Όσα μου έμαθαν οι εκλογές της Κεντροαριστεράς

Μερικές σκέψεις που έκανα σήμερα το πρωί με το αποτέλεσμα των εκλογών της Κεντροαριστεράς

-Η διαδικασία ήταν αρκούντως ενδιαφέρουσα και πρωτόγνωρη για τα ελληνικά δεδομένα. Η εκλογή αρχηγού από τη βάση έχει πάντα μεγάλο ενδιαφέρον γιατί βάζει πραγματικά στο παιχνίδι τον ψηφοφόρο που έχει συνηθίσει να του επιβάλλονται αποφάσεις. Ένα είδος αμεσσοδημοκρτίας.

-Τα παλαιά πολιτικά τζάκια δεν χάνονται και δε θα χαθούν ποτέ. Όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και σε όλο τον κόσμο. Από τη Χίλαρι Κλίντον έως τον Τριντό. Η πολιτική ήταν πάντα και μια οικογενειακή υπόθεση.

-Τα social media δεν είναι η ζωή. Υπάρχει εκεί έξω μια τεράστια σιωπηλή πλειοψηφία ανθρώπων που δεν εκφράζεται δημόσια, δεν παίρνει θέση, δεν εκτίθεται υπέρ κανενός. Και την κατάλληλη στιγμή στέλνει το μήνυμα της. Όσο και αν εσύ έχεις ήδη πιστέψει πως άλλος καβαλά το άλογο και τρέχει…

-Το μέλλον σχηματισμών που δημιούργησαν ελπίδες σε μια μερίδα του κόσμου που έψαχνε πέρα από παραδοσιακά σχήματα κρίνεται όπως φαντάζεσαι τώρα. Από χθες δεκάδες στελέχη του Ποταμιού ασκούν εντονότατη κριτική στον αρχηγό τους διότι εξαφάνισε το κίνημα…

-Η ενότητα του νέου φορέα θα κριθεί φυσικά στην πράξη. Τις επόμενες εβδομάδες ή και μήνες μέχρι τις εκλογές. Εκεί θα φανεί αν το εγχείρημα έχει βάση στέρεη ή είναι μια συγκυριακή συνεύρεση την οποία θα φάει το σκότος των φιλοδοξιών. Νικητών και ηττημένων.

-Υπάρχει ένα πλήθος κορυφαίων στελεχών του ΠΑΣΟΚ που δεν εκφράστηκαν καθόλου σε αυτές τις εκλογές. Η σιωπή τους εξαιρετικά περίεργη σημαίνει στάση αναμονής.

-Το εξαιρετικά μεγάλο πλήθος των ανθρώπων που πήγαν και ψήφισαν δείχνει τη διάθεση ύπαρξης ενός ισχυρού τρίτου πόλου, ρυθμιστή στα πράγματα.

-Διαδικασίες σαν τη χθεσινή και όσα προηγήθηκαν μας δίνουν ελπίδες ότι μπορεί να ωριμάζουμε πολιτικά. Αρκεί το επόμενο διάστημα να επικρατήσει η ψυχραιμία και η λογική και να δικαιωθούν όσοι πίστεψαν σε αυτό το εγχείρημα. Γιατί αν αρχίσουν τα μαχαιρώματα και η διάλυση τότε θα φανεί σαν ένα ακόμα σώου φιλοδοξιών.

-Η ύπαρξη διαφόρων μαϊντανών, τόσο μεταξύ των υποψηφίων όσο και μεταξύ όσων εμφανίστηκαν στα εκλογικά τμήματα δείχνει πως η πολιτική ήταν, είναι και θα είναι η μεγαλύτερη ευκαιρία για ανάδειξη και απόκτηση ύπαρξης διαφόρων απίθανων τύπων που θρέφονται από τη δημοσιότητα.