Μια εποχή τόσο μπερδεμένη
Μια σχιζοφρενική εποχή, η εποχή μας.
Καθώς περνούν μπροστά μου με έναν ακατάληπτο τρόπο μπερδεμένες εικόνες από εντελώς διαφορετικά και αντιφατικά πράγματα που συμβαίνουν στην ελληνική πραγματικότητα και σχολιάζουν άνθρωποι στα social media, από τις παρελάσεις και τα πρότυπα τους μέχρι εικόνες μασκαρεμένων λόγω Halloween, ναι ρε φίλε Halloween στην Ελλάδα(!) και από θεούσες παλαιοημερολογίτισσες που σταυροκοπιούνται έξω από θέατρα της Θεσσαλονίκης για τη σωτηρία της ψυχής των ηθοποιών μέχρι συνταξιούχοι που λιποθυμούν οn camera περιμένοντας να βγάλουν μια κάρτα για τα λεωφορεία, σκέπτομαι πόσο μπερδεμένη είναι αυτή η χώρα.
Χθες στο τηλέφωνο μου εξομολογούνταν ένας άνθρωπος που είχε τον τρόπο του, που η περιουσία της οικογένειας του και η οικογενειακή του κατάσταση μέχρι πρότινος ήταν αρκετά ικανοποιητική για μια ζωή χαρισάμενη ότι αναγκάζεται πια να δανείζεται. Ότι τα σπίτια που του άφησαν οι γονείς του είναι πια θηλιά και η άλλοτε κραταιά σύνταξη της μητέρας, που ζούσε δυο οικογένειες δεν φτάνει πια ούτε για τα ΕΝΦΙΑ και η δική του ανεργία τον οδηγεί στην κατανάλωση αντικαταθλιπτικών. Η απώλεια της βολής μέσα σε μια πενταετία, η ανατροπή των πάντων είναι πια εμφανής.
Από την άλλη η γενιά των παιδιών μου αποχαιρετά κάθε μέρα και ένα φίλο ή μια φίλη. Μια πρακτική σε ένα γραφείο του εξωτερικού, ένας γνωστός σε μια πόλη της δυτικής Ευρώπης, θα ανοίξει μια πόρτα για το ταξίδι δίχως γυρισμό.
Πριν δυο βδομάδες στη Θεσσαλία, γνώρισα δυο παιδιά που παλεύουν στον τόπο τους. Με γεωργικές εργασίες. Μου έλεγαν για τα κάστανα που πούλησαν σε Ιταλούς εμπόρους 3 ευρώ το κιλό. Για τις ώρες δουλειάς τις ατέλειωτες στο χωράφι. Αλλά είχαν μια γαλήνη στα πρόσωπα, σε σχέση με τους ανθρώπους που περιμένουν σε μια ουρά του ΟΑΕΔ. Και από την αποκόσμη απορία του Τσοχατζόπουλου στο δικαστήριο όταν του ανακοίνωσαν ότι θα επιστρέψει στη φυλακή. Πιο απόκοσμη και από αυτή μιας φίλης που αποφάσισαν να μην της συνταγογραφήσουν το φάρμακο για τον καρκίνο που έχει ανάγκη και πωλείται 4000 ευρώ το κουτί.
Αν μετρήσεις τη ζωή με τις εικόνες που προσλαμβάνεις κάθε μέρα από το facebook, τα δελτία ειδήσεων και τα site θα νοιώσεις ίλιγγο. Βιώνουμε μια απόλυτα παρανοϊκή εποχή, που όλα αλλάζουν και όλα γυρίζουν ταυτόχρονα στα ίδια. Μια χώρα που η καθημερινότητα της μετριέται σε δεκάευρα που ξέμειναν σε τσέπες και πασχίζουν να βγάλουν το μήνα και ταυτόχρονα ένα success story που διηγούνται υπουργοί και συ δεν έχεις αντιληφθεί πουθενά.
Τόσο μπερδεμένη εποχή. Σχεδόν σχιζοφρενική.
