Μποτιλιαρισμένος στα χωράφια

Μεσημέρι Δευτέρας. Αύγουστος. Η εθνική οδός της Σιθωνίας έχει μεγάλη κίνηση. Μετά το φανάρι, στο ύψος των σούπερ μάρκετ αυτοκίνητα με ελληνικές αλλά και βαλκανικές πινακίδες κάνουν επιτόπιες στροφές, στη μέση του δρόμου, άλλοι τους αποφεύγουν στο παρά πέντε, η  εικόνα θυμίζει video game. Στο φανάρι επικρατεί μποτιλιάρισμα. Η κατάσταση στο νότιο τμήμα της Νικήτης, μέσα στο χωριό δεν είναι καλύτερη. Ο κεντρικός δρόμος είναι μποτιλιαρισμένος επίσης, όλοι προσπαθούν να παρκάρουν όπως όπως, να φτάσουν στην αναπλασμένη παραλία με τα καφέ και τα εστιατόρια. Χάος. Μερικές εκατοντάδες μέτρα πιο κάτω, στις νέες γειτονιές της κάτω Νικήτης τα πράγματα είναι εξίσου απογοητευτικά.

Οι γειτονιές αυτές χτίστηκαν σε χωράφια. Εκεί που μέχρι δέκα χρόνια πριν υπήρχαν ελαιώνες, μποστάνια, βοσκοτόπια. Αλλά και η Παλαιοχριστιανική Βασιλική του Σοφρωνίου, ο Άγιος Γεώργιος, το Καστρί.

Το μικρό παραθαλάσσιο χωριό έγινε ένα τέρας. Κατάπιε κάθε εκατοστό γης και ιστορίας, άλλαξε χρήση. Μοντέρνα συγκροτήματα άρχισαν να ξεπηδούν στο πουθενά, όπως και σε κάθε παραθεριστικό τόπο. Μόνο που όλα αυτά έγιναν χωρίς υποδομές, τουλάχιστον τέτοιες που να επιτρέπουν μια λελογισμένη καλοκαιρινή διαβίωση.

Κάθε που ολοκληρώνονταν μια γειτονιά προέκυπτε η ανάγκη για μια νέα ακόμα παραπέρα. Και πριν προλάβει να σχεδιαστεί σωστά ένα στοιχειώδες δίκτυο υποδομών οι άνθρωποι έπαιρναν ένα δάνειο και νέες φαμίλιες εμφανίζονταν στην περιοχή ζητώντας μια στέγη για τα καλοκαίρια τους. Και φυσικά οι εργολάβοι έβρισκαν το επόμενο χωράφι να χτίσουν. Και έχτιζαν.

Καθώς έχτιζαν όμως δεν υπολόγιζαν και δεν τους ενδιέφερε κιόλας η πρόσβαση εκεί. Το ότι δεν υπήρχαν δρόμοι, πεζοδρόμια, φωτισμός, υποδομές.

Και έτσι φτάσαμε Δευτέρα μεσημέρι. Σε έναν τόπο που ήταν παλιά παράδεισος. Με εκατοντάδες αυτοκίνητα να προσπαθούν να πλησιάσουν τη θάλασσα, τα μπιτσόμπαρα, τα συγκροτήματα των σπιτιών. Εκατοντάδες αυτοκίνητα να διασχίζουν ρέματα, χωματόδρομους, να παρκάρουν πάνω στην άμμο, να μποτιλιάρονται μέσα σε παλιά βοσκοτόπια, σε ελαιώνες, σε μικρά, αυτοσχέδια ανοιγμένα στενά. Να κορνάρουν και να εκνευρίζονται. Να βλασφημούν. Έλληνες να βρίζουν ξένους που είναι άσχετοι και δεν μπήκαν εκεί που πρέπει. Ξένοι να μένουν εμβρόντητοι για αυτό που ζουν μέσα στο καραγκαϊλι των 35 βαθμών. Άνθρωποι που προσπαθούν να κοιμηθούν στις μεζονέτες μέσα στο καταμεσήμερο.

Δευτέρα μεσημέρι μποτιλιαρισμένος σε ένα χωράφι στην κάτω Νικήτη. Σε μια χώρα που τα έκανε όλα στο πόδι. Και φυσικά τα πληρώνει.