Η μισή χαρά ενός υποψήφιου πεζόδρομου | Parallaxi

Πηγαίνοντας προχθές το βράδυ κινηματογράφο στο Μακεδονικόν, διαπίστωσα με ευχάριστη έκπληξη την μετατροπή της οδού Μαργαρίτη, είναι ο μικρός δρόμος που ενώνει την Ιπποδρομίου με την Εθνικής Αμύνης, σε πεζόδρομο.

Το τμήμα του δρόμου που βρίσκεται μπροστά στον κινηματογράφο και τη δημοτική βιβλιοθήκη ολοκληρώνεται ήδη, δημιουργώντας μια μικρή πλατεία στην πραγματικότητα, που συμπεριλαμβάνει το ιστορικό κτίριο που στεγάζει τον κινηματογράφο και τη Μασονική στοά, το ενδιαφέρον νέο κτίριο της βιβλιοθήκης, που έχει βεβηλωθεί όμως από άθλια ψευτογκράφιτι και μια ενδιαφέρουσα πολυκατοικία του πενήντα. Με την παρέμβαση της πλακόστρωσης και τη φύτευση, καθώς φαντάζομαι ότι και κάποια παγκάκια θα ακολουθήσουν, δημιουργείται μια ενδιαφέρουσα διακοπή της πολύβουης αστικής συνέχειας της γειτονιάς αυτής του κέντρου, σε ένα  μικρό δρόμο, χωρίς καμία πραγματική ανάγκη έλευσης αυτοκινήτων.

Το σχέδιο για την πεζοδρόμηση του συγκεκριμένου δρόμου εκπονήθηκε και εκκρεμεί από τον καιρό της Πολιτιστικής πρωτεύουσας του 1997 και περιλαμβάνει βέβαια τον ιστορικό και υπέροχο ναό του Αγίου Αντωνίου, ένα από τα ελάχιστα κτίσματα του δέκατου ένατου αιώνα που διασώζονται.

Η χαρά της πεζοδρόμησης όμως μένει μετέωρη, μόλις πληροφορηθεί κάνεις ότι με απόφαση του αρμόδιου αντιδημάρχου κ. Κουράκη, η πεζοδρόμηση θα μείνει μισή. Την πληροφορία που είχα από τους κατοίκους της περιοχής, μου επιβεβαίωσε σήμερα το πρωί μετά από σχετικό τηλεφώνημα ο αρμόδιος εργολάβος του έργου.

Και εδώ είναι που απορεί κάνεις για τα ημίμετρα και της νέας διοίκησης του δήμου που εκπλήσσουν!

Το δεύτερο τμήμα του δρόμου, ίσης σημασίας με το πρώτο και αναπόσπαστο τμήμα της πεζοδρόμησης, από την Νικηφόρου Φωκά μέχρι την Ιπποδρομίου, περιλαμβάνει έναν από τους πιο ενδιαφέροντες ιερούς ναούς της πόλης που εμπεριέχει έκτος από το κτίσμα και μια υπέροχη αυλή, που την είχαμε χρησιμοποιήσει πέρσι στο ”Βιβλίο Αλλιώς”, από τις ελάχιστες που έχουν απομείνει στο κέντρο. Δεν γνωρίζω τους λόγους της ματαίωσης της πεζοδρόμησης στο συγκεκριμένο τμήμα, καθώς στάθηκε αδύνατο να μιλήσω με τον αντιδήμαρχο,  μοιάζει όμως εντελώς άκυρη η απόφαση και με βάζει σε σκέψεις.

Η πολιτική του Δήμου στις πεζοδρομήσεις μέχρι σήμερα, αφορά σε μικρές παρεμβάσεις στη Χρ. Σμύρνης, όπου απλά μεγάλωσαν τα πεζοδρόμια, τη Δαγκλή που δεν περνούσαν αυτοκίνητα έτσι και αλλιώς, τη Ρογκότη που καταλαμβάνεται από τα μηχανάκια και τα αυτοκίνητα και την πειραματική της Αγ. Σοφίας, που αισθητικά πάσχει, όμως έχει δυνατότητες αρκετές. Η αναγγελία πεζοδρομήσεων περιφερειακά του κέντρου στις γειτονιές είναι παρηγόρη και ελπιδοφόρα, αρκεί να μην ακολουθηθεί η πρακτική του κέντρου. Και βέβαια να μη μείνει ένα απλό πυροτέχνημα εξαγγελιών, όπως τόσες φορές παλαιότερα, που έμειναν στα χαρτιά, η ξεσήκωσαν ανούσιες διαμαρτυρίες ακόμα και όταν υπήρξαν καλές προθέσεις που δικαιώθηκαν εκ των υστέρων, όπως στην περίπτωση της Αριστοτέλους, ή  με εξαγγελίες μεγαλόπνοες όπως πρόσφατα έχει συμβεί.

Η χαρά είναι χαρά όταν είναι ολόκληρη. Αν την κόψεις στη μέση την ευνουχίζεις δεν νομίζετε;

Ποτέ δεν είναι αργά να αλλάξει μια απόφαση λανθασμένη.

* Η φωτογραφία από την αυλή του Αγ. Αντωνίου τραβήχτηκε στο πλαίσιο της διοργάνωσης “Το Βιβλίο Αλλιώς” από τον θωμά Τζήρο.