Νύχτες ραδιοφώνου

Αθλητικά, κοινωνικά, πολιτικά, συναισθηματικά, φιλοσοφικά… Τα θέματα ποικίλλουν, ανάλογα πάντα με τη συχνότητα που θα επιλέξεις. Ακόμη συχνότερα το θέμα είναι ελεύθερο. Το επιτρέπει και η ώρα, άλλωστε. Μόλις το ρολόι δείξει μεσάνυχτα, είναι σαν να βγαίνει στην επιφάνεια μία διαφορετική πραγματικότητα στο ραδιόφωνο, με τους δικούς της κανόνες.

Η Μαρία από τη Χαλκίδα, ο Γιώργος από Νέα Σμύρνη, ο Κώστας από Θεσσαλονίκη, ο Πέτρος από Γερμανία, η κυρία Νίκη από Χολαργό… Όνομα και περιοχή δηλώνονται ευθύς αμέσως μόλις κερδηθεί η μάχη της τηλεφωνικής γραμμής. Αυτές είναι και οι μοναδικές συστάσεις που χρειάζονται. Στη συνέχεια οι παρέες ανοίγονται και μοιράζονται απόψεις και προβληματισμούς. Είναι ένα είδος θεραπείας το νυχτερινό ραδιόφωνο, μία μορφή εξομολόγησης. Για πολύ κόσμο η συγκεκριμένη παρέα είναι ζωτικής σημασίας. Για κάποιους, άλλωστε, είναι η μοναδική παρέα είτε λόγω δουλειάς είτε εξ ανάγκης.

Ανέκαθεν θυμάμαι το ραδιόφωνο να συνοδεύει σε χαμηλή ένταση τις πρώτες στιγμές του ύπνου. Οι ιστορίες που έχω ακούσει είναι αμέτρητες. Από την πίκρα για μία ακόμη ήττα στο ντέρμπι που δε σταματάει ούτε αργά τη νύχτα μέχρι την ανοιχτή εξομολόγηση της μοναξιάς κάποιων ανθρώπων. Άλλοι τραγουδούν στο τηλέφωνό τους, άλλοι διαβάζουν δειλά κάποιο ποίημα που έχουν γράψει. Άλλοι μοιράζονται τα νέα τους, άλλοι απλά θέλουν να κουβεντιάσουν με τον παραγωγό, τον μαέστρο της νύχτας.

Μία νύχτα στο ραδιόφωνο αποκαλύπτει πολλές ανθρώπινες ιστορίες, αναπαράγει μία ειλικρίνεια. Σε αντίθεση με ό,τι συμβαίνει τις περισσότερες φορές στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, το ραδιόφωνο έχει τη δική του αξεπέραστη μαγεία. Ειδικά, αφού σημάνει μεσάνυχτα.