Καρέ καρέ το Δικό μας Όχι

Αναστάτωση στην Βασιλής Όλγας .. Περιπολικά τρέχουν σαν μανιακά δεξιά και αριστερά, σειρήνες παντού, περαστικά βλέμματα απορριμμένα αναρωτιούνται τι γίνεται…

Πλήθος. Μεγάλο πλήθος, βολτάρει στο «παραλιακό πεζόδρομο»  .. Χαμογελάει με ικανοποίηση, τσαντίζεται και αποχωρεί, συζητάει, περιμένει, αναρωτιέται … Όλα τα βλέμματα στραμμένα προς το σημείο που βρίσκονται οι επίσημοι…

Οργισμένοι – αγανακτισμένοι πολίτες έχουν περικυκλώσει του ανεπίσημους επισήμους δεξιά και αριστερά και ζητούν την απομάκρυνση τους .. Αναστάτωση,  συνθήματα,  κραυγές, φασαρία, δηλώσεις.. Μικρά παιδάκια κουνάνε τις σημαίες πέρα δώθε και αναρωτιούνται πότε θα ξεκινήσει τελικά η παρέλαση και  γιατί φωνάζουν όλοι αυτοί ….

Αποχώρηση επισήμων και απομάκρυνση αστυνομίας , γιούχα, μούντζες, χειροκροτήματα, ελευθερία κινήσεων, κατάληψη της εξέδρας, κλεισμένος ο δρόμος από το πλήθος, … Η παρέλαση δεν θα γίνει …

Στο βάθος ακούγεται το Μακεδονία Ξακουστή…Υπάρχει κίνηση , χειροκροτήματα, «αυτοσχέδια» παρέλαση, ειρηνική απομάκρυνση του κόσμου από το δρόμο, επευφημίες.. Η παρέλαση ξεκινά έξω από μάσκες και τετριμμένα , χωρίς τους επισήμους. Αγνή συγκίνηση , αίσθημα ικανοποίησης, σεβασμός στην ιστορία και Φινάλε..…

Σαν ταινία δρόμου ξεπρόβαλαν στα μάτια μου χιλιάδες πρωτόγνωρες εικόνες και συναισθήματα…Ο κόσμος βγήκε στο δρόμο για να γιορτάσει.. Αλλά δεν άντεξε…Λύγησε στην κοροϊδία τους και αντέδρασε…

Και εκεί που νομίζεις ότι ξέρεις πως θα καταλήξει όλο αυτό το σκηνικό έρχεται μια ανατροπή που σε συγκλονίζει…Ανάμεσα από το πλήθος που είχε κατακλύσει το δρόμο περνάει  η μπάντα και η παρέλαση ξεκινάει με τον κόσμο μέσα στο δρόμο…Έξω από τα δεσμά, έξω από τα  κάγκελα… Μάτια γυαλίζουν από χαρά, δακρύζουν.. Χειροκροτήματα , Πολλά χειροκροτήματα..

Δακρύζω και εγώ χωρίς ακριβώς να έχω καταλάβει το λόγο.  Το σκέφτομαι ακόμα και ανατριχιάζω . Μακάρι να μπορούσα να το περιγράψω καλύτερα αλλά μάλλον αυτό φαντάζει αδύνατον… Μπορεί να ήταν Ρίγος συγκίνησης που ο κόσμος αντέδρασε, μπορεί. Μπορεί να ήταν κάτι πιο βαθύ… Δεν ξέρω. Δεν με νοιάζει.. Αυτή η μέρα πάντως θα μου μείνει αξέχαστη γιατί ήταν το δικό μας μεγάλο ΟΧΙ.. Ένα μεγάλο ΟΧΙ στην κοροϊδία τους…

ΥΓ.  Η υπονόμευση των Θεσμών έχει γίνει εδώ και χρόνια από όλους αυτούς που κυβερνούν άσχετα αν τώρα μας παρουσιάζονται ως οι σωματοφύλακες αυτών των θεσμών. Ντροπή τους που προσπαθούν να  μας κάνουν συνένοχους και σε αυτό…

Και κάτι τελευταίο.. Να ξέρετε ότι μετά το Ποπ δεν θα έχει στοπ…και αυτό είναι δέσμευση. Η αρχή έγινε και έπεται συνέχεια ….

Φωτογραφία: Γιώργος Κουρτίδης