Μήπως οι εκπαιδευτικοί να ξανασκεφτούν λίγο τα πράγματα;

Σήμερα τα σχολεία της χώρας είναι κλειστά για δεύτερη φορά μέσα σε δυο μήνες για τον ίδιο λόγο. Έχουν εκλογές οι εκπαιδευτικοί. Εκλογές που όπως όλοι φανταζόμαστε θα μπορούσαν να γίνουν άνετα μία καθημερινή ανάμεσα στις 24 Δεκεμβρίου και 9 Ιανουαρίου που τα σχολεία θα είναι κλειστά λόγω διακοπών. Ώστε και η μέρα των μαθημάτων να μη χαθεί και κυρίως να μη δημιουργηθεί και πάλι μια τεράστια δυσλειτουργία στη ζωή χιλιάδων οικογενειών που πρέπει να βρουν τι θα κάνουν τα παιδιά τους σήμερα το πρωί.

Παρακολουθώντας από κοντά την κατάσταση διάλυσης στις δομές της παιδείας και της υγείας, που μέρα με τη μέρα καταρρέουν στο βωμό των στόχων των πλεονασμάτων και της ικανοποίησης μιας σαδιστικής τακτικής των περίφημων δανειστών για επιβολή ποινών στα απολύτως λάθος πράγματα, απορώ με τη δική μας λανθασμένη εμμονή τουλάχιστον να μην περιφρουρήσουμε όπως μπορούμε τουλάχιστον τα στοιχειώδη. Την αξιοπρεπή λειτουργία των σχολείων των παιδιών μας και των νοσοκομείων της χώρας.

Θεωρώ λοιπόν λάθος αυτή την εμμονή όσων αποφασίζουν να κλείσουν για άλλη μια φορά τα σχολεία για την άσκηση ενός συνδικαλιστικού δικαιώματος όταν υπάρχουν εναλλακτικές τόσο εμφανείς. Όπως θεωρώ λάθος την άρνηση των ίδιων συνδικαλιστικών οργάνων να δεχτούν τη χορηγία για μια εκπαιδευτική δράση από μια μεγάλη και αξιόπιστη εταιρία όπως ο Τιτάνας ή την παροχή φρούτων στα σχολεία από εταιρίες που τα εμπορεύονται με τη μορφή χορηγίας, ή και άλλες δωρεές, τόσο απαραίτητες αυτή την εποχή που το σύστημα κρατιέται από μια κλωστή.

Πέρσι το καλοκαίρι ανακαινίσαμε με την parallaxi την αυλή ενός από τα πιο υποβαθμισμένα δημοτικά σχολεία της πόλης, κάνοντας την πράσινη και προσθέτοντας ένα γήπεδο μπάσκετ για τα παιδιά της γειτονιάς του Σ. Σταθμού χάρη σε χορηγίες εταιριών που δέχτηκαν να μας βοηθήσουν. Χωρίς εκείνους δεν θα τα καταφέρναμε, εννοείται. Το σχολείο μεταμορφώθηκε.

Χωρίς να έχω καμία σχέση με νεοφιλελεύθερα μοντέλα όπως θα σπεύσουν να πουν ορισμένοι πιστεύω ακράδαντα πως σε τέτοιες εποχές που όλα γύρω απειλούνται το να χρησιμοποιήσεις για καλό τη διάθεση μερικών ανθρώπων, που στο κάτω κάτω δεν πουλάνε όπλα ή ναρκωτικά, επιχειρηματίες είναι που οκ ακόμα και αν οι δωρεές τους εκπίπτουν φορολογικά νοιάζονται για το κοινό καλό, δεν είναι έγκλημα είναι ανάγκη.

Διάβαζα την ανακοίνωση των εκπαιδευτικών που λένε πως δεν θέλουν χορηγίες από ιδιώτες για όσα οφείλει να κάνει το κράτος και μου σηκώθηκε η τρίχα. Μοιάζει νυχτωμένη αυτή η αντίληψη σε εποχές παχιών αγελάδων. Το κράτος δυστυχώς μοιάζει ένας ασθενής γίγαντας που κοιτάζει αμήχανος τα μέλη του σώματος του να σαπίζουν. Ας δεχτούμε τη μετάγγιση του αίματος, όταν αυτό είναι υγιές για να καταφέρει, αν καταφέρει να επιβιώσει.