Οι ταξιδιώτες της Αναγεννήσεως

Πέμπτη απόγευμα, πέρασα με το ποδήλατο γύρω στις 4 από το νεοκλασικό της οδού Αναγεννήσεως. Ναι, εκείνο το ωραίο ανακαινισμένο από το δήμο Θεσσαλονίκης κτίριο που δεν παραδόθηκε ποτέ προς χρήση πολιτιστικού κέντρου στους δημότες. Περίπου 20 άτομα, συγκεντρωμένα απ’ έξω, μου τράβηξαν την προσοχή. Εντελώς ετερόκλητο το πλήθος, αποτελούνταν από άτομα ανάμεσα στα 40 και τα 60, όχι φανταχτερά ντυμένα, αλλά ούτε και φτωχικά. Οι φυσιογνωμίες ήταν αυτό που θα λέγαμε «λαϊκές», άνθρωποι της διπλανής πόρτας. Σκέφτηκα ότι ίσως ήταν γονείς που περίμεναν τα παιδιά τους να γυρίσουν από εκδρομή. Τους προσπέρασα και τους ξέχασα γιατί είχα τα δικά μου θέματα να σκέφτομαι.

Ξαναπέρασα γύρω στις 7. Με μεγάλη μου έκπληξη είδα από μακριά ότι υπήρχε και πάλι ένα ανάλογο κι ίσως λίγο αυξημένο πλήθος έξω από το νεοκλασικό. Μου πέρασε η σκέψη ότι είναι κάτοικοι της περιοχής οι οποίοι συγκεντρώνονται για να κάνουν κάτι σαν συνέλευση. Μήπως θέλουν να διαμαρτυρηθούν για την Chinatown; Ή, ίσως, για την πορνεία στην κοντινή οδό Γιαννιτσών; Αλλά, πάλι, τί σόι διαμαρτυρία είναι αυτή από τις 4 ως τις 7, χωρίς συνθήματα, πανώ, έντονες συζητήσεις και ζυμώσεις;

Οι συγκεντρωμένοι δεν πολυμιλούσαν μεταξύ τους, αλλά φαινόταν ότι κάτι περίμεναν. Σταμάτησα το ποδήλατο και ρώτησα κάποιον γιατί είναι μαζεμένοι. «Περιμένουμε» μου είπε με δυσπιστία. «Τι περιμένετε;» επέμεινα. «Για το καζίνο. Θα έρθει το λεωφορείο να πάμε στα Σκόπια» απάντησε. «Γύρω στις 7μισι» πετάχτηκε ένας άλλος κύριος, κοιτώντας με ανυπομονησία το ρολόι του. «Καλά να περάσετε» ευχήθηκα κι έφυγα γρήγορα.

Το νεοκλασικό που μένει ανεκμετάλλευτο να παρακμάζει. Η Chinatown που κάνει χρυσές δουλειές. Τα δικαστήρια απέναντι. Η οδός που ονομάζεται «Αναγεννήσεως». Τι ειρωνεία!

Πρώτη φορά είδα κόσμο συγκεντρωμένο σε εκείνο το σημείο και, μάλιστα, δυο φορές την ίδια μέρα. Μεγαλώνουν οι δουλειές, όπως φαίνεται, με αποκλειστική σχεδόν πελατεία τους Έλληνες. Αυξάνονται, λοιπόν, και τα καζίνο και τα δρομολόγιά τους από τη Θεσσαλονίκη. Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι ένα από τα δυο μεγάλα καζίνο των Σκοπίων είχε υπαίθριο περίπτερο στην πρόσφατη ΔΕΘ σε ένα από τα πλέον περίοπτα σημεία, ανάμεσα στην είσοδο από την Εγνατία και στο περίπτερο 2. Παρόλη την ελληνική κρίση, οι δουλειές πηγαίνουν εξαιρετικά στα καζίνο της γειτονικής χώρας.

Η περασμένη Πέμπτη ήταν μια μέρα όνειρο. Ζεστή, ηλιόλουστη, με θέα τις απέναντι οροσειρές από την παραλία της Θεσσαλονίκης. Μια μέρα από αυτές τις λαμπερές που σου κόβουν την ανάσα με τα χρώματά τους. Για κάποιους, μια ακόμη ιδανική μέρα για να βυθιστούν στον κλειστοφοβικό κόσμο του τζόγου. Όπως όλες, άλλωστε…