Όσο διαπραγματεύεστε για το PSI…

Η 11.11.11 έχει καταγραφεί στη σύγχρονη ελληνική ιστορία ως μία μέρα που η χώρα έδωσε το τιμόνι της σε έναν μη εκλεγμένο πρωθυπουργό, τον καταξιωμένο τραπεζίτη, Λουκά Παπαδήμο για να την οδηγήσει με… σίγουρα βήματα στη νέα δανειακή σύμβαση, στο κούρεμα και στο PSI. Για κάποιον παράδοξο λόγο ήταν ημέρα ανάτασης του καταρακωμένου ηθικού των Ελλήνων πολίτων. Έμοιαζε με ελπίδα στην ομίχλη του πολιτικού σκηνικού. Ήταν ένα νέο πρόσωπο εν πάσει περιπτώσει σε πολιτικό αξίωμα. Η δημοτικότητα του κ. Παπαδήμου ήταν εξαρχής στα ύψη. Έκτοτε στους δυόμιση μήνες που έχουν μεσολαβήσει δεν έχουν αλλάξει πολλά ή τουλάχιστον έτσι φαίνεται στα ΜΜΕ και στις πολιτικές δηλώσεις. «Κλείνει η συμφωνία για το PSI», «Κλειδώνουν τα νέα μέτρα», «Ασφυκτικές πιέσεις από την Τρόικα», «Δεν υπάρχουν κόκκινες γραμμές»… Τίτλοι που μεταφέρουν τις εξελίξεις σε ένα σίριαλ που εξελίσσεται σε ένα παράλληλο σύμπαν. Την ίδια στιγμή, όμως, κύριε Παπαδήμο, που εσείς «δίνετε τη μάχη» και αγωνίζεστε να κλείσει το PSI, να κουρευτεί το χρέος και να… ξεκλειδώσει η νέα δόση του ναρκωμένου έθνους, εκεί έξω η ζωή συνεχίζεται…

Από τις 11.11.11 και όσο εσείς διαπραγματεύεστε χωρίς κόκκινες γραμμές είδα και άκουσα πράγματα που δεν αγγίζουν εσάς και τους πολύτιμους συνεργάτες στη σωτηρία της χώρας:

-Είδα την κεντρική λεωφόρο Βασιλίσσης Όλγας στη Θεσσαλονίκη να μετατρέπεται σε δρόμο- φάντασμα. Τα κλειστά μαγαζιά πολλαπλασιάζονται συνεχώς. Στη θέση των λουκέτων ξεφυτρώνουν με αυξανόμενη συχνότητα ενεχυροδανειστήρια, εφαρμόζοντας στη μικροκλίμακα της καθημερινής ζωής τις πρακτικές που σας επιβάλλουν η τρόικα και οι δανειστές. Ενεχυροδανειστήρια με μεγάλες ταμπέλες και ξεδιάντροπα μηνύματα που προσκαλούν τους περαστικούς να ξεπουλήσουν κοσμήματα, αυτοκίνητα και ό,τι άλλο πολύτιμο για ζεστό χρήμα…

-Από την άλλη, για να μην είμαστε άδικοι, είδα την επιχειρηματικότητα να δέχεται τονωτική ένεση από την περιβόητη 6η δόση στον ίδιο δρόμο, τη Β. Όλγας. Λαμπεροί οίκοι τελετών ανοίγουν τις πόρτες τους, προκαλώντας ανατριχίλα σε κάθε πέρασμα. Είναι, βέβαια, και το ολοκαίνουριο, επιβλητικό Sex Shop που εγκαινιάστηκε πρόσφατα στο ύψος της Καλλιδοπούλου στα πρότυπα των αντίστοιχων μαγαζιών που γεμίζουν τις κακόφημες γειτονιές του Αμβούργου και άλλων μεγαλουπόλεων.

-Είδα τον Παναγιώτη να κλείνει το υπόγειο πάρκινγκ του στην Καλαμαριά αφού το μηνιαίο εισόδημα των 1500€ δεν αρκεί για να καλύψει το χαράτσι των 9000€ που του ήρθε στις αρχές του χρόνου…

-Άκουσα τον Ευριπίδη, φαρμακοποιό στο επάγγελμα, να μου αφηγείται τη χαοτική κατάσταση που προκάλεσε ο Υπουργός Υγείας- στηρίζω τον Βαγγέλη Βενιζέλο στη διαδοχή για το ΠΑΣΟΚ- Ανδρέας Λοβέρδος σε όλο τον τομέα της Υγείας και της Πρόνοιας. Το ΙΚΑ και τα υπόλοιπα ασφαλιστικά ταμεία με τα ανενεργά ΑΦΜ αρνούνται να καταβάλλουν χρήματα στα φαρμακεία και στα νοσοκομεία, παραπέμποντας στον… επαναστατικό ΕΟΠΥΥ που δε διαθέτει γραφεία και προσωπικό και δεν μπορεί να τους εξυπηρετήσει…

-Άκουσα την Εύη να περιγράφει τη συγκλονιστική περίπτωση ενός μανάβη από την Καλαμαριά που η οικονομική ασυνέπεια από καφέ και νυχτερινά μαγαζιά τον έχουν οδηγήσει σε τέτοιο βαθμό απόγνωσης ώστε να μη θέλει να επιστρέψει στο σπίτι για να δει τα παιδιά του τυλιγμένα με κουβέρτες, αφού δεν έχει χρήματα για πετρελαίο…

-Είδα εκδοτικούς κολοσσούς να καταθέτουν αίτηση υπαγωγής στο σωτήριο άρθρο 99 του πτωχευτικού κώδικα, αφήνοντας ξεκρέμαστα τα… τσιμπούρια. Είναι ανακουφιστική η συνέργια ενός κράτους που νομιμοποιεί και προστατεύει τους κάθε λογής απατεώνες.

-Είδα αναδρομικές παρακρατήσεις 240€ στο μισθό μου ως φόρο αλληλεγγύης για ολόκληρο το 2011. Είναι συγκινητικό να σου επιβάλλεται η «οικειοθελής» αλληλεγγύη απέναντι σε ένα κράτος που έχει απεκδυθεί κάθε έννοια πρόνοιας και αλληλεγγύης απέναντι στους ίδιους τους πολίτες του.

-Βέβαια, υπάρχουν και χειρότερα, όπως αυτά που άκουσα τον Βαγγέλη να μου αφηγείται για τον πατέρα του, εργαζόμενο σε νοσοκομείο, ο οποίος εισέπραξε για τον Ιανουάριο μισθό 60€ λόγω αναδρομικών παρακρατήσεων στο πλαίσιο της εφαρμογής του ενιαίου μισθολογίου…

-Διάβασα την ανεργία ανάμεσα στους νέους στη Θεσσαλονίκη να χτυπά ιστορικά υψηλά, αγγίζοντας το 50%!

Αλλά μάλλον τέτοιες πληροφορίες, που αποτυπώνουν ένα πολύ μικρό κομμάτι της πραγματικότητας που επικρατεί σήμερα στην Ελλάδα δεν έχουν καμία θέση στη διαπραγμάτευση με διεθνώς νομιμοποιημένους τοκογλύφους. Εκεί μέτρουν οι τράπεζες και οι αριθμοί. Οι κόκκινες γραμμές μπαίνουν εκεί που αρχίζει ο άνθρωπος. Βέβαια, το στάδιο του σοκ κάποια στιγμή ξεπερνιέται και τότε ο καθένας παίρνει τη θέση που του αναλογεί στην ιστορία…