Η παρουσία του υποκόσμου ως κανονικότητα και η ρίζα του κακού
Σκέψεις για το επεισόδιο με τους πυροβολισμούς στο beach bar της Χαλκιδικής και άλλα συμπεράσματα
Λέξεις: Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης
Το επεισόδιο με τους πυροβολισμούς στο beach bar restaurant στη Κασσάνδρα φανερώνει πολλά περισσότερα απ’ τη ισχυρή διείσδυση του υποκόσμου -και δη του βαλκανικού-στη κοινωνική και οικονομική ζωή της χώρας.
Είναι η έκφραση της κανονικοποίησης της παρουσίας του υποκόσμου στη καθημερινότητα των πολιτών. Αυτή η κανονικοποίηση της παρουσίας του υποκόσμου των βαλκανίων και όχι μόνο στη Χαλκιδική , είναι αποτέλεσμα του «μιθριδατισμού» όλων μας στο συγχρωτισμό με τα τραπέζια των «φουσκωτών», «άσβερκων» μπράβων στα μαγαζιά όπου οι κατά τα άλλα ευπρεπείς και “comme il faut” μικρο-μεσοαστοί διασκεδάζουν στην «κοσμική» νύχτα.
Όπως σημείωνα στους συνδαιτυμόνες μια νύχτα του περσινού καλοκαιριού, το φαινόμενο αυτό θα ήταν αδιανόητο στους γονείς των σημερινών upper middle class γιατρών, δικηγόρων, επιχειρηματιών, οι οποίοι απλά θα απέφευγαν χώρους όπου συχνάζει ανοιχτά ο υπόκοσμος και μάλιστα στην κακοήθη και αντιαισθητική βαλκάνια εκδοχή του.
Σήμερα όμως η προβολή του ως κανονικότητα έχει εθίσει την κοινωνία στην παρουσία του, τους έχει κάνει αποδεκτούς – όταν δεν τους φθονεί για τον κραυγαλέο πλούτο με την επίδειξη των γυναικών-τροπαίων και των απλησίαστων υπεραυτοκινήτων με τις βαλκανικές πινακίδες.
Η ρίζα βέβαια του «κακού» βρίσκεται σε έναν άλλο εθισμό: στην αποδοχή και ανοχή εκείνων που φανερά και επιδεικτικά κινούνται στους κοινωνικούς χώρους επιδεικνύοντας πλούτο που αποκτήσαν με αμφιλεγόμενα μέσα, απάτες, κραυγαλέες «μεσιτείες» και πηγές κάθε άλλο από ηθικές.
Από την λογική του «αν είναι νόμιμο είναι ηθικό» και τις πολιτικές της Golden Visa με την αγορά υπερτιμολογημένων ακινήτων από «επενδυτές» του εξωτερικού έως τους καλοπληρωτές βαλκάνιους αγοραστές μαιζονετών και beach bar στη Χαλκιδική, ο δρόμος είναι σύντομος και περνά και από την συγκατάβαση και αποδοχή εκείνων που θα πάνε με τους φίλους και τα παιδιά τους να φάνε δίπλα στα τραπέζια με τους μπράβους και τα στρόγγυλα stands με τα call-girls που «δειγματίζονται» χορεύοντας στα ελληνικά σουξέ.