Μπαμπά τι είναι τοπική αυτοδιοίκηση;
Φωτογραφία: Διονύσης Μεταξάς Μπορώ να σου πω τι δεν είναι. Δεν είναι οι πολιτικάντηδες που διαγκωνίζονται για μια θέση στα κοινά. Οι ξεπεσμένοι βουλευτάδες που μένουν χωρίς αξίωμα και καλοβλέπουν τις καρέκλες των δήμων και των περιφερειών, οι παραγκωνισμένες μεγαλοφυΐες που ποτέ δεν τους δόθηκε η ευκαιρία της κεντρικής πολιτικής σκηνής και έτσι αποφάσισαν μόνοι […]
Φωτογραφία: Διονύσης Μεταξάς
Μπορώ να σου πω τι δεν είναι. Δεν είναι οι πολιτικάντηδες που διαγκωνίζονται για μια θέση στα κοινά. Οι ξεπεσμένοι βουλευτάδες που μένουν χωρίς αξίωμα και καλοβλέπουν τις καρέκλες των δήμων και των περιφερειών, οι παραγκωνισμένες μεγαλοφυΐες που ποτέ δεν τους δόθηκε η ευκαιρία της κεντρικής πολιτικής σκηνής και έτσι αποφάσισαν μόνοι τους να αρπάξουν την τοπική ευκαιρία, κάτι άλλοι που το παίζουν υπεράνω μέχρι τη στιγμή που θα καθίζουν στην καρέκλα του αντιδημάρχου, του αντιπεριφερειάρχη και μετά ξεβρακώνουν τη φιλοδοξία που επιδέξια έκρυβαν. Αυτά δεν είναι τοπική αυτοδιοίκηση. Είναι παλιά Ελλάδα, ξοφλημένη. Είχα μια ψευδαίσθηση ότι στις δημοτικές εκλογές που έρχονται θα πρυτάνευε η λογική. Θα αντιλαμβανόμασταν με τη βοήθεια του τυφώνα που σαρώνει τις ζωές μας, 4 χρόνια τώρα, ότι άλλο η καθημερινότητα των πόλεων, άλλο πράμα οι Μαυρογιαλούροι του χτες και άλλο τα πρόσωπα που πονούν τις πόλεις τους, η ανερχόμενη σε όλη την Ευρώπη κοινωνία των πολιτών που παλεύει με άλλα κριτήρια να αλλάξει τα κακώς κείμενα χωρίς φιλοδοξίες πόστων. Πριν λίγες βδομάδες ήμασταν στο Στρασβούργο παρουσιάζοντας το Θεσσαλονίκη Αλλιώς, εμείς και άλλες τρεις κινήσεις πόλεων από την Ευρώπη μπροστά σε ένα σπουδαίο κοινό ειδικών από όλο τον κόσμο. Εκεί ένιωσα έντονα πως το πράγμα παντού αλλάζει, νέοι όροι, νέες πρωτοβουλίες, νέες προτεραιότητες μια καινούργια αφήγηση της ζωής μας έχει ξεκινήσει παντού.
Επιστρέφοντας στην πόλη μου και έχοντας μπει στη προεκλογική περίοδο ένιωσα εξωγήινος. Ακούγοντας πάλι για κομματικές υποψηφιότητες, για πρόσωπα τόσο βεβαρημένα και έτοιμα να θυσιαστούν στον κομματικό βωμό, καταδικάζοντας μια ακόμα ευκαιρία που έχουν οι πόλεις να εκλέξουν ανθρώπους που αληθινά θα μπορούσαν να προσφέρουν αηδίασα. Και σκέφτηκα πως τίποτε δεν μας έμαθε η Κρίση.
Τοπική αυτοδιοίκηση θα έπρεπε να είναι ένας νέος τρόπος να παλεύεις για όσα δεν έχουμε καταφέρει στις πόλεις μας. Έχουμε τρεις μήνες να το σκεφτούμε και να αποφασίσουμε. Και μεις και οι υποψήφιοι πάντως είδους. Από το πως θα διατυπωθεί ο δημόσιος λόγος αυτών των εκλογών θα κριθεί και το επίπεδο συνειδητοποίησης και ωριμότητας. Αν ακούσετε πάλι τα γνωστά διλήμματα περί δεξιάς και αριστεράς, αν δείτε κοκόρια να μάχονται δημόσια για εθνικά θέματα και το ποιος φταίει που χρεοκοπήσαμε, την ίδια στιγμή που η πόλη σαπίζει, τότε δεν θα έχουμε πάρει πρέφα. Και το πλοίο θα βουλιάξει αύτανδρο.
Μπείτε και κάντε like εδώ για να ενημερώνεστε για όλα τα γραμμένα αποκλειστικά για το parallaximag.gr άρθρα.