Ο ΛΕΞ και η «Σπασμένη Φλέβα»

Για την ιστορία: «Ο ΛΕΞ διάβασε για πρώτη φορά το σενάριο της ταινίας «Σπασμένη Φλέβα» 3 χρόνια πριν και συμφώνησε με τον σκηνοθέτη Γιάννη Οικονομίδη να δημιουργήσει ένα αντιπροσωπευτικό τραγούδι για τις ανάγκες του έργου. Στις αρχές του Οκτώβρη 2024, συνεργάστηκε με την jazz-rock μπάντα Kepler is Free. …Στα τελευταία στάδια του μοντάζ, το κομμάτι ήταν έτοιμο και ο Λεξ του έδωσε τον τίτλο της ταινίας: «Σπασμένη Φλέβα».

Με αφορμή το τραγούδι στην ομώνυμη ταινία του Γιάννη Οικονομίδη που «σπάει ταμεία», ένα κείμενο για τον Λεξ που δεν δημοσιεύτηκε όταν γράφτηκε, στις 4 του Νοέμβρη 2025:

Οι συζητήσεις για τη συναυλία και τις 40- 45.000 θεατών πήραν κι έδωσαν αυτό το διάστημα. Έχουμε θέματα να συζητάμε για τα μουσικά πράγματα και φαινόμενα στη μικρή μας χώρα. 

Πριν 10-15 μέρες τρελάθηκαν τα πληκτρολόγια με τον Σαββόπουλο. Τώρα ο Λεξ.

Το βέβαιο είναι ένα ότι και οι δύο επιδρούν. Ο καθείς και η γενιά του.

(μαζεύω γνώμες) 

«Είναι «trendy» γι’ αυτό». Και γιατί 

«…Να μη σου πω, οι πιο πολλοί είναι «φασαίοι»…

Χθες στη Βίσση. Αύριο στον Θανάση. Κυριακή στον Αργυρό.

Καλοκαίρι στα πανηγύρια. Ε, απόψε εδώ.»

(Τυχαίες οι αναφορές σε ονόματα.)

Άκουσα κι απόψεις από παριστάμενες φίλες μου. Για παρουσία σε ακραίες ηλικίες κοινού. Ηλικίες από …15-16 χρονών ως και 60αρηδες. 

Ασφαλώς κι υπάρχουν μόδες. Υπάρχουν καλλιτέχνες που συνεπαίρνουν το κοινό, έχουν τεράστια αποδοχή και ισχυρή επίδραση στα εκάστοτε νεολαιίστικα, ή τις κοινωνικές συνθήκες, τα αιτήματα, τα συναισθήματα, κάθε εποχής…

 Να θυμηθώ τις χιλιάδες στα στάδια της Μεταπολίτευσης για να ακούσουμε Θεοδωράκη;  Τις…80.000 του Σαββόπουλου στο Ολυμπιακό Στάδιο το 1983; Την ίδια χρονιά στο ίδιο στάδιο, 2 βραδιές του Γιώργου Νταλάρα με …160.000 κόσμου, ίσως οι μεγαλύτερες διοργανώσεις ελληνικής μουσικής στον τόπο μας  ως σήμερα; Το Πάρτυ της Βουλιαγμένης του Κηλαηδόνη; 

Και φυσικά, Βασίλης Παπακωνσταντίνου με …62.800 τυπωμένα εισιτήρια (και μάλλον ίσως κάπου 80.000 μέσα, τελικά!!!), στο Καυταντζόγλειο, Θεσσαλονίκη, 1989, η μεγαλύτερη συναυλία που συνέβη ποτέ σ’ αυτή την πόλη… 

Και Τρύπες, Παπάζογλου, Μάλαμας, Χαρούλης, 

ως το «φαινόμενο» Θανάσης Παπακωνσταντίνου.

Και εδώ και λίγα χρόνια Λεξ. Πού είναι λοιπόν το περίεργο; 

Ναι είναι και trendy πάνε και «φασαίοι», έχεις δίκιο φίλε μου… 

Είναι και «είδωλο»;;; Ίσως.

Είναι όμως κοινωνικό φαινόμενο για την τωρινή εποχή μας είναι αυτός που μιλάει πρώτη φορά τόσο μαζικά για τους από «κάτω» για τη σιωπηλή «αόρατη» στις εκλογές και τις δημοσκοπήσεις γενιά- γενιές είναι το σωστότερο- της «σκοτεινιάς» του 21ου αιώνα, παιδιά  του Δεκέμβρη του 2008, παιδιά της Κρίσης και της Πανδημίας, τέκνα διαψευσμένων υποσχέσεων κι επομένως  προσδοκιών, με προδομένα ματαιωμένα όνειρα, απολίτικα κι αυτό είναι που δεν χωνεύεται εύκολα.