«Είδε ο γύφτος τη γενιά του…
Κι αναγάλλιασε η καρδιά του»! Ποια άλλη παροιμία ταιριάζει καλύτερα στην προσχώρηση Βορίδη και Άδωνη στη Νέα Δημοκρατία του Σαμαρά; Μήπως το «όμοιος στον όμοιο κι η κοπριά στα λάχανα»; Ή μήπως το «μάθανε πως γαμιόμαστε πλακώσανε κι οι γύφτοι»; Την ίδια μέρα που ο Τύπος είχε πρωτοσέλιδη τη φωτογραφία του διαγραμμένου από την ΕΦΕΕ, […]
Κι αναγάλλιασε η καρδιά του»! Ποια άλλη παροιμία ταιριάζει καλύτερα στην προσχώρηση Βορίδη και Άδωνη στη Νέα Δημοκρατία του Σαμαρά; Μήπως το «όμοιος στον όμοιο κι η κοπριά στα λάχανα»; Ή μήπως το «μάθανε πως γαμιόμαστε πλακώσανε κι οι γύφτοι»; Την ίδια μέρα που ο Τύπος είχε πρωτοσέλιδη τη φωτογραφία του διαγραμμένου από την ΕΦΕΕ, ως ακροδεξιού, Βορίδη με το τσεκούρι(!) στο χέρι σε εκδηλώσεις που έπρεπε να τον είχαν στείλει κατευθείαν στο κάτεργο, ο ανάλογης προφανώς ιδεολογίας πρόεδρος της παλιάς, καλής και αξέχαστης Δεξιάς, έσπευσε να τον περιλάβει στις αγκάλες του κόμματος του, που χάρη στην καθολική αμνησία των Ελλήνων και δύο μόλις χρόνια μετά τη αλησμόνητη εμπειρία της εξαετίας Καραμανλή, πλησιάζει πλέον ολοταχώς το 30% των προτιμήσεων των νεοελλήνων, σύμφωνα με τις τελευταίες δημοσκοπήσεις. Φυσικά, «αν δεν ταιριάζανε, δεν θα συμπεθεριάζανε».
Όσο για τον Άδωνη, με ύφος, ρήσεις και συμπεριφορές που εμπίπτουν σαφώς στη σφαίρα της ψυχιατρικής, πώς να αντισταθεί ο πρόεδρος της Ν.Δ. στη φοβερή ευκαιρία να εντάξει στο κόμμα του αυτήν την στεντόρεια, υστερική φωνή, του τελάλη βιβλίων της κακιάς ώρας, που χάρη στην ανιστόρητη και στερούμενη κάθε δημοκρατικής νομιμοποίησης κυβέρνησης Παπαδήμου, ανήλθε και σε υπουργικό αξίωμα, για να γελά ο κάθε πικραμένος και να κλαίει με λυγμούς η δημοκρατία…
Όπως και να ‘χει δεν είναι η πρώτη φορά που σ’ αυτήν την ταλαίπωρη χώρα «τ’ αγγειά γεννήκαν θυμιατά κι οι κοπριές λιβάνι».
* Φοβερή η «απώλεια» του ανύπαρκτου δήθεν υπουργού Πολιτισμού κ. Γερουλάνου, που βρήκε ευκαιρία μετά τη ληστεία στην αρχαία Ολυμπία για να απαλλαγεί από τα καθήκοντά του… Επιτέλους, μπορεί να ανασάνει και ο Πολιτισμός.