Ναι ρε… εγώ και έβλεπα και άκουγα ΕΡΤ!
του Λουκά Μανέτη Ναι ρε έβλεπα.. Και Ασλανίδη, και του Νερού τα Παραμύθια και Χωρίς Αυτοκίνητο και τον Καιρό του Αρναούτογλου, και την Εκατογραφία, και το Ουράνιο Τόξο. Έβλεπα Μητέρα Γη με τα κορίτσια της Γεωπονίας τις Κυριακές με το φαγητό, διασκέδαζα μεσημεράκια παρέα με ουζάκι με το Αλάτι της Γης, μάθαινα για τη λαογραφία […]
του Λουκά Μανέτη
Ναι ρε έβλεπα.. Και Ασλανίδη, και του Νερού τα Παραμύθια και Χωρίς Αυτοκίνητο και τον Καιρό του Αρναούτογλου, και την Εκατογραφία, και το Ουράνιο Τόξο. Έβλεπα Μητέρα Γη με τα κορίτσια της Γεωπονίας τις Κυριακές με το φαγητό, διασκέδαζα μεσημεράκια παρέα με ουζάκι με το Αλάτι της Γης, μάθαινα για τη λαογραφία του τόπου μας από το Γιώργη το Mελίκη, εντόπιζα νέους προορισμούς με την Κυριακή στο Χωριό. Είχε και Ωραίους ως Έλληνες και Διασπορά και Στα Άκρα και Ανιχνεύσεις και Εξάντα και Φωτόσφαιρα και Ανταποκριτές και Ιερά Μονοπάτια και Μηχανή του Χρόνου και Balkan Express και και και… Πόσα ξεχνώ.. Έβλεπα και Εκκλησία τις Κυριακές. Χαιρόμουν παρότι δεν συμμετείχα στους ραδιομαραθώνιους γιατί ήξερα ότι κάτι καλό αφήνουν στην εύπλαστη ψυχούλα των παιδιών.. Είχε και παιδικά της προκοπής. Ήξερα ότι θα δω στίβο και κολύμβηση.. Λίγοι και καλοί..
Ναι ρε άκουγα.. Άκουγα όταν πηγαίνω στις εσχατιές της Ελλάδος, εκεί όπου δεν πιάνει σχεδόν τίποτα άλλο στο δρόμο.. Και το Τρίτο και το Πρώτο και την Έρα Σπορ και τους τοπικούς.. Άκουγα και στο σπίτι όμως, τον Λυκεσά στον 102 νωρίς το πρωί με γρήγορο περπάτημα, τα αθλητικά που είναι πλουραλιστικά και ενημερωτικά, το Τρίτο Πρόγραμμα για χαλάρωση και ανασύνταξη, τις μουσικές του Cosmos για να ακούει τίποτα ποιοτικό και το μωρό τα πρωϊνά, τις αμέτρητες αξιόλογες εκπομπές λόγου, τους παραγωγούς, το Μιχαηλίδη, τον Πετρίδη, τον Τούλα, τον Παπαδημητρίου, τον Καραμαγγιώλη, το Θωμαΐδη.. Και τζαζ και παραδοσιακά και έντεχνο και λαϊκό. Πάντα κάτι είχε.. Και είχε και κουβέντες και βράδυ αργά.. Δεν έχει δυναμικά κοινά και χορηγούς αυτές τις ώρες.. Πόσες δύσκολες βραδιές βγάλαν αλήθεια άνθρωποι μονάχοι, ηλικιωμένοι, φαντάροι, άστεγοι..
Τι έχω να βλέπω αλήθεια όταν κοιτάζω από την άλλη.. Σε αυτούς που δίνουν τον αγώνα της διαφήμισης ξέρετε.. Αυτά του 95%.. Την ενημερωτική κουλτούρα των Καμπουράκη – Οικονομέα, τα τούρκικα του Αντ1, τις παράτες της Μενεγάκη, τις στημένες κόντρες στα πρωϊνά, τις «πειραγμένες» ειδήσεις των επιχειρηματικών συμφερόντων, την 25η επανάληψη του Καφέ της Χαράς, τον Έκτορα, το Φώτη και τη Μαρία, τη Ναταλία, την Ελεονώρα, τον Πέτρο.. Άντε καλά, και λίγο Σκάι για ξεκάρφωμα…
Τι έχω να ακούω από την άλλη.. Τα μπουζουκοτράγουδα των δημοφιλών ραδιοσταθμών, τις τιγκαρισμένες στη διαφήμιση πρωϊνές ενημερωτικές του Χατζηνικολάου, τον performer Τράγκα, τον Πορτοσάλτε με τον Μπάμπη, άκρατους λαϊκισμούς και αθλητική αποχαύνωση, διαγωνισμούς, sms, δώρα… Ευχαριστώ δεν θα πάρω…
Αυτήν την ΕΡΤ μου στερείτε, εσείς απίθανοι τύποι των δημοσκοπήσεων που ζητάτε αίμα και άλλο αίμα. ΣυνδρομοΣτοκχολμίτες, αιμοδιψείς και αμετανόητοι στα αλλεπάλληλα λάθη σας, ζητάτε και άλλο αίμα φανταστικών εχθρών που τάχα μου στερούν το ψωμί από τα παιδιά σας, τη δουλειά από το μαγαζί σας, την πελατεία από το ταξί σας, το ΕΚΑΣ της σύνταξής σας.. Θιασώτες της lifestyle υποκουλτούρας, οι ίδιοι που αγοράζατε τζιπ και σπίτια με δανεικά, που κλέβετε συστηματικά την εφορία, που δίνετε στο διπλάσιο το «χαράτσι» της ΕΡΤ για μια βραδιά στη Θεοδωρίδου και τον Οικονομόπουλο, που τιτιβίζετε αντί να ανοίξετε κανένα βιβλίο, που βρίζετε στο sports café αντί να πάτε γήπεδο, που ξημεροβραδιάζεστε στα καφενεία και δεν ψάχνετε για καμιά δουλειά… Με τη δημοσκοπική στήριξή σας έχουμε επιτέλους τη δυναμική κυβέρνηση που μας αξίζει… Κερδίσατε, την κλείσατε…
Δεν κερδίσατε την ελπίδα και διάθεσή μου για ζωή, τη μυρωδιά της Ελλάδας γύρω, που περνούσε νομίζεις φορές μέσα από εκπομπές και ηχοχρώματα στην ΕΡΤ της νιότης μου και της ωριμότητάς μου.. Άρωμα που δεν θα γευτείτε ποτέ, δεν σας νοιάζει, δεν το μάθατε, δεν θέλετε.. Πάλι νοερά πίσω από ντουβάρια του Παπίγκου θα ακούω μια τζαζ μελωδία, σε μια ραχούλα των Πραμάντων θα ακούω το καμπανάκι της κατσικούλας, σε ακροθαλασσιές της Καλύμνου θα βλέπω σφουγγαράδες, στον Αμβρακικό θα μαζεύουν αυγοτάραχο, ψηλά στον Όλυμπο θα μυρίζω τσάι του βουνού. Αυτά δεν θα μου τα στερήσετε ποτέ αγαπητοί συνέλληνες…