Η πόλη επιστρέφει

Του Γιώργου Τούλα Εικόνα: Γιάννης Τζιμπρές

Το τέλος των διακοπών φέρνει τη Θεσσαλονίκη αντιμέτωπη με μια από τις πιο κρίσιμες χρόνιες των τελευταίων δεκαετιών. Η σεζόν ξεκινά με μερικές βαριές σκιές και μερικά σοβαρά στοιχήματα που η πόλη πρέπει να βάλει και κυρίως να κερδίσει αν θέλει να δει κάτι να αλλάζει σοβαρά προς το καλύτερο στο μέλλον που έρχεται.

Οι σκιές και τα ξεκαθαρίσματα με το παρελθόν της φαίνεται πως θα την ταλαιπωρήσουν για καιρό ακόμα καθώς μια νέα σειρά από δίκες που αφορούν στον πρώην δήμαρχο της πόλης αλλά και στον πρώην νομάρχή της έρχονται τους επόμενους μήνες κρατώντας ανοιχτές τις πληγές του πρόσφατου παρελθόντος. Ο τρίτος πόλος της άλλοτε κραταιάς τριανδρίας, ο Μητροπολίτης θα συνεχίσει να κρατά, εξασθενημένα μεν, τα ηνία της οπισθοδρόμησης, υψώνοντας διαρκώς το λάβαρο σε θέματα όπως της καύσης των νεκρών ή των τούρκικων μνημείων όπως συνέβη πολύ πρόσφατα.

Η πόλη από την άλλη μοιάζει πιο έτοιμη από ποτέ να προχωρήσει. Ο αέρας του τουρισμού που σάρωσε αυτή τη χρονιά την καθημερινότητά της, οι εκατοντάδες νέες πτήσεις, οι πληρότητες των ξενοδοχείων, οι κρουαζιέρες, δημιούργησαν μια αισιόδοξη εικόνα που μπορεί να αποδώσει καρπούς μόνο με συνεννόηση, συνεργασία και κυρίως δουλειά όλων των εμπλεκόμενων φορέων και επιχειρηματιών ώστε η πόλη να αποτελέσει πλέον ένα δυναμικό αστικό προορισμό για κάθε γούστο. Τα φόντα τα έχει. Οι υποδομές της θέλουν βελτίωση και ο κοινός σχεδιασμός που απουσιάζει.

Στο ζήτημα του κοινού σχεδιασμού πάνω στα καίρια ζητήματα της είναι που πρέπει να δουλέψουν συστηματικά και βάζοντας στην άκρη τις αντιπαλότητές τους οι δήμαρχοι, ο περιφερειάρχης, ο υπουργός, τα επιμελητήρια και οι φορείς. Αν αυτό δεν συμβεί και φέτος τότε το μέλλον θα είναι καταστροφικό. Η διεκδίκηση σοβαρών έργων που στερήθηκε δεκαετίες η πόλη, μαζί με ένα επιτέλους μεγαλόπνοο και ρεαλιστικό σχέδιο για το πού θέλουμε να είναι η Θεσσαλονίκη είκοσι χρόνια μετά θα ήταν τουλάχιστον το αυτονόητο.

Οι επιλογές του δημάρχου της πόλης στη νέα του θητεία μαζί με τα πρόσωπα που θα επιλέξει να τον πλαισιώσουν στις αντιδημαρχίες και τις καίριες θέσεις θα καθορίσουν σε μεγάλο βαθμό το πού θα πορευτεί. Αν επικρατήσουν οι υποχωρήσεις, οι μεσοβέζικες λύσεις και τα μικρά όνειρα το αποτέλεσμα θα είναι απογοητευτικό. Επιπόλαιοι χειρισμοί όπως στην περίπτωση του φιλοξενείου στην Τούμπα θα λειτουργήσουν μόνο αποδυναμωτικά.

Η ΔΕΘ και το μέλλον της, ίσως περισσότερο από ποτέ, μετά τα πρόσφατα δείγματα αλλά και το Λιμάνι και η απρόσκοπτη δυνατότητα στις διοικήσεις τους να συνεχίσουν το έργο που ξεκίνησαν τα τελευταία χρόνια και αποδίδει ήδη εντυπωσιακά καρπούς είναι ένα ακόμα μεγάλο στοίχημα. Για την εθισμένη σε παρεμβάσεις πολιτική ηγεσία της χώρας μοιάζει αδύνατον να μη χώσει το δάχτυλο σε ένα μέλι που δεν της ανήκει λειτουργώντας καταστροφικά απέναντι στην πόλη που θα έπρεπε να έχει τον πρώτο λόγο για αυτούς τους φορείς.

Η ίδια η καθημερινότητα της πόλης θα πρέπει φέτος να αλλάξει όσες από τις πληγές της την κρατούν αιχμάλωτη. Από του εναλλακτικούς τρόπους συγκοινωνίας που της λείπουν και το θανατηφόρο μονοπώλιο του ΟΑΣΘ, έως τα ερείπια του Μετρό που φαίνεται πως θα αποτελέσει τον υπόγειο τάφο της αν δεν απεμπλακεί και αποδοθούν ευθύνες της καθυστέρησης.

Η ανυπαρξία της τάξης και οι απίστευτες αυθαιρεσίες που έχουν μετατρέψει το κέντρο και της συνοικίες της στο βασίλειο της παρανομίας (από παρκαρισμένα αυτοκίνητα έως αυθαίρετες κατασκευές σε πεζοδρόμια και απόλυτη κατάληψη δημόσιου χώρου από τραπεζοκαθίσματα) θα πρέπει να τελειώσει με όποιο πολιτικό κόστος για τους άρχοντες που βασίζουν την εκλογή τους στην ανοχή.

Η Θεσσαλονίκη αργοπεθαίνει βλέποντας πάνω από το κεφάλι της ένα τελευταίο φως. Αν δεν φροντίσει τώρα να του επιτρέψει να μπει κόβοντας τα καρκινώματα που σαπίζουν το σώμα της θα θρηνήσει απλά το τέλος.

Καλώς ήρθατε στην πόλη. Σε λίγο θα χειμωνιάσει.