Ο Πέτρος Μάλαμας γράφει τις καλύτερες 200 λέξεις που θα διαβάσεις για τη Θεσσαλονίκη
Ο τραγουδοποιός και ερμηνευτής γράφει ένα κείμενο με αφορμή τα 30χρονα της Parallaxi.
Τριάντα (να τα εκατοστήσετε) έτη μετά περπατάω στην πόλη· κρατάει χρόνια πολλά αυτό το εργοτάξιο· στα μέσα του ενενήντα θά ’ταν έτοιμο· ποιός να το φανταζόταν.
Σκέφτομαι όλο αυτό το χωροχρονικό συνεχές, από την ίδρυσή της, στη Ρώμη (με αγάπη) συμβασιλεύουσα της Πόλης και πάντα δεύτερη.
Οι Σεφαραδίτες την αποκαλούσαν Ιερουσαλήμ των Βαλκανίων· μα ούτε οι Σεφαραδίτες είναι εδώ πια ούτε και τα Βαλκάνια. Τους μεν πήραν τα τραίνα από την πλατεία Ελευθερίας το σαρανταδύο· στα δε Βαλκάνια, κάπου στο ενενήντα εννιά, απ ’το λιμάνι της έστειλε απεμπλουτισμένα βλήματα στην καρδιά της καρδιάς των.
Συνεχίζω ες καίει τζι.
Στην Αντιγονιδών έχουν χρησιμοποιήσει ναό της Αφροδίτης για θεμέλια χουντικών ντερ πολυκατοικίεν. Εύφορο έδαφος για οικοδόμους ή αποικοδομητές, είναι η υγρασία;
Ο Νικόλας ο Παπάζογλου υπηρέτησε το Αγροτικόν του στην καημένη την Κάτω Τούμπα· η πόλη με γυρισμένη πλάτη και μετά θάνατον να του κάνει αφιέρωμα στην Αριστοτέλους, που γερνάς.
Από τ’ ανατολικά ο Λεξ, νά ’ναι καλά να μας (τα) φτύνει.
Κινέζος που ζει στα στενά της λέει πως είναι φυσικό μια πόλη που έχει σύμβολο έναν Πύργο-φυλακή να πηγαίνει καλιά της.
Είναι θέμα φενγκσουίστικο· αλλά τι να ξέρουν κι αυτοί πέρα από λιμάνια;
*Γραμμένο για το επετειακό τεύχος των 30 χρόνων της parallaxi
