Μολών λαβέ

Εχθές επιστρέφοντας σπίτι βρήκα το λογαριασμό της ΔΕΗ στο γραμματοκιβώτιο. Τον ανοίξαμε ευλαβικά με τη γυναίκα μου. Το ποσό ήταν εντυπωσιακό. Ένας μισθός. Δηλαδή να δουλέψεις ένα μήνα το χρόνο για να πληρώσεις ενοίκιο στο κράτος για το σπίτι που με κόπο και θυσίες αγόρασες, ξόφλησες ή χρωστάς στις τράπεζες, έχεις πληρώσει εφορία και όλες σου τις υποχρεώσεις. Να νοικιάζεις το ίδιο σου το σπίτι.

Τα βάζεις κάτω, υπολογίζεις τι έχεις να πληρώσεις φέτος, έχουν φύγει ήδη οι μισοί και πλέον μισθοί χωρίς να έχεις λογαριάσει τίποτε για τα αυτονόητα, φαγητό, θέρμανση, ρούχα για τα παιδιά σου. Να δώσεις λοιπόν και άλλον ένα για ενοίκιο του σπιτιού που σου ανήκει; Μα πρόκειται για το καλό της πατρίδας. Ok. Αλλά η πατρίδα είναι άδικη. Δεν μας αντιμετωπίζει όλους το ίδιο. Την τράπεζα του Λαυρεντιάδη τη σώζουν δίνοντας 800 εκατομμύρια, το Champions League η ΕΡΤ θα το μεταδώσει πληρώνοντας 23 εκατομμύρια, τον 958Fm, το μόνο σταθμό για τον πολιτισμό στην Ελλάδα, που κοστίζει 12 χιλιάδες ευρώ το μήνα τον κλείνει.

Εχθές που ήρθε στο σπίτι μου το νέο ληστρικό χαράτσι ανακοινώθηκε επίσης ότι υπάρχει μια λίστα επίσημων φοροφυγάδων, με τη βούλα του κράτους. Η λίστα αυτή αφορά φοροφυγάδες που δήλωναν άνεργοι και έπαιρναν ταμείο ανεργίας έχοντας καταθέσεις σε ξένες τράπεζες εκατομμυρίων ευρώ, μεγαλοπαράγοντες που συναλλάσσονται με το κράτος, γνωστούς κοσμικούς, πρόσωπα υπεράνω πάσης υποψίας. Η λίστα αυτή λέει δεν θα δημοσιοποιηθεί. Θα βρίσκεται σε ένα γραφείο της Βουλής και θα μπορούν να τη δουν οι βουλευτές μόνο με παρουσία ειδικού υπαλλήλου! Κάτι σαν φρουρού δηλαδή. Για το φόβο της διαρροής της μάλιστα ίσως είναι σκόπιμο να διατηρηθεί και ο γνωστός φράχτης που στήθηκε τις τελευταίες μέρες από έξω και παραπέμπει στη γνωστή ταινία “Οι Κότες το Έσκασαν”.

Ένας φράχτης που τιμά την πατρίδα και τη δημοκρατία! Υποθέτω ότι η λίστα είναι συλλεκτική, όπως συμβαίνει με κάτι σπάνια έγγραφα που φυλάσσονται σε μουσεία και ίσως οι ιστορικοί του μέλλοντος αποκαλύψουν το περιεχόμενο της. Δηλαδή τα ονόματα όσων μας έκλεβαν με την προστασία του κράτους τις τελευταίες δεκαετίες.

Επιστρέφω στο προσωπικό μου δράμα. Κοιτάζω και ξανακοιτάζω το λογαριασμό της ΔΕΗ. Σκέπτομαι τις συνέπειες του να μην τον πληρώσω. Να καταθέσω μόνο τα χρήματα που αναλογούν στο ρεύμα, στο ταμείο Παρακαταθηκών και να αγνοήσω το ληστρικό χαράτσι. Στην τηλεόραση οι αναλυτές λένε πως θα προσωποκρατηθώ, θα μου κόψουν το ηλεκτρικό, θα τιμωρηθώ παραδειγματικά. Την ίδια στιγμή τα πρόσωπα της καλά φυλασσόμενης λίστας θα συνεχίσουν να διάγουν το λαμπερό βίο τους ανενόχλητα. Λέω να πάω κόντρα στη λογική αυτή τη φορά. Και τόσα χρόνια που λειτουργούσα μαζί της που οδηγήθηκα;