Kiss The Girl

του Βαγγέλη Δόνιου Εικόνες: Ελένη Βράκα

Τα εν οίκω, μη εν δήμω. Αυτό δεν σημαίνει να μην βάζεις στο σπίτι σου τον Δήμο. Να τον βάζεις. Και την Δήμητρα άμα λάχει. Το θέμα είναι, γιατί να τον/την βάλεις. Μα, για να εξηγήσεις ενδελεχώς πώς τον λέν τον ποταμό. Αλλά όχι μόνο. Της βασικής πράξης προηγούνται, έπονται και διαρκούν κάποιες άλλες, πιο mild συμπεριφορές.

Όπως και να έχει, όλα αυτά τα τελωνειακά θέματα των ειδικών διατάξεων του έρωτα, δεν τα κάνει κανείς γιατί του έχουν βάλει το πιστόλι στον κρόταφο, αλλά επειδή το θέλει. Το γουστάρει, που λένε. Βασική προϋπόθεση είναι να γουστάρει εξ ίσου και το έτερον της υπόθεσης. Κάτι παραπάνω, δεν χρειάζεται. Αφήνοντας στην άκρη τις περιπτώσεις εκείνες που μια τέτοια αλληλεπίδραση συντελείται χωρίς την παρουσία ρούχων που να καλύπτουν το δέρμα, μας μένουν τα φιλιά και τα χάδια. Οι εκδηλώσεις δηλαδή των ευγενών συναισθημάτων, η για μερικούς οι προπομποί του ζωώδους ενστίκτου.

Πίσω από κλειστές πόρτες, βγαίνει από μέσα μας ο κύριος Χαϊντ. Και εδώ είναι το ζητούμενο. Γιατί να βγαίνει μόνο πίσω από τις προφυλάξεις ενός ιδιωτικού χώρου; Ας βγαίνει και σε δημόσιους χώρους. Αφού υπάρχει ο κερατάς. Δηλαδή, δεν κάνει κακό να πιάνόμαστε χέρι χέρι όταν κυκλοφορούμε στον δρόμο, η όταν πίνουμε καφέ. Ούτε είναι κακό να δοκιμάζουμε ο ένας την υφή της γλώσσας του άλλου σε τέτοια μέρη. Δηλαδή άμα το κάνεις μέσα, γιατί να μην το κάνεις και έξω; Τα συναισθήματα είναι κατασκευασμένα επίτηδες σαν γιγάντιοι υδατοφράκτες, για να ανοίγουν ξαφνικά και να ξεχύνεται ορμητικό το ρεύμα, είτε αυτό είναι ηλεκτρικό, είτε υδραυλικό, είτε αιολικό. Όσο τον αφήνουμε κλειστό τον υδατοφράκτη μας, το νερό θα μαζεύεται, και καμιά ώρα θα αρχίσει να παρουσιάζεις ρωγμές. Το φράγμα μας αυτό είναι κατασκευασμένο από σαρανταπέντε κάστορες και εξήντα καραβίδες, οπότε πρέπει να έχουμε το νου μας στην στατική αντοχή του.

Ντρέπεσαι; Ας πρόσεχες. Να ξεντραπείς. Και άσε τους άλλους να λένε. Αν η κοπέλα σου ή το αγόρι σου δεν ντρέπεται όπως εσύ και θέλει να σου κρατάει το χεράκι ή να σε φιλάει φωτοσυνθέτοντας, και όχι μόνο μέσα στο θερμοκήπιο, δυσανασχετεί. Και θα την φάς την σφαλιάρα σου. Αν πάλι και οι δύο πάσχετε από αυτό το σύμπτωμα της εγκεφαλικής οσφυοκαμψίας των ντροπαλοειδών κυττάρων, είναι βέβαιο ότι θα αρχίσετε να βαράτε σφαλιάρες ο ένας στον άλλο. Και δεν θα ξέρετε γιατί. Γι’ αυτό, βάλτε το δάχτυλο στην μπρίζα, μπορεί το ηλεκτροσόκ, εκτός από μια extreme κόμμωση να ρίξει ένα βότσαλο στην λίμνη σας.

Kiss the girl. Or the boy. Δικό σου είναι.