Και τώρα διαφημίσεις, ανορθωτικά σουτιέν…

Δεν έχω πια καμιά αμφιβολία, ότι όσοι επιβιώσουμε της κρίσης θα έχουμε χάσει για πάντα την αξιοπρέπεια μας. Ακούγεται σκληρό μα είναι αληθινό, γιατί ή θα πρέπει να πάρουμε ένα περίστροφο και να το βάλουμε στον κρόταφό μας ή θα πρέπει να γίνουμε ζητιάνοι της φιλανθρωπίας των άλλων. Κι επειδή λεφτά δεν περισσεύουν για περίστροφα και σφαίρες κι από την άλλη το χούι της μοναδικότητας του καθένα, αυτό που κάποιοι ονομάζουν αθάνατο ελληναριό, μας εμποδίζει να γίνουμε … «κοσμάκης», που λέει κι ο κος Στουρνάρας, μας βλέπω σε πλήρη αποσυντονισμό να αναμένουμε σαν τους Εβραίους της Θεσσαλονίκης τα τρένα για την Πολωνία. Κι όλοι ξέρουμε τι σαπούνια έγιναν όλοι όσοι πίστεψαν τον Ραβίνο και μπήκαν συν γυναιξί και τέκνοις στο συρμό που θα τους πήγαινε στον νέο τόπο να βρουν δουλειά κι αξιοπρέπεια.

Το μόνο που θα μείνει από μας θα είναι κάτι σχόλια στο facebook, κάποιων επιτήδειων της political correctness επικοινωνίας, κάποιων γιαλαντζι υπέρμαχων της μη βίας, κάτι σαλονατων κριτικών εξ αποστάσεως της συμφοράς, των τελευταίων που θα καταλάβουν ότι όλοι μαζί βουλιάζουμε κι όσο πιο λίγα γράφουν, τόσο λιγότερο εκτίθενται.

Γι’ αυτό σου λέω, την παλεύεις να πεθάνεις με το κεφάλι κάτω και τα όνειρα κουρέλια, ή μήπως να προσπαθούσες τουλάχιστον να σε θυμούνται οι επόμενοι σαν έναν αξιοπρεπή στα χρόνια της απόλυτης ξεφτίλας.

Όλα τα άλλα είναι διαφημιστικά μηνύματα, ανάμεσα σε βαρύγδουπες αναλύσεις και παρουσιάσεις σωτήριων σουτιέν για ανόρθωση στήθους