόχθιζε τα παγωτά σαν αλαφιασμένη. Η ειρωνεία εντάσσεται στο οτι και του χρόνου αν είναι πάλι μόνη της, στα αρχικά που υποστήριζε θα επιστρέψει και τούμπαλιν. Κινείται όπως την συμφέρει. Δηλαδή γυναικεία. Το αγόρι που βρίσκεται σε σχέση τη μέρα εκείνη απλά θα πεί στη παρέα του “Σόρρυ ρε παιδιά αλλά η Μαρία θέλει να είμαστε μαζί σήμερα, έχω να της αγοράσω και δώρο γιατί θα γκρινιάζει αλλιώς, αλλά αν είναι το βράδυ πάμε για καμιά μπυρίτσα αφού την γυρίσω σπίτι.” Το αρσενικό κρατάει την ίδια επιδερμική στάση σε όποια φάση και αν βρίσκεται. Του λείπουν οι γυναικείες ορμόνες και γι’αυτο δικαιολογείται. Εν μέρει βέβαια. Σε ειδικές κατηγορίες εντάσσονται οι “σχέσεις εξ αποστάσεως” και οι παντρεμένοι.

Με αυτή τη πορεία του “μπρός-πίσω” όμως κυλάνε ως επι το πλείστον οι μέρες του Αγίου Βαλεντίνου, όσα χρόνια και αν περάσουν. Γιατί έτσι είναι ο άνθρωπος. Προβλέψιμος ανεξαρτήτου φύλου. Και δυστυχώς χάνει άλλο ένα νόημα.

Εσύ λοιπόν που διαβάζεις αυτό το κείμενο, και ετοιμάζεσαι είτε για ρομαντικές βραδιές είτε για να χωθείς κάτω από τα παπλώματα σου, όσο έχεις χρόνο και οι πληροφορίες στο διαδίκτυο παρέχονται δωρεάν, βρές τι ήταν ο Άγιος Βαλεντίνος. Μαρτύρησε. Το 270 μ.Χ. επί του Κλάδιου. Για την αγάπη. Και αναρωτήσου τώρα, πόσο πιθανό είναι να γελάει με όσα συμβαίνουν τούτη τη μέρα. Τουλάχιστον έχει χιούμορ.

Μα πόσο εύκολα θα ήταν τα πράγματα αν λέγαμε απλά στις 14 Φεβρουαρίου δύο φορές σ’αγαπώ αντι για μία; Και θα ήταν όλοι ευχαριστημένοι.