Παλαιά διδάγματα σε νέα διλήμματα

Της Δανάης Χατζόγλου Μην ζορίζεις τον λαό. Μην τον εξωθείς στην απελπισία. Παλαιό δίδαγμα της Ιστορίας που επανέλαβαν στους αιώνες σύμβουλοι Αρχόντων, φιλόσοφοι, πολιτικοί.  Στον 21ο αιώνα μέλλει να αποδειχθεί αν η Ιστορία δεν μπορεί να μας διδάξει πια τίποτα και τα διδάγματα, τα παλαιά, πρέπει να πάρουν το δρόμο για τις ελληνικές χωματερές ή και για πιο πολιτισμένους σκουπιδότοπους.

Τι είναι όλα αυτά τα εκατομμύρια ανθρώπων (μαζί τους και εμείς) που μιλούν διαφορετικές γλώσσες, πιστεύουν σε διαφορετικούς θεούς, έχουν διαφορετικές κουλτούρες και τρόπο ζωής και όμως συνθλίβονται όλοι (μαζί τους και εμείς) από κρίσεις κάθε είδους και εξωθούνται στην απελπισία. Ξαναμοιράζεται ο κόσμος ολόκληρος, από ποιους και για ποιούς; Πήρε θάρρος η  λεγόμενη μεσαία τάξη και ζητά  εξουσίες (Τουρκία, Ελλάδα); Θα εξαφανιστεί με επανα-προλεταριοποίση τύπου 19ου αι.;  Ξαναμπαίνουν στο παιχνίδι θρησκευτικοί φανατισμοί και πόλεμοι (πού είσαι Μαξ Βέμπερ); Και η Κίνα; Τι θέλει η Κίνα; Τι κρύβουν οι «αγορές» που νομιμοποιήθηκαν με σκοτεινούς τρόπους και  από ποιούς; Τι σημαίνει η παγκοσμιοποίηση και η τερατο-ανάπτυξη της πληροφόρησης για τη ζωή και το μέλλον του καθενός από εμάς; Πόσα «ΑΪ – ΤΑΔΕ», φτιαγμένα στην Κίνα, ακόμα; Η πτώση της Σοβιετικής Ένωσης μοιάζει με κάθε άλλη μεγάλη πτώση και θα χρειαστούν 100 και βάλε χρόνια για να ξεπεραστεί η πολιτική, κοινωνική και οικονομική ανισορροπία; Οι αντίκτυποι της πτώσης της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας  αμβλύνθηκαν, αλλά θα είναι υπαρκτοί για πολύ καιρό ακόμα, δίδασκε ο καθηγητής Πολιτικής Ιστορίας στο πανεπιστήμιο του Μονάχου (και με κοίταζε καθώς ήμουν η μόνη ελληνίδα). Πόσα τα χρόνια της Ειρήνης στα 4000 χρόνια ιστορίας της Μεσογείου; Πόσοι οι «δωσίλογοι» από πολύ παλιά ως σήμερα;

Πού πάει ο χρυσός πού συσσωρεύεται; Θα φέρει πολέμους, όπως έλεγαν οι γονείς μας; Έχει Ιστορία η απληστία της εξουσίας  η δοσμένη είτε από το Θεό είτε από τα Κοινοβούλια; Τι θα σήμαινε ο μεγάλος Ηγέτης σήμερα; Υπάρχει Δημοκρατία χωρίς Παιδεία και το αντίστροφο; Ο νέο-φιλελευθερισμός γεννά τον νέο –φασισμό ή το αντίστροφο;  Ψάχνουμε μόνο  τις αλήθειες που μας είναι χρήσιμες,  έλεγε μεγάλος μεταρρυθμιστής του 16ου αι.;  Οι δικοί μας μεταρρυθμιστές , της ασαφούς κεντροαριστεράς, τι ακριβώς ψάχνουν και για ποιούς; Τα ανθρώπινα δικαιώματα είναι μια έννοια που διαμορφώνεται καθημερινά και με ποιους όρους; Πρέπει να ζητά την εξουσία η Ριζοσπαστική Αριστερά σήμερα ή να παραμένει σε αμυντική θέση;

Δεν τους κατανοώ τους συνανθρώπους μου. Πολλές φορές ούτε και εμένα την ίδια. Έχω συμπαθήσει καλούς και αντιπαθήσει κακούς, αλλά και το ανάποδο. Έχω συμπαθήσει αριστερούς και έχω αντιπαθήσει δεξιούς, αλλά και το ανάποδο. Άθεη η ίδια, έχω συμπαθήσει ανθρώπους που πιστεύουν σε μια ανώτερη δύναμη, μετρημένους στα δάκτυλα είναι η αλήθεια. Ο άνθρωπος που  ξυπνά τους μεγαλύτερους φόβους μου είναι ο απελπισμένος άνθρωπος. Δεν μπορεί να υπολογίσει διδάγματα. Δεν μπορεί να έχει κανόνες ούτε για τον ίδιο ούτε για τους άλλους, πέρα από τη βία δε βλέπει τίποτε άλλο. Βία και διαταγές. Γίνεται  μονοδιάστατος. Υπάρχει μεγαλύτερος φόβος από ένα μέλλον με κοινωνίες μονοδιάστατων ανθρώπων;

*Η φωτογραφία είναι της Ελένης Βράκα