Οι δύο γυναίκες της πυρκαγιάς που με συγκλόνισαν
Η πρώτη στην ανατολή της ζωής της, η δεύτερη στη δύση της.
Λέξεις: Τίνα Αντωνάκου
Δύο γυναίκες. Η Εβίτα και μια ηλικιωμένη κυρία. Η πρώτη στην ανατολή της ζωής της. Η δεύτερη στη δύση της.
Η Εβίτα, 13 χρονών, ήταν στο χωράφι του θανάτου, μαζί με τον πατέρα της και τον αδελφό της. Αγωνίστρια από μικρή, αθλήτρια της ποδηλασίας, δεν έμεινε να αντιμετωπίσει τη μοίρα της και να έρθει πρόσωπο με πρόσωπο με τη φωτιά, αλλά έτρεξε, πήδηξε στον γκρεμό, πέταξε ψηλά…
Η δεύτερη, η γιαγιά, έβρεξε τα μπουρνούζια των παιδιών, τους τα φόρεσε και τα έδιωξε μαζί με την νταντά τους με την εντολή να τρέξουν στη θάλασσα και να μην κοιτάξουν πίσω. Η ίδια, επέστρεψε στο σπίτι της που το τύλιγαν οι φλόγες και έπιασε το χέρι του άντρα της που δεν μπορούσε να μετακινηθεί…
Αυτές οι δύο γυναίκες πόσο με συγκλονίζουν… Για τη γενναιότητά τους στη ζωή. Για τη γενναιότητά τους στον θάνατο.
Ας είναι ελαφρύ το χώμα που θα τις σκεπάσει.
ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:
