Μια «ήπια» ερώτηση στον Θάνο Πλεύρη
Με αφορμή τη δημόσια διαβούλευση του νέου νομοσχεδίου του υπουργείου Υγείας για το ΕΣΥ
Συμπληρώνονται δύο χρόνια από κείνον τον «μαύρο Νοέμβριο» στη Θεσσαλονίκη, όταν το θανατικό από την πανδημία είχε εξαπλωθεί σε όλη την πόλη. Σχεδόν κάθε σπίτι είχε να σου πει μια ιστορία για νεκρούς συγγενείς ή φίλους, σχεδόν σε όλες τις κολώνες έβλεπες κηδειόχαρτα.
Οι γιατροί και οι νοσηλευτές του ΕΣΥ, στα δημόσια νοσοκομεία έδιναν μάχη κάτω από τραγικά αντίξοες συνθήκες για να σώσουν ζωές, τα νοσοκομεία μετατράπηκαν σε μονάδες νοσηλείας μίας νόσου, μονοθεματικές, η νοσηρότητα του πληθυσμού αυξήθηκε με απότομο τρόπο.
Όποιος δεν είχε να πληρώσει νοσηλεία σε ιδιωτικά θεραπευτήρια αναγκαζόταν να περιμένει σε ατέλειωτες ουρές στα εφημερεύοντα, σε λίστες αναμονής για εξετάσεις, σε θαλάμους ασφυκτικά γεμάτους.
Θα περίμενε κανείς ότι αυτή η κατάσταση θα πυροδοτούσε μια μεγάλη συζήτηση για την ανάγκη ενός δημόσιου συστήματος υγείας που θα παρείχε σε όλους τους πολίτες αξιοπρεπή περίθαλψη, ειδικά σε «στιγμές κινδύνου», όπως αυτή που βιώσαμε επί δύο χρόνια με την πανδημία και ίσως βιώσουμε εκ νέου τον χειμώνα που έρχεται.
Αντιθέτως: Το κυβερνητικό επιτελείο όταν δεν προκαλούσε με δηλώσεις τύπου «δεν θα χρηματοδοτήσουμε το ΕΣΥ, μην τυχόν και μάς μείνουν πολυτελείς υποδομές και δεν ξέρουμε τι να τις κάνουμε», προχωρούσε σε κινήσεις που έδειχναν ότι βλέπει την κρίση ως ευκαιρία: Ως ευκαιρία κατεδάφισης όποιου υπολείμματος του συστήματος δημόσιας, δωρεάν υγείας υπάρχει.
Ενεργοποίησε τα απογευματινά ιατρεία για να πληρώνουν οι ασθενείς που επισκέπτονται δημόσια νοσοκομεία, ώστε να ανοίξει ο δρόμος για την πλήρη ιδιωτικοποίηση των νοσοκομείων. Ακριβώς όπως ήταν πριν από τη δημιουργία του ΕΣΥ: Φέουδα διευθυντών και μεγαλογιατρών που αναζητούσαν πελατεία και ως τέτοιους –πελάτες- αντιμετώπιζαν του ασθενείς.
Το νομοσχέδιο που κατέθεσε ο υπουργός Υγείας Θάνος Πλεύρης για δημόσια διαβούλευση έχει τίτλο «Δευτεροβάθμια περίθαλψη, ιατρική εκπαίδευση και λοιπές διατάξεις». Σ’ αυτό προβλέπει τη δυνατότητα «ήπιου», λέει, ιδιωτικού έργου των γιατρών του ΕΣΥ μέσα στα νοσοκομεία. Δηλαδή, όπως το θέτει και η Ένωση Νοσοκομειακών Ιατρών Θεσσαλονίκης η λύση που βρήκε ο υπουργός για την έλλειψη γιατρών και τους καθηλωμένους μισθούς στα δημόσια νοσοκομεία του ΕΣΥ είναι «να βγούμε στην πιάτσα της αγοράς υγείας και να βρούμε πελατεία»!
Το υπουργείο Υγείας βλέπει την κρίση ως ευκαιρία κλείνοντας το μάτι στους γιατρούς να αντιμετωπίσουν τους ασθενείς ως πελάτες, ήπια, με το μαλακό. Αυτούς που δεν θα μπορούν να πληρώνουν πώς θα τους αντιμετωπίζουν; Μήπως ο κ. Πλεύρης θέλει να μάς πει περίπου το ίδιο που είχε πει κι ο κ. Πέτσας ότι δηλαδή, παραφράζοντάς το, “όποιος δεν έχει να πληρώσει πεθαίνει”; Κι αν ναι, μήπως να αποσύρει το νομοσχέδιο, όπως μάζεψε και τη ρήση του ο κ. Πέτσας;