Μια μαύρη επέτειος, ένα βίντεο τρολαρίσματος και μια ντεμέκ συστολή

Σήμερα είναι μια μαύρη επέτειος για τη Θεσσαλονίκη. Σαν σήμερα πριν 80 χρόνια οι Γερμανοί και οι ντόπιοι συνεργάτες τους μάζεψαν του Έλληνες Εβραίους της Θεσσαλονίκης στην πλατεία Ελευθερίας και αφού τους εξευτέλισαν τους οδήγησαν στο χαμό των στρατοπέδων συγκέντρωσης. 

Το τι ακολούθησε μετά τον πόλεμο, ποιοι ήταν προδότες, το ποιοι επωφελήθηκαν από την έλλειψη της Εβραϊκής κοινότητας για να γίνουν η νέα άρχουσα τάξη, τι απέγιναν οι περιουσίες τους κλπ είναι ένα ανοιχτό τραύμα που ποτέ στα αλήθεια η πόλη δεν διαχειρίστηκε μέχρι σήμερα. 

Ο δρόμος της επούλωσης περιλαμβάνει δυο συμβολικές κινήσεις. Η μία είναι η δημιουργία του Μουσείου Ολοκαυτώματος που με διάφορες προφάσεις δεν ξεκινά εδώ και χρόνια και η μετατροπή της πλατείας Ελευθερίας σε ένα πάρκο μνήμης. Μια ανάπλαση που ξεκίνησε και σταμάτησε με απόλυτη ευθύνη του σημερινού δημάρχου ο οποίος μετέτρεψε ξανά την ιστορική πλατεία σε πάρκινγκ προκαλώντας την οργή μεγάλου μέρους της κοινής γνώμης της πόλης και της Ισραηλιτικής Κοινότητας, επώνυμης και ανώνυμης. 

Η σημερινή λοιπόν συμβολική μέρα στιγματίζεται από μια πράξη ακτιβισμού, τα αυτοκόλλητα που καυτηριάζουν με έντονο τρόπο την απόφαση του δημάρχου για την πλατεία, τη μόνη κίνηση που παίρνει θέση και ένα βίντεο που κυκλοφόρησε με μια πολίτη η οποία κάνει κριτική στο δήμαρχο on camera μεταφέροντας του ευθέως όσα λέει το μεγαλύτερο μέρος των πολιτών αυτής της πόλης, σε παρέες, σχόλια στο διαδίκτυο και τις δημοσκοπήσεις. 

Του λέει κατά πρόσωπο ότι είναι ένας κακός δήμαρχος. Δεν τον βρίζει, δεν τον προσβάλει δεν τον μειώνει. Του λέει τη γνώμη της. 

Παρατηρώ απόψε στα σόσιαλ μια κουβέντα για μένα υποκριτική για το αν πρέπει ή δεν πρέπει τα ΜΜΕ να μεταδίδουν ένα τέτοιο βίντεο. Η απάντηση περιέχεται σε τρία γράμματα. ΝΑΙ. Η δουλειά των media δεν είναι ούτε να χαϊδεύουν αυτιά ούτε να προβάλλουν τη χυδαιότητα, ούτε να διαπλέκονται και να αποκρύπτουν ένα παρόμοιο ντοκουμέντο με το φόβο ότι δυσαρεστηθεί ο εκάστοτε ηγεμών και θα τους κόψει από τις μελλοντικές χρηματοδοτήσεις. Γιατί κυκλοφορεί πολύ χρήμα, άμεσα ή έμμεσα αυτή τη στιγμή και ΜΜΕ κάνουν δουλίτσες ή απλά ευελπιστούν να πάρουν κανένα ξεροκόμματο πριν τις εκλογές. 

Όταν προβάλλεις κάθε παρόμοιο βίντεο που τρολλάρει ας πούμε το Μπόρις Τζόνσον με τίτλους όπως ”επικό” και σε πιάνει συστολή όταν αφορά τη δική σου πόλη τότε για μένα αυτό είναι υποκρισία. 

Η κριτική, όταν δεν εμπεριέχει την προσβολή είναι καλοδεχούμενη, αρκεί να έχεις μάθει να την ακούς και όχι να κρύβεσαι πίσω από κόλακες. 

Αν με ρωτούσες αν θα το έβαζα στον τοίχο μου θα σου έλεγα όχι, απλά γιατί έχω πει πολύ πιο σοβαρά πράγματα σε κριτικές με επιχειρήματα. Στην parallaxi όμως θα το έπαιζα όποιον και αν αφορούσε, όπως ακριβώς θα έκανα για τον Παπαγεωργόπουλο ή το Μπουτάρη. Χωρίς καμία δεύτερη σκέψη. 

Τα ΜΜΕ οφείλουν να έχουν τα μάτια ανοιχτά στην κοινωνία και την έκφραση της και να μην αυτολογοκρίνονται.