Ηττημένη, ετών 20…

ης Άννας Τεζαψίδου

Η μέρα των εκλογών πέρασε κι ήρθε η επόμενη μέρα. Και δεν μπορώ να καταλάβω τι συμβαίνει μεσα στο μυαλό των ψηφοφόρων της Χ.Α. Τα αστεία τύπου “ε, δεν έχουν μυαλό” έχουν πλάκα μέχρι να δεις αυτό το αποτέλεσμα. Δεν χωράει το μυαλό μου πώς γίνεται να ψηφίζεις για να σε εκπροσωπήσει μια ομάδα δολοφόνων. Και μάλιστα όχι ιδιαίτερα λαμπρών μυαλών, χωρίς να αστειεύομαι.

  Οι άνθρωποι αυτοί ταξίδεψαν στις χώρες που υπάρχουν Έλληνες και προσπάθησαν να τους προσυλητίσουν. Τους Έλληνες του εξωτερικού. Που είναι οικονομικοί μετανάστες στις χώρες αυτές. Δηλαδή: Μέλη κομματικής παράταξης της οποίας κύρια γραμμή είναι η απομάκρυνση μεταναστών από την Ελλάδα, επισκέφθηκαν Έλληνες μετανάστες σε άλλες χώρες και προσπάθησαν να τους πείσουν για τη δράση τους. Φωστήρες το δίχως άλλο.

Οι ίδιοι άνθρωποι παραδέχτηκαν τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα έστω ως πολιτική ευθύνη, αφού ο δολοφόνος δεν ήταν μέλος αλλά οπαδός του κόμματος. Οπαδός κι όχι υποστηρικτής, σύμφωνος με την ιδεολογία. Οπαδός, φανατισμένος κι όχι απλά παθιασμένος. Οπαδός που για την ιδεολογία  του αποφασίζει να σκοτώσει. Ή καλύτερα, η ιδεολογία του είναι τέτοια που επιθέσεις και δολοφονίες είναι μέρος της.

Οι ίδιοι άνθρωποι έχουν επιτεθεί σε κομμωτήριο, έχουν πετάξει μολότοφ κι έχουν μαχαιρώσει αλλοδαπό πελάτη. Έχουν αναποδογυρίσει πάγκο αλλοδαπού μικροπωλητή ένω έχουν κάνει “έλεγχο” σε άλλους προκαλώντας τους ζημιές. Σε άλλη περίπτωση έχουν “ελέγξει” μικροπωλητές γιατί απασχολούσαν αλλοδαπούς. Έχουν μαχαιρώσει αλλοδαπούς σε στάση λεωφορείου και στο δρόμο. Έχουν επιτεθεί σε αλλοδαπούς εργαζόμενους σε πλυντήριο αυτοκινήτων. Έχουν δολοφονήσει αλλοδαπό ποδηλάτη κι άλλη φορά περαστικό, μαντέψτε, αλλοδαπό κι έχουν μαχαιρώσει άλλους. Έχουν απειλήσει δασκάλα νηπιαγωγείου πως θα κάψουν τα σπίτια των αλλοδαπών μαθητών της και μια άλλη πως θα κάνουν έφοδο στο νηπιαγωγείο εναντίον των αλλοδαπών νηπίων. Έχουν πετάξει μολότοφ σε τράπεζα κι έχουν επιτεθεί σε θαμώνα έξω από τις Θερμοπύλες επειδή τους πέταξε μπουκάλι. Έχουν απειλήσει εκτός από αλλοδαπό και δημοσιογράφο κι έχουν επιτεθεί σε μέλη άλλων παρατάξεων, φοιτητικών και κομματικών.

Η κομματική αυτή παράταξη βρίσκει αναγκαίο να εκπαιδεύει τα μέλη της σε ασκήσεις πυροβολικού κι έρπιγκ εναντίον του “εχθρού”. Οπλίζει κι εκπαιδεύει μέλη και τα στέλνει σε αποστολές εναντίον αλλοδαπών κι όχι μόνο πολιτών. Είναι κόμμα, λοιπόν, η Χρυσή Αυγή κι όχι ομάδα δολοφόνων. Δεν πείθομαι για κάποιο λόγο.

Δεν πείθομαι και δεν καταλαβαίνω. Πώς είναι δυνατόν στη δική μου χώρα ένα κόμμα δολοφόνων να είναι τρίτη πολιτική δύναμη. Και γύρω μου να υπάρχουν άνθρωποι που πείστηκαν από τη δράση τους και το σκοπό τους και τους έδωσαν λόγο. Όχι επειδη η χώρα μου γέννησε τη δημοκρατία κι ένα σπουδαίο πολιτισμό. Όχι επειδή έχει ζήσει προσφυγιά και βάσανα. Επειδή αυτή η δύναμη που δεν καταλαβαίνω, μοιάζει με δολοφονική μηχανή που απειλεί τα πιστεύω μου και με νικάει. Κάθε λεπτό που οι δολοφόνοι-πολιτικοί υπερασπίζονται δήθεν τα συμφέροντά μου, νιώθω νικημένη και κάθε ελπίδα μου είναι κατεστραμμένη.

Χτες ψήφισα για 2η φορά στη ζωή μου σε βουλευτικές εκλογές. Είμαι είκοσι χρονών κι εκπαιδευμένοι δολοφόνοι είναι μέρος της κούφιας δημοκρατίας στη χώρα μου.