Να βρίσκεσαι δολοφονημένη στο σπίτι σου

Πριν περίπου 3 εβδομάδες στην πόλη μου πραγματοποιήθηκε το pride. Φτάνοντας στον Λευκό Πύργο μία ομάδα παιδιών, αγοριών και κοριτσιών, γύρω στα 15 έτη καθόταν και γιούχαρε το πλήθος που περπατούσε και διαδήλωνε για την ελευθερία της επιλογής. Τα παιδιά ήταν μαυροφορεμένα και τα πρόσωπα τους ήταν άγρια. Στην αρχή προχώρησαν σε χειρονομίες και έπειτα πέταξαν πέτρες πάνω στα άτομα της παρέλασης.

Μία ημέρα μετά, ακροδεξιά κόμματα μπήκαν στην ελληνική βουλή. Την ίδια ημέρα κάτω από φωτογραφία της σημαίας που είχα αναρτήσει στο facebook μου, ένα αγόρι κοντά στην ηλικία μου ξεκίνησε να με κατηγορεί πως ωθώ αυτούς τους ανθρώπους στα βάθη της αρρώστιας τους.

Λίγες ημέρες αργότερα έπεσα πάνω σε μία ειδοποίηση στο instagram με την φωτογραφία ενός μετανάστη ο οποίος ήταν χτυπημένος και κρατούσε την ματωμένη του μπλούζα. Όπως είπε ο ίδιος τον πλησίασε ένας μαυροφορεμένος και τον ρώτησε για ποιον λόγο τον κοιτούσε, ο μετανάστης δεν απάντησε και εκείνος με περασμένη σιδερογροθιά στο χέρι τον χτύπησε με μανία και αφήνοντας τον αιμόφυρτο στον δρόμο τράπηκε σε φυγή.

Προχθές, η Άννα, μία τρανς γυναίκα, η Άννα από την Κούβα, βρέθηκε άγρια μαχαιρωμένη στο σπίτι που νοίκιαζε. Έφυγε από την χώρα της κυνηγημένη, και ήρθε στην Ελλάδα, για μία καλύτερη ζωή, μία γυναίκα χαμογελαστή, που αγαπούσε το τραγούδι, κατάφερε να σταθεί στα πόδια της, τραγουδούσε στις ΚΟΥΚΛΕΣ με την ψυχή της, νοίκιασε το σπίτι της και κάτω από αδιευκρίνιστες συνθήκες κάποιος ή κάποιοι αποφάσισαν να την δολοφονήσουν γιατί μάλλον δεν τους βόλευε να υπάρχει ανάμεσα τους. Δολοφονήθηκε επειδή ήταν τρανς; Δολοφονήθηκε επειδή ήταν γυναίκα; Ή επειδή ήταν από την Κούβα; Ή και για τα τρία;

Λίγες ημέρες πριν η Κυβέρνηση ανακοίνωσε πως μπαίνει στα σκαριά ο γάμος ομόφυλων ζευγαριών, σε μία χώρα που οι θεσμοί της δεν γνωρίζουν καν την ταυτότητα των ΛΟΑΤΚΙ ατόμων, εμείς φαινόμαστε προοδευτικοί στα χαρτιά και τις δηλώσεις. Σε μία χώρα που το σκοτάδι της ακροδεξιάς εξαπλώνεται ξανά, σε μία χώρα που ο φασισμός και ο ρατσισμός έχει βάψει με αίμα χιλιάδες πεζοδρόμια, η δικαιοσύνη έχει κλείσει στην φυλακή μέλη εγκληματικής οργάνωσης, εμείς δίνουμε και πάλι μετά από 2 χρόνια δύναμη στα αυγά να σπάσουν και να γεννηθεί ξανά το μίσος.

Δίνουμε χώρο και έδαφος σε άρρωστες ιδεολογίες να καρποφορήσουν και να εδραιωθούν για να φτάσουν αύριο σε μία ακόμη δολοφονία σαν του Παύλου, του Λουκμάν και πιθανά της Άννας. Το μίσος είναι τόσο μεγάλο, χιλιάδες χρήστες σήμερα γράφουν πως στην τρανς κοπέλα άξιζε ο θάνατος. Αυτοί οι χρήστες μπορεί να μεγαλώνουν τους επόμενους, που το 2023 θα θεωρούν πως η ομοφυλοφιλία είναι αρρώστια, βασιζόμενοι σε απόψεις του 1980 και σε αναληθή δημοσιεύματα κομμένα και ραμμένα στην απόλυτη προπαγάνδα όλων των πεποιθήσεων που βολεύουν την ακροδεξιά. Η αμάθεια είναι η δύναμη της εδραίωσης των άκρων. Και φόβος είναι ο σύμμαχος της επιβολής του σκοταδισμού.

Όταν τελείωσε το pride την ημέρα των εκλογών ήθελα να γράψω για εκείνα τα μικρά παιδιά που επιτέθηκαν στο πλήθος. Μου έκανε τρομερή εντύπωση, η οργή τους. Δυσανάλογη με την ηλικία τους, φαινόταν πως παρακινήθηκαν από μεγαλύτερους. Φοβήθηκα να γράψω τότε, παλιότερα είχα δεχθεί απειλητικά μηνύματα από άτομα του ευρύτερου ακροδεξιού χώρου, σήμερα έγραψα, αύριο είναι μία άλλη μέρα.