Η υποκρισία των Ρεπουμπλικάνων και το πρόβλημα των Δημοκρατικών

Λέξεις: Στράτος Σαφιολέας

Έγραψα ένα σεντόνι εν μέσω καύσωνα και jet lag, για την απόπειρα δολοφονίας του Trump, και το πώς κατά τη γνώμη μου επηρεάζει άμεσα τις εξελίξεις στην Αμερική. Θα αναφερθώ στον κυνισμό και την υποκρισία, των Ρεπουμπλικανών, αλλά περιέργως, έχω να πω για πρώτη φορά και ένα καλό (“καλό”) πράγμα για τον Trump.

Πάμε;

Ξεκινάω με, τα προφανή: είναι αδιανότητο η πολιτική να διευθετείται με όπλα. Δεν έχει σημασία ποιος είναι το θύμα ή ο στόχος. Στη Δημοκρατία οι διαφωνίες λύνονται στις κάλπες και στα δικαστήρια, και όχι με σφαίρες.

Πάμε πρώτα στα γεγονότα.

Μέχρι στιγμής δεν ξέρουμε τα κίνητρα του δράστη. Όπως έγραψα χθες, βρέθηκε να είναι δηλωμένος Ρεπουμπλικανός (δηλαδή registered Republican – που του δίνει δικαίωμα να ψηφίζει στις προκριματικές εκλογές του κόμματος). Αυτό το έγραψα χθες, επειδή γύρευε τι θα ακούγαμε αν ο δολοφόνος ήταν registered Democrat. Οι πρώτες εκτιμήσεις είναι πως ήταν “μοναχικός λύκος”, και δεν αποτελούσε τμήμα ενός μεγαλύτερου σχεδίου. Η έρευνα συνεχίζεται.

Είναι προφανές πως ήταν απόπειρα δολοφονίας. Ο Trump την γλίτωσε στα χιλιοστά. Πέρα από την ανθρώπινη τραγωδία, θα ήταν και πολιτική τραγωδία, διότι θα μπορούσε να πυροδοτήσει ανεξέλεγκτες καταστάσεις.

Το γιατί σε ένα μέρος που ήταν γενικά επίπεδο, το Secret Service δεν είχε εντοπίσει ένα κτίριο που ήταν ψηλά, ως σημείο από το οποίο ο ομιλητής θα ήταν ευάλωτος, αποτελεί ήδη θέμα της έρευνας, και μάλιστα από ειδικούς εκτός της υπηρεσίας (ναι, καμμία σχέση με Ελλάδα).

Τώρα, πάμε στην υποκρισία.

Το όπλο του δράστη, το ημιαυτόματο ΑR15, είναι ένα πολεμικό όπλο. Στην Αμερική το λένε “assault rifle” – δηλαδή οι έμποροι δεν κρύβουν καν τον χαρακτήρα του. Δεν είανι για “άμυνα.” Είναι για επίθεση. Η σχετική ευκολία της χρήσης του και η πρόσβαση σε “αξεσουάρ”, όπως διόπτρες ή γεμιστήρες για πολλές σφαίρες κλπ., το κάνει “αγαπημένο όπλο”.

Και όταν λέω αγαπημένο “όπλο” εννοώ όλων των παρανοϊκών ηλίθιων που με αυτό δολοφονούν συστηματικά χιλιάδες άοπλους, αθώους, Αμερικανούς πολίτες. Για δεκαετίες.

Ας πούμε, την 1 Οκτωβρίου του 2017, όταν ήταν Πρόεδρος ο Trump, ένας τύπος οπλισμένος με δύο τέτοια όπλα και ενισχυμένης χωριτικότητας γεμιστήρες ώστε να μη χρειάζεται να ξαναοπλίσει ενώ πυροβολεί, δολοφόνησε εν ψυχρώ ΕΞΗΝΤΑ Αμερικανούς που είχαν μαζευτεί για μια συναυλία στο Las Vegas και τραυμάτισε σοβαρά 800. Ναι, καλά διαβάσατε: ΟΚΤΑΚΟΣΙΟΥΣ.

Το 2012, στις 14 Δεκεμβρίου, ένας άλλος ημιπαράφρων τύπος, μπήκε στο σχολείο Sandy Hook, και δολοφόνησε

ΕΙΚΟΣΙ ΜΙΚΡΑ ΠΑΙΔΑΚΙΑ. Και έξι μεγάλους.

(ΠΑΡΕΝΘΕΣΗ: o ακροδεξιός διακινητής ψεμάτων Alex Jones για χρόνια έλεγε πως τα παιδάκια ήσαν ηθοποιοί και οι γονείς τα έπιαναν από το Δημοκρατικό κόμμα. Δε φτάνει που θρηνούσαν τα παιδιά τους οι άμοιροι άνθρωποι, φοβόντουσαν και για τη ζωή τους γιατί δεχόντουσαν απειλές από τα φασιστικά στοιχεία που ακόγουαν τον Jones).

Ton Jones, στου οποίου το ραδιοφωνικό πρόγραμμα ήταν τακτικά καλεσμένος ο Trump και του είχε δώσει και διαπιστευτήρια δημοσιογράφου για να μπαίνει στο Λευκό Οίκο).

Στις 5 Νοεμβρίου του 2017 (επί Trump πάλι), ένας ακόμα παρανοϊκός τύπος οπλισμένος με AR15, μπήκε σε μια εκκλησία στο Sutherland Springs στο Texas και δολοφόνησε 26 Αμερικανούς, και τραυμάτισε άλλους 20.

Στις 2 Δεκεμβρίου του 2015, ένας ακόμα δολοφόνος και αυτός οπλισμένος με AR15 πήγε σε μια συγκέντρωση κάποιων στο St. Bernardino, που γιόρταζαν κάτι, και δολοφόνησε 14 ενώ έστειλε στο νοσοκομείο και άλλους 22.

Μπορώ να συνεχίσω έτσι όλη ημέρα γράφοντας για μαζικές δολοφονίες, με ΑΡ15 αλλά καλύτερα να πάω στο θέμα μου: παραείναι ΚΥΝΙΚΟ να βλέπεις Ρεπουμπλικανούς πολιτικούς να “κλαίνε” χθες τάχα για τη βία, όταν είναι αυτοί που για δεκαετίες μπλοκάρουν την νομοθετική απαγόρευση των επιθετικών πυροβόλων όπλων την οποία επίμονα ζητάνει Δημοκρατικοί Πρόεδροι, καθώς απολαμβάνουν την πλούσια χρηματική και πολιτική υποστήριξη από το λόμπυ των όπλων την περίφημη NRA.

Της οποίας NRA ο Trump δηλώνει σε κάθε ευκαιρία, θερμός υποστηρικτής.

Πάμε στο θέμα της πολιτικής βίας. Από εχθές έχει ξεκινήσει μια ρητορική του τύπου “μισό λεπτό παιδιά, ΟΛΟΙ να μαζευτούμε λίγο, γιατί κάπου ΟΛΟΙ το έχουμε παρακάνει.” (Οι πιο αναίσθητοι λένε “οι Δημοκρατικοί το έχουν παρακάνει και η ρητορική των Δημοκρατικών πυροδοτεί την βία.”) Μπορώ και εδώ να γράψω αμέτρητα παραδείγματα:

Ο Trump στις 6 Νοεμβρίου παρακίνησε τον όχλο του ο οποίος κατέλαβε στο Καπιτώλειο, αναζητώντας να ΚΡΕΜΑΣΕΙ τον αντιπρόεδρο του Trump, τον Pence, διότι δεν αρνήθηκε να αναγνωρίσει τα νόμιμα αποτελέσματα των εκλογών και τη νίκη του Biden.

Στον όχλο βρέθηκαν άνθρωποι με πλαστικές χειροπέδες, οι οποίοι για παράδειγμα έψαχναν τη Nancy Pelosi την πρόεδρο της Βουλής από γραφείο σε γραφείο (έχουμε video που τους δείχνουν να την φωνάζουν στα γραφεία), ενώ έξω από το κτίριο βρέθηκαν όπλα και βόμβες. Δηλαδή ήταν οργανωμένο σχέδιο.

Δε φτάνει που τότε ο Trump τους παρακίνησε, ακόμα και σήμερα τους αποκαλεί “ήρωες”, και έχει υποσχεχθεί πως αν κερδίσει τις εκλογές, αυτούς που τα δικαστήρια έχουν καταδικάσει, να τους βγάλει έξω με αμνηστεία.

Για να μη θυμηθώ τις αμέτρητες ΒΑΡΙΑ ΟΠΛΙΣΜΕΝΕΣ φιλο-Τραμπικές πολιτοφυλακές που ας πούμε τις μέρες των εκλογών τη στήνουν με πολυβόλα έξω από προεκλογικά κέντρα για να φοβίζουν κυρίως Μαύρους να μην ψηφίσουν.

Μία από αυτές τις πολιτοφυλακές είχε οργανώσει και λεπτομερές σχέδιο απαγωγής της Δημοκρατικής κυβερνήτη του Michigan, της Gretchen Whitmer, το οποίο απετράπει την τελευταία στιγμή από το FBI. Για να μη πω για τις θεωρίες συνομωσίας (πχ ότι η Hillary Clinton είχε τάχα κύκλωμα παιδεραστίας το οποίο διεύθυνε μέσα από μία πιτσαρία … και το οποίο οδήγησε έναν τύπο με ένα πάλι όπλο AR15 στην πιτσαρία).

Όχι.

ΟΧΙ. Δεν είναι και οι δύο πλευρές το ίδιο. Όσο και φανατικούς αντιπάλους και να έχει ο Trump, είναι μόνο ο ακροδεξιός εσμός που τον ακολουθεί σα Μεσσία του, είναι οπλισμένος, και όπως έχει ζητήσει ο Trump, είναι “stand ready” όταν χάσει τις εκλογές.

Και εκεί είναι το σημερινό πρόβλημα των Δημοκρατικών:

Ένα κομμάτι της βασικής και απολύτως θεμιτής επιχειρηματολογίας των Δημοκρατικών εναντίον του Trump είναι η ανάδειξη της βίαιας ρητορικής του εναντίον των πυλώνων της Δημοκρατίας και αυτών που τις υπηρετούν: οι δημοσιογράφοι ονομάζονται “εχθροί του λαού”, οι δικαστές είναι “σε διατεταγμένη υπηρεσία”, οι δημόσιοι υπάληλοι που δεν αφήνουν τις παρανομίες είναι “συνωμότες.”

Μαζί με την διακηρυγμένη επιθυμία του να καταλύσει τους δημοκρατικούς θεσμούς, ο Trump ανοιχτά επικαλείται την βία, και ως αποδεκτή στρατηγική αλλά και ως προσωπική αισθητική.

Ας μην ξεχνάμε πως είπε στην τηλεόραση, και μπροστά σε εκατομμύρια Αμερικανούς, “αν πυροβολήσω έναν άνθρωπο στη μέση της 5ης Λεωφόρου μέρα μεσημέρι δε θα χάσω ούτε μια ψήφο.” Η εικόνα του “macho strongman” είναι μια προσεχτικά φιλοτεχνημένη εικόνα που φιλοτεχνεί ο Trump για τον εαυτό του.

Τώρα το επόμενο διάστημα, στο απολύτως λογικό επιχείρημα των Δημοκρατικών πως ο Trump θα χρησιμοποιήσει τα πάντα, εκφοβισμό, ή και τελικά και βία, προκειμένου να επικρατήσει, οι οπαδοί του Trump θα μας επιδεικνύουν την φωτογραφία του Trump ως ατρόμητου ήρωα. Και αυτό είναι η τελευταία μου παρατήρηση:

Σπάνια έχω “παραδεχθεί” τον Trump για κάτι. Ο άνθρωπος λέει μόνο ψέματα, δεν έχει καμμία γνώση κανενός θέματος από τα απλά έως τα πολύπλοκα, παραβιάζει το συστηματικά το νόμο και για αυτό έχει ήδη δεκάδες καταδίκες εις βάρος του, ενώ εκκρεμούν πολύ σοβαρές δίκες στις οποίες είναι κατηγορούμενος.

Είχα όμως υποτιμήσει το ένστικτό του: την ώρα που η σφαίρα για χιλιοστά δεν τον έστειλε στον άλλο κόσμο, με αίμα στο πρόσωπο του, έμεινε στην εξέδρα αρκετά, όσο χρειαζόταν για να φωτογραφηθεί υψώνοντας τη γροθιά του στο πλήθος.

Η φωτογραφία του αυτή, με φόντο μια Αμερικανική σημαία που υπήρχε από πίσω του, θα γίνει εικόνισμα και λάβαρο για τους προσηλυτισμένους στη θρησκεία του.

ΥΓ. Όπως έχω πει δεκάδες ή περισσότερες φορές, ο Joe Biden είναι από τους καλύτερους Προέδρους των ΗΠΑ από την εποχή του Lyndon Johnson. ο 2020 ήταν ο κατάλληλος – ίσως ο μοναδικός – που θα μπορούσε να κερδίσει τον Trump. Σήμερα αν παραμείνει ίσως αποδειχθεί ο μοιραίος άνδρας της Ιστορίας.

Είναι επιτακτική ανάγκη να έρθει υποψήφια η Kamala Harris, με έναν ικανό αντιπρόεδρο ο οποίος να τη βοηθήσει να κλειδώσει και κάποια από τα “battleground states.”

Πρέπει σύντομα να αλλάξει το αφήγημα, αν πρόκειται να υπάρξει μια πιθανότητα να πέσουμε στην άβυσσο και να ζήσουμε αδιανόητες καταστάσεις που θα παραπέμπουν σε προηγούμενες δεκαετίες – και δεν εννοώ μόνο την κατάρρευση της Δημοκρατίας στην Αμερική, αλλά την πιθανή επέλαση της Ρωσίας στην Ουκρανία, και την αναβίωση των ζωνών επιρροής των “ισχυρών χωρών.” Και αυτό το τελευταίο το γράφω γιατί συχνά ξεχνάμε το χάρτη της περιοχής μας.

*Ο Στράτος Σαφιολέας είναι σύμβουλος στρατηγικής επικοινωνίας