Να χαμογελάτε!
Ένα κορίτσι που μόλις ξεκινά τις Πανελλαδικές γράφει πως νοιώθει σήμερα που αρχίζουν οι εξετάσεις.
Λέξεις: Μυρτώ Τούλα
Η χρονιά αυτή τυπικά έλαβε τέλος..
Δεν είναι μόνο οι πανελλήνιες που όσο να πεις μας έβγαλαν την ψυχή. Είναι που κλείνει και ένας κύκλος 12 χρόνων και ανοίγει, ίσως, ένας καλύτερος. Από την χρονιά αυτή παίρνεις συναισθήματα που ποτέ δεν θα λάβεις από άλλα βιώματα.
Όσο να πεις είναι και το τέλος της εφηβείας. Βάζεις ένα στόχο από τον περασμένο Ιούνιο και φτάνεις εκεί που φαίνεται πως ίσως δεν μπορείς να φτάσεις.
Ατέλειωτες ώρες πάνω από ένα βιβλίο κάνοντας πράξεις, μαθαίνοντας μεταφράσεις. Κλάματα, νεύρα, φωνές. Μα όλα για να πετύχεις ουσιαστικά το πρώτο σου μεγάλο όνειρο. Ήταν σίγουρα μια δύσκολη χρονιά. Δεν είναι μόνο οι γνώσεις που σου δίνει το σχολείο, είναι οι ατέλειωτες ώρες στο φροντιστήριο, το δέσιμο που αποκτάς με τους καθηγητές σου, τους οποίους την δεδομένη χρονιά βλέπεις περισσότερες ώρες από τους γονείς σου. Είναι οι φίλοι που τραβούν τα ίδια με σένα.
Φέτος καταλαβαίνεις ότι ο χρόνος που έχεις για εσένα, έστω και αυτός ο ελάχιστος είναι πολύτιμος. Είναι πολλά μεικτά συναισθήματα.
Περάσεις δεν περάσεις. Προσπάθησες και έδωσες ό,τι έδωσες για να φτάσεις εδώ που είσαι τώρα. Με τη σειρά μου να ευχαριστήσω τους δικούς μου ανθρώπους που με στήριξαν. Φίλους, οικογένεια, καθηγητές. Μη ξεχνάτε ότι είναι απλώς εξετάσεις. Καλή επιτυχία σε όλους όσους δίνουν. Καλό κουράγιο στους επόμενους! Να χαμογελάτε.
