O δάσκαλος

Της Βάνας Χαραλαμπίδου 

Αρχές της δεκαετίας του 90 πρέπει να ήταν όταν ήρθε καλεσμένος από την Ένωση Συντακτών να κάνει κάποια σεμινάρια σχετικά με τη γλώσσα στους δημοσιογράφους. Δεν χρειάστηκε πολύ. Από τα πρώτα λεπτά μας καθήλωσε, ξαναγίναμε μαθητές. Ο Δάσκαλος Χρίστος Τσολάκης! Δεν ήταν το αντικείμενο, που το κατείχε όσο κανείς. Ήταν ο μαγικός του τρόπος να κάνει τα μαθήματα για τη γλώσσα γοητευτικό παραμύθι και τη διδασκαλία των κανόνων παιχνίδι που δεν ξεχνούσες ποτέ. Λυπόσουν που δεν σου έτυχε να είσαι ανάμεσα στους φοιτητές του για να έχεις την ευκαιρία να απολαμβάνεις το λόγο του, τον μειλίχιο τρόπο του, τη γλυκύτητα του, την αγάπη του για τη διδασκαλία, το πάθος του για τη μετάδοση της γνώσης.

Λίγο μετά, το 1994, ήταν από τους πρώτους που σκέφθηκα πως έπρεπε να στελεχώσουν το δυναμικό ενός σταθμού, που φιλοδοξούσε να γίνει ένας «σταθμός στον Πολιτισμό», του 9.58 fm. Είχε αντιρρήσεις αρχικά, μάλλον εξαιτίας της υπερβολικής του σεμνότητας. Πείστηκε, παρά το φορτωμένο πρόγραμμά του, με το επιχείρημα ότι τα μαθήματά του θα ήταν τώρα προσιτά στον καθένα, σ’ εκείνους που ποτέ δεν θα είχε διαφορετικά την τύχη να τον ακούσουν, σ’ όλους  εκείνους που δεν σπούδασαν, αν και το ήθελαν, ακόμη και στους ξένους που πάσχιζαν να μάθουν ελληνικά. Πείστηκε και ξεκινήσαμε. Ο Γιώργος Καλιεντζίδης τον ηχογραφούσε και φρόντιζε τις λεπτομέρειες της παραγωγής.

Οι εκπομπές του κράτησαν χρόνια, απέκτησαν φανατικό κοινό, άνθρωποι του τηλεφωνούσαν και άλλοι τον συναντούσαν για να του μιλήσουν γι αυτές. Η μαγεία του ραδιοφώνου τον κέρδισε και αυτόν. Ήταν ενθουσιασμένος. Έφτασε κάποτε να πει ότι θα μπορούσε να έχει ένα δικό του ραδιόφωνο και να επικοινωνεί με τον κόσμο, να απαντά σε ερωτήσεις, να λύνει απορίες,  να φωτίζει ασάφειες, να αφηγείται σαν παραμύθι την ιστορία και τις περιπέτειες της ελληνικής γλώσσας, στην οποία αφιέρωσε τη ζωή του.

Από αυτές τις εκπομπές εκδόθηκαν από τον 9.58 fm και τις εκδόσεις «Νησίδες» τρία βιβλία με τα μαθήματά του με τον ίδιο τίτλο της εκπομπής του «Τη γλώσσα μου έδωσαν ελληνική». Στείλαμε τη σειρά σε όλα τα ξένα πανεπιστήμια που είχαν τμήματα ελληνικής γλώσσας.

Η συνεργασία του με το σταθμό της ΕΡΤ 3 σταμάτησε αρχές του 2005. Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας έκρινε τα μαθήματά του περιττά και η εκπομπή κόπηκε μαζί με αντίστοιχες άλλες, που έδιναν στον 9.58 fmτο χαρακτήρα του πολιτιστικού ραδιοφώνου.

Εκείνος συνέχισε αεικίνητος και ακούραστος τις άπειρες δραστηριότητές του πάντα με την ίδια αφοσίωση και αγάπη.

Τελευταία φορά τον συνάντησα λίγο πριν από τις πρόσφατες εκλογές. Πρόσφορα θέματα η πολιτική κατάσταση, τα οικονομικά, τα αδιέξοδα της παιδείας… Του επανέλαβα πόσο πολύτιμη ήταν για όλους μας η προσφορά του. «Ξέρεις κάτι», απάντησε πριν χωριστούμε «ποτέ, καμία κυβέρνηση δεν ζήτησε τη γνώμη μου για κανένα θέμα του υπουργείου Παιδείας. Ποτέ δεν μου τηλεφώνησε κανείς απ’ αυτούς να με ρωτήσει για την οποιαδήποτε μεταρρύθμιση… Κι ας ξέρω τα θέματα αυτά καλύτερα από πολλούς άλλους… Ποτέ, κανείς τους».

Με απεριόριστη ευγνωμοσύνη τον αποχαιρετώ .