Ο μύθος της Ρόζας

Αν φορτώσεις σε μια νύχτα τα κατάλληλα συστατικά, τότε το μείγμα μπορεί να σε εξιλεώσει για όλα τα άσχημα της μέρας. Τρεις γλώσσες, γενναίες δόσεις ιστορίας, τρεις υπέροχες ερμηνείες, ατελείωτες εικόνες και πάνω απ’ όλα η μουσική. Μία συναυλία- αφιέρωμα στη Ρόζα Εσκενάζυ που ανέσυρε επιτέλους για λίγο το ωραίο συναίσθημα του να είσαι Έλληνας.

Ένα ταξίδι στην ιστορία με όχημα τη μουσική, ένα ταξίδι σε ένα κλίμα τελείως διαφορετικό από το σημερινό. Τραγούδια με ήχο διαπεραστικό και γλώσσα δυνατή και καθαρή, γεμάτα εικόνες. Τα τραγούδια της Ρόζας Εσκενάζυ, της σπουδαίας σεφαραδίτισσας ερμηνεύτριας του ρεμπέτικου τραγουδιού.

Ελληνικά, τουρκικά και λαντίνο (η γλώσσα των ισπανοεβραίων) σε αρμονική συνύπαρξη και αλληλοδιαδοχή. Η Θεσσαλονίκη του 1912, η Αθήνα του ’30, η Κωνσταντινούπολη… Η Μάρθα Φριντζήλα, η Yasmin Levy και η Mehtap Demir σε τρεις εξαιρετικές ερμηνείες. Σπάνια μουσικά όργανα ικανά να παράγουν κάθε λογής ήχους. Μία μουσική σκηνή ασφυκτικά γεμάτη από το πλήθος που Δευτέρα βράδυ άφησε για λίγο στην άκρη την αβεβαιότητα και αφέθηκε στην ασφάλεια του ρεμπέτικου.

Μπορούσες να το διακρίνεις στα πρόσωπα όλων, στον τρόπο που χειροκροτούσαν στο ρυθμό, στη φωνή τους όταν τραγουδούσαν:

[…] Δική μου είναι η Ελλάς

που στη κατάντια της γελάς

της λείπει το ένα της ποδάρι

που της το παίξανε στο ζάρι […]

Ο μύθος της Ρόζας, του γλυκού καναρινιού, μιλούσε κατευθείαν στην ψύχη όλων, αποτελώντας πηγή έμπνευσης και αισιοδοξίας. Έχουμε ανάγκη τέτοια βράδια και κυρίως τέτοιους μύθους- όπλα για να πολεμήσουμε την πραγματικότητα έτσι όπως την καταντήσαμε…

* Η συναυλία πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο των 46ων Δημητρίων.