Η θλιβερή εμφάνιση ενός πρωθυπουργού και η υποταγή της χώρας

Βούηξε ο τόπος τις τελευταίες μέρες, από το σκάνδαλο των τηλεφωνικών υποκλοπών –βρήκαν ακόμη ένα νεολογισμό οι κρατούντες που τις χαρακτηρίζουν άκουσον, άκουσον επισυνδέσεις- που οδήγησε καθυστερημένα στις παραιτήσεις-ομολογίες του στενότερου συνεργάτη του πρωθυπουργού και του επικεφαλής της ΕΥΠ.

Παρά τα «μπάνια του λαού» και την ένοχη σιωπή των φιλοκυβενητικών ΜΜΕ, όσοι εμπλέκονται στο ελληνικό Watergate, όσοι γνώριζαν για αυτές τις υποκλοπές που είναι και παράνομες και αντισυνταγματικές, δεν έχουν μόνον πολιτικές ευθύνες, όπως ισχυρίστηκε ο Μητσοτάκης. Έχουν και ποινικές ευθύνες. Ξεκάθαρα πράγματα.

Πού είναι, λοιπόν, η Δικαιοσύνη να δράσει; Τι περιμένει; Τη συζήτηση στη Βουλή μετά από δύο εβδομάδες; Το πόρισμα της ΑΔΑΕ;

Πού είναι το κράτος δικαίου το οποίο κόπτονται ότι υπερασπίζονται οι ταγοί της εξουσίας και της αμερόληπτης δικαιοσύνης; Έπρεπε να ακουμπήσει το σκάνδαλο τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ για να ανοίξουν οι ασκοί του Αιόλου; Όταν στο στόχαστρο βρέθηκαν δημοσιογράφοι, όταν ξένα ΜΜΕ κάνουν λόγο για 14.000 ανθρώπους που παρακολουθούνται στην Ελλάδα, γιατί εισαγγελείς σφυρίζουν αδιάφορα;

Δεν είναι μήπως ο πρωθυπουργός με βάση το νόμο που η ίδια η παράταξή του ψήφισε στη Βουλή ο προϊστάμενος της ΕΥΠ; Αυτός που έχει υπό τον άμεσο έλεγχό του τις ελληνικές μυστικές υπηρεσίες;

Δεν είναι ο Μητσοτάκης που μόλις ανέλαβε τη διακυβέρνηση της χώρας επέβαλε τον μέχρι πρότινος Διοικητή της ΕΥΠ ενώ δεν είχε τα τυπικά προσόντα;

Δεν είναι αυτός που πίεσε για να εκλεγεί στη θέση της εποπτεύοντος εισαγγελέως στην ΕΥΠ μια κυρία, της οποίας ο βίος και η πολιτεία μ΄ έκαναν να μαυρίσει η ψυχή μου με τελευταία την απόφασή της να δώσει το πράσινο φως για να τεθεί σε παρακολούθηση το κινητό ενός αρχηγού κόμματος της αντιπολίτευσης;

Δεν είναι η κυβέρνηση Μητσοτάκη που αποφάσισε να μην επιτρέπει στην ΑΔΑΕ να κοινοποιεί ακόμη και στον άμεσα ενδιαφερόμενο που ζητά να μάθει εάν παρακολουθείται το κινητό του, το πόρισμα των ερευνών της;

Μόνον θλιβερή μπορεί να χαρακτηριστεί η εμφάνιση του πρωθυπουργού στο τηλεοπτικό του διάγγελμα ισχυριζόμενος ότι η υποκλοπή ήταν νόμιμη, αλλά πολιτικά εσφαλμένη και ότι «δεν ήξερα τίποτε για αυτό». Ακόμη κι έτσι να είναι, η δήλωσή του αυτή υποδηλώνει ανικανότητα, παντελή έλλειψη πολιτικής ευθύνης, ήθους και αξιοπρέπειας που (πρέπει να) χαρακτηρίζει έναν ηγέτη. Είναι «στάχτη στα μάτια του κόσμου».

Σημαίνει ότι η Ελλάδα κυβερνάται από έναν άνθρωπο που έχει γαντζωθεί στην εξουσία χωρίς να είναι σε θέση να αντιληφθεί το μέγεθος του σκανδάλου που θίγει τους δημοκρατικούς θεσμούς, τα πολιτικά δικαιώματα και τις ατομικές ελευθερίες του κάθε έλληνα πολίτη.

Θα πει βεβαίως κάποιος ότι και στο παρελθόν είχαμε σκάνδαλα με τηλεφωνικές υποκλοπές που γίνονταν πάντα στο όνομα της εθνικής μας ασφάλειας. Θυμηθείτε τον Γρυλλάκη επί κυβερνήσεως Κ. Μητσοτάκη που είχε στήσει ολόκληρο μηχανισμό παρακολουθήσεων των τηλεφώνων του ΠΑΣΟΚ στα υπόγεια των γραφείων της Ν.Δ. Ή τον Τόμπρα ο οποίος επί κυβερνήσεως Αν. Παπανδρέου έκανε τα ίδια για τους πολιτικούς αντιπάλους του ΠΑΣΟΚ.

Όμως λέμε, ή μάλλον οι κρατούντες υποστηρίζουν ότι η Ελλάδα άλλαξε σελίδα, ότι αφήσαμε το σκοτεινό παρελθόν. Λάθος. Ψέματα. Απλά εκσυγχρονίστηκαν οι μέθοδοι παρακολούθησης. Και τη θέση των καλωδίων και των «τσιμπίδων» του ΟΤΕ κατέλαβαν τα κάθε λογής λογισμικά τύπου predator που πουλιούνται ελεύθερα στο εμπόριο. Και οι μυστικές υπηρεσίες πάντα έτσι δουλεύουν είτε σε γνώση των πολιτικών τους προϊσταμένων, δηλαδή του Μητσοτάκη στην προκειμένη περίπτωση, είτε εν αγνοία τους.

Εδώ όμως φαίνεται και η ικανότητα ενός αρχηγού κράτους να αντιλαμβάνεται τι σημαίνει εθνική ασφάλεια και τι παραβιάζει τους κανόνες και τους νόμους ενός δημοκρατικού πολιτεύματος. Η απαίτηση συνεπώς του πρωθυπουργού να του δείξουν τυφλή εμπιστοσύνη οι πολίτες μάλλον άλλα έκρυβε. Διότι συγκρούεται με την πραγματικότητα, με ό,τι αποκάλυψε η δημοσιογραφική έρευνα: την υποταγή της χώρας σε προσωπικούς σχεδιασμούς και ανάγκες τρίτων. Και ο νοών νοείτω…