Κρυφοφασισμοί

Λέξεις: Γιώργος Πιτσογιάννης

Ώρες αμέτρητης σκέψης για λίγα λόγια, στα πλαίσια την σημερινής ημέρας. «Να αναδημοσιεύσω κανά άρθρο για τους Νεκρούς του Πολυτεχνείου, προσπαθώντας να μεταπείσω Λαγούς με πετραχείλια για την ύπαρξη αυτών;», αναρωτήθηκε. «Να δοξάσω τον ηρωισμό και την γενναιότητα όλων όσων βρίσκονταν πίσω(και όχι μόνο) από τα κάγκελα του Πολυτεχνείου;», σκέφτηκε. Ξεφυσούσε, δάγκωνε τα χείλη του, τραβούσε τα μαλλιά του, τσαλακώνοντας χαρτάκια με μπερδεμένες σκέψεις. Αυτό δεν του έφτανε, δεν τον γέμιζε. Το θεωρούσε ψεύτικο, μια «αγγαρεία» πεταμένη στον βωμό των Like και των λοιπών αντιδράσεων. Δεν ήθελε απλά να «παίξει» σε αρχικές σελίδες. Ήταν θυμωμένος, συγχυσμένος, αποδιοργανωμένος με όλα όσα βίωνε, με όλα όσα έβλεπε. Δεν είχε σκοπό να επαναφέρει στιγμές και γεγονότα του της εξέγερσης. Τα συμβάντα αυτά περάσαν στο παρελθόν, οι ηρωικές πράξεις καταγράφηκαν και αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της ελληνικής παιδείας. Αυτό, ακριβώς, όμως, τον προβλημάτιζε. «Ποιος τα διδάσκει, πως τα διδάσκει, με τι σκεπτικό;». Ολοένα και περισσότεροι ασπάζονται τις, θανατηφόρες για μια υγιή κοινωνία, έννοιες και τις ποικίλες πτυχές του φασισμού. Σε κάθε πόλη, σε κάθε γειτονιά, σε κάθε σπίτι. Αποφάσισε, λοιπόν, να αποτυπώσει τον φασισμό με τη δική του οπτική, να παρακινήσει για την εξάλειψή του, να βοηθήσει για την ανάδειξη της ισότητας και της ελευθερίας, της διαφορετικότητας και των δικαιωμάτων:

Ο φασισμός κυριαρχεί παντού. Κρυφά· και φανερά. Αλλά κυρίως κρυφά! Δεν είναι σαν τον έρωτα, να τον καταλάβεις με την πρώτη ματιά. Φασισμός σημαίνει να αγαπάς να μισείς. Να μισείς όλα αυτά, τα οποία, έστω και για μια φορά έχεις θαυμάσει και δεν μπορείς να τα «φτάσεις». Τρέφεται από τα παιδικά σου όνειρα και στόχους, που οι γονείς σου σε περιόρισαν να τα ζήσεις και να αντιμετωπίσεις. Τον φασίστα θα τον δεις παντού! Φασίστας είναι ο παιδικό σου φίλος, αυτός που μοιραζόσασταν το ίδιο θρανίο. Θα τον έχεις πετύχει σίγουρα να σχολιάζει σε λεζάντες και δημοσιεύσεις τον ηρωισμό του Κωνσταντίνου Κατσίφα και να επικροτεί τις δολοφονικές πράξεις του κοσμηματοπώλη απέναντι σε ένα «οροθετικό πρεζάκι». Φασίστας είναι ο εργοδότης σου, στον οποίον φοβάσαι να μιλήσεις, να διεκδικήσεις και να απαιτήσεις αυτά που αξίζεις. Βλέπεις, θα μείνεις χωρίς δουλειά σε μια κοινωνία που η προϋπηρεσία ξεκινάει από τα 5 έτη. Φασίστες, είναι εκείνοι οι συμφοιτητές σου που δεν έβγαζαν «άχνα» και, τώρα, θεωρούν ντροπή την υιοθεσία από ομόφυλά ζευγάρια. Προτιμούν βλέπετε, τα παιδιά να μεγαλώνουν σε ανθυγιεινό περιβάλλον, γεμάτος βία, τίγκα στην εξαθλίωση. Φασιστικό πρότυπο αποτελεί ο γείτονάς σου, όπου, όντας απόγονος προσφυγικής οικογένειας, μαζεύει υπογραφές για να διώξει τα προσφυγόπουλα από το ίδιο σχολείο του νταή «κανακάρη» του. Φασιστικά ιδεώδη μεταλαμπαδεύει, άθελα της, ακόμα και η γιαγιά σου, που δε μπορεί να διανοηθεί πως δεν υπάρχει Θεός και θεωρεί πως χρειάζεσαι ψυχιατρική βοήθεια. Ταυτόχρονα, φασιστικά μυαλά καλλιεργεί και το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα. Μας μαθαίνει να μισούμε τους Τούρκους, να χλευάζουμε τους άθεους, να νιώθουμε υπεροχή και δέος για την ελληνική μας ταυτότητα. Ειλικρινά, ποιος είναι σήμερα μεγαλύτερος φασίστας; Ο Γερμανός ή ο Έλληνας;

Όλα τα παραπάνω, αποτυπώνουν την καθημερινότητα αρκετών ανθρώπων. Ανθρώπων που θέλουν να ξεχωρίσουν και δε μπορούν. Αυτό σημαίνει και φασισμός: Να νομίζεις πως είσαι μοναδικός, έως ότου συναντήσεις τον αντικαταστάτη σου και να προσπαθείς, με ύπουλο τρόπο, να του δείξεις πως δεν υπάρχει καλύτερος από εσένα. ΦΑΣΙΣΜΟΣ είναι να νομίζεις πως ξεχωρίζεις, εξαιτίας άλλων (βλ. Αρχαία Ελλάδα) και εσύ να μένεις στάσιμος. Με το να είσαι φασίστας, ξεχωρίζεις, ναι! Αλλά ξεχωρίζεις εσένα από τους υπόλοιπους, δεν ξεχωρίζουν οι υπόλοιποι εσένα. Μια αίσθηση ανυπέρβλητου, εγωισμού, που σε κάνει να αρνείσαι το καθετί καλύτερο και διαφορετικό.

Η γενιά του Πολυτεχνείου έγραψε της ιστορία της και μας απέδειξε πως υπάρχει ελπίδα! Η γενιά της διαδικτυακής κουλτούρας ας εξεγερθεί με τα μέσα που διαθέτει! Ας εμπνεύσει, ας προτρέψει, ας συγκινήσει, ας νευριάσει! Ας ελπίσουμε να βρεθεί ένας τρόπος να πατήσουμε ΟΛΟΙ το ENTER στην διαφορετικότητα, την μοναδικότητα, την ανθρωπότητα.