Όσα μου έμαθε το fb

To fb ως παράδειγμα προς μελέτη έχει εξαιρετικό ενδιαφέρον. Αν το παρατηρήσεις σε βάθος χρόνου. Χωρίς κανόνες στην πραγματικότητα, αν εξαιρέσεις το δικαίωμα μπλοκαρίσματος και αναφοράς, πράγμα που το κάνει από μόνο του ενδιαφέρον και επικίνδυνο.

Στο fb συναντάς διάφορες κατηγορίες ανθρώπων. Αυτούς που βρίσκονται εκεί από περιέργεια, να κρυφοκοιτάξουν τις ζωές των άλλων. Αυτούς που βρίσκονται για να επιδείξουν τη δική τους ζωή. Κοίταξε με σήμερα έφαγα αυτό το πιάτο, ήπια καφέ με αυτούς, διάβασα αυτό το βιβλίο, έκανα μπάνιο σε αυτή την παραλία, ο/η σύντροφός μου με αγαπά, έχω όσα εσύ δεν θα αποκτήσεις ποτέ. Το fb ικανοποιεί τη ματαιοδοξία όλων μας στο μέγιστο βαθμό. Τα like άλλωστε αποτελούν την καλύτερη δικαίωση και χάιδεμά της.

Στο fb υπάρχει μια κατηγορία ανθρώπων που ζει για να επιβεβαιώνει το τι σημαίνει μεγαλώνω κάνοντας την αγένεια σημαία μου. Θα μπει σε τοίχους ανθρώπων που δεν γνωρίζει καν, που δεν τους συνδέει ούτε η στοιχειώδης ”φιλική” σύνδεση του και θα εκφράσει άποψη, θα βρίσει, θα αμφισβητήσει την άποψη του άλλου, θα ξεκατινιαστεί. Θα αποδείξει τι σημαίνει τζάμπα μαγκιά του λόγου.

Στο fb θα βρεις ρομαντικές ψυχές που απλά αγαπούν λίγη ομορφιά που χάθηκε, θα βρεις όμως και θεριά ανήμερα που ξεδιπλώνουν την ανθρωποφαγία τους μέσα σε ποστ τριών γραμμών με άνεση.

Θα βρεις μίσος και αγάπη, σε υπέρμετρες δόσεις.

Θα βρεις διαμάντια εικόνων και λέξεων που δεν δίστασαν να εκθέσουν σε κοινή θέα άνθρωποι που επιβεβαιώνουν την ιδέα που είχες για κείνους, θα βρεις όμως και τη διάψευση για άλλους που τους είχες ψηλά και με μερικά ποσταρίσματα ξεγύμνωσαν έναν άλλο εαυτό που δεν υποψιαζόσουν ή τον έκρυβαν καλά.

Το fb δεν είναι ακριβώς η ζωή. Είναι μια ενδιαφέρουσα εκδοχή της. Άξιο μελέτης αλλά όχι και για να βαρόμετρο για το πώς πρέπει να τη ζεις.