Καλοκαίρι είναι…

Λέξεις: Δημήτρης Ψυχούλας

Μικρές -και λιγότερο μικρές- απολαύσεις του καλοκαιριού.

-Ο πρώτος μοναχικός καφές στη δροσιά του πρωινού. -Η σκιά του πεύκου όταν απλώνεται στην αμμουδιά. -Οι ώρες που φυσάει ο Μπάτης. -Οι πολύχρωμες λάμπες που ανάβουν το σούρουπο στο παραλιακό ταβερνάκι. -Οι φωνές και οι ψίθυροι από τις παρέες των παιδιών που μαζεύονται το βράδυ στην άμμο. -Μια βόλτα με το φουσκωτό του φίλου. -Το πολύ πρωινό μπάνιο. -Το καρπούζι που δεν είναι μάπα. -Το Spotify, που λες και φτιάχτηκε για τα καλοκαίρια. -Η φεγγαράδα τα αυγουστιάτικα βράδια. -Ο ήχος του πάγου την ώρα που πέφτει πάνω του το τσίπουρο. -Το βιβλίο που γέρνει απαλά στο στήθος καθώς σε παίρνει ο ύπνος στη σκιά της ομπρέλας. -Τα παπούτσια που δεν φορέθηκαν ποτέ. -Η μεξικανική μπύρα με μια φέτα λάιμ. -Ο φλοίσβος στην ησυχία του μεσημεριού. -Οι δροσερές νύχτες που πρέπει να ρίξεις σεντόνι πάνω σου.

-Ο νικηφόρος πόλεμος με το κουνούπι (κι ας έχασες νωρίτερα μερικές μάχες). -Τα τραγούδια για το καλοκαίρι, που ακόμα κι αν κανείς δεν τα παίζει, τα αναπαράγει το τζουκ μποξ του μυαλό σου. -Τα προκριματικά της ομάδας σου στην τηλεόραση. -Το ευτυχισμένο χαμόγελο το βράδυ της Κυριακής, όταν δεν είσαι ανάμεσα σε αυτούς που επιστρέφουν στην πόλη. (Και δεν θα επιστρέψεις ούτε τη Δευτέρα). -Τα νησιά που δεν είναι μόνο στον χάρτη. -Τα διαφορετικά χρώματα που βάφει ο ήλιος τον ουρανό, κάθε φορά που βουτάει στη θάλασσα.