Μάθημα Έκθεση. Θέμα: Η χώρα που ζω

Πώς αισθάνεται σήμερα ένας Ευρωπαίος ως πολίτης μιας ευρύτερης πατρίδας;

Νικόλαος Κουζίνης
μάθημα-έκθεση-θέμα-η-χώρα-που-ζω-232018
Νικόλαος Κουζίνης

Είμαι ευτυχισμένος που ζω στην Ευρωπαϊκή Σοβιετία (ΕΣ). Ζούμε σε μία μεγάλη χώρα που αποτελείται από πολλές άλλες χώρες. Το πολίτευμά της είναι ελεγχόμενη τραπεζική Δημοκρατία και ιδεολογικά βασίζεται στον καπιταλιστικό κομμουνισμό. Όποιος κάνει καλό κουμάντο στην οικονομία και «κόβει χρήμα», αυτός γίνεται και πρωθυπουργός. Οι διαδικασίες για να ψηφίζονται γρήγορα οι νόμοι απλουστευτήκαν πάρα πολύ. Οι τροπολογίες εκφωνούνται και ψηφίζονται από το ίδιο πρόσωπο.

Το νόμισμά της είναι το Γιουροπλάστικ. Το χάρτινο νόμισμα βρίσκεται στις τράπεζες και συνήθως τα μεγάλα χαρτονομίσμάτα δεν τα βλέπουμε συχνά, ίσως για να μην κλαίμε όταν τα χάνουμε. Η αγοραστική του δύναμη είναι μεγάλη και το βλέπουμε διαρκώς. Μία πάστα είχε κάποτε 200 δραχμές και τώρα μόνο 3 Γιουροπλάστικ (0.30 η προμήθεια που πάει στις τράπεζες λόγω πλάστικ). Τα χρήματα διακινούνται πολύ ελεύθερα από τράπεζα σε τράπεζα σ΄όλο τον κόσμο καθώς και τα εμπορεύματα, με ένα κλικ.

Οι άνθρωποι διακινούνται κι αυτοί ελεύθερα και ειδικά οι Ευρωσόβιετ πολίτες των χωρών μας. Αρκεί να πρέπει να πάνε να δηλωθούν στο αλλοδαπών, και προκειμένου να δηλώσουν μόνιμη διαμονή να υποβάλλουν, θεωρημένη από δικηγόρο την ταυτότητά τους, να έχουν τραπεζικό λογαριασμό τουλάχιστο με 3000 Γιουροπλάστικ ή μηνιαίο εισόδημα 300 γιουροπλάστικ το μήνα, και βέβαια πιστοποιητικό γεννήσεως. Αν είναι άνεργοι, ε τότε δεν μπορούν ούτε λογαριασμό να ανοίξουν ούτε να δηλώσουν τίποτα. Θεωρούνται κοπροπολίτες της ΕΣ και για την Σοβιετία προτιμότερο θα ήταν να ψοφήσουν.

Ο πληθυσμός της ΕΣ δεν μπορεί να υπολογιστεί. Οι Νότιοι ανεβαίνουν προς τους Βόρειους για να δοκιμάσουν ως σκλαβοεργαζόμενοι την τύχη τους και οι Βόρειοι κατεβαίνουν στο Νότο για να αγοράσουν τα σπίτια των Νοτίων και να δοκιμάσουν τα ντολμαδάκια της θειας μου της Πουλχερίας στη Σίφνο. Η σημαία έχει μπλέ χρώμα με 12 κίτρινα άστρα σε κύκλο. Συμβολίζουν τις 12 πλούσιες χώρες του βορρά και του κέντρου. Οι υπόλοιπες 16 είναι γραμμένες στην ούγια της .Όποια χώρα θέλει να φύγει από την ΕΣ γκουντουρντίζουν οι άλλες να μην φύγει (όπως η Μ Βρετανία), αλλά γκουντουρντίζουν και με εμάς να μας διώξουν από την άλλη. Η παραγωγή στη χώρα μας βρίσκεται σε πολύ καλό επίπεδο. H φίλη μας communist capital Κίνα, για εμάς τους capital communist, παράγει τα προιόντα μας κι εμείς καθόμαστε για να μην κουραζόμαστε.

Πουλάμε ακριβά τα όπλα μας και τα αυτοκίνητα και εισάγουμε πάμφθηνα τα δημητριακά κλπ ψιλολόγια από άλλες χώρες του τρίτου κόσμου. Μέχρι και λεμόνια από την Αργεντινή μας στέλνουν οι άνθρωποι. Τι άλλο θέλουμε;. Η ισότητα και η ελευθερία είναι δεδομένη στην ΕΣ. Το διαπιστώνουμε καθημερινά όλοι μας εδώ στην Ελλάδα. Παίρναμε από τον τραπεζικό λογαριασμό του μισθού μας, πριν δυο χρόνια, 40 Γιουροπλάστικ την ημέρα και τώρα ευτυχώς παίρνουμε 60. Όσοι έχουν παραπάνω λεφτά όμως μπορούν να τα γυροφέρνουν όπου και όποτε θέλουν. Αυτή είναι και η έννοια της ελευθερίας άλλωστε. Η κάθε χώρα θέλει να έχει τις δικές της ιδιαιτερότητες αλλά όλοι αγωνίζονται να καταργηθούν για να είμαστε όλοι ίσοι. Όπως για παράδειγμα η Γερμανία που αγωνίζεται, όταν οι Γερμανοί κατεβαίνουν στο θερμό νότο για διακοπές, να μην φοράνε άσπρες κάλτσες με τα πέδιλά τους.

Η πρόοδος έριξε το κόστος παραγωγής χαμηλά (15 Γιουροπλάστικ τη μέρα) σε ότι έχει απομείνει και δουλεύει ακόμα αλλά κι αυτό να πούμε την αλήθεια δεν χρειάζεται μιας και δουλεύουν άλλοι για μας. Και όσοι εργοδότες είναι πιο προοδευτικοί, πέτυχαν να δουλεύουν οι εργαζόμενοι τζάμπα μιας και όλοι τους είναι χαρούμενοι που σε λίγο θα κάθονται όλοι τους. Η παιδεία, η Υγεία είναι σε υψηλό επίπεδο. Ορισμένα παιδιά δεν προλαβαίνουν να τρώνε από το πολύ διάβασμα στο σπίτι και τρώνε στο σχολείο. Οι άρρωστοι είναι χαρούμενοι που τα νοσοκομεία δεν τους δίνουν πολλά φάρμακα για να μην επιβαρύνεται η υγεία τους. Όλα αυτά με κάνουν πολύ ευτυχισμένο που ζω στην χώρα μου την Ευρωπαική Σοβιετία. Άλλωστε αυτό λέει και πιστεύει κι ο πρόεδρός μας, ο Ζαν Κλώντ Γιούνγκερ. Και τώρα που τελειώνει μάλιστα και η θητεία του, θα κυκλοφορήσει το νέο του βιβλίο με τίτλο “Η Ευρωπαική Σοβιετία μου, που για τόσο αγωνίστηκα και την αγαπώ». Εκεί θα δείτε κι άλλες λεπτομέρειες για τη χώρα μας. Αυτή είναι η χώρα μου, όπου ζω.

Σχετικά Αρθρα
Σχετικά Αρθρα