Dead zone: Ο µαρασµός της ΒΙΠΕΘ
Φωτογραφίες: Θανάσης Σταθόπουλος Λέξεις: Σάκης Ιωαννίδης Ο ήχος από τις µηχανές ντίζελ των τριαξονικών φορτηγών που µετέφεραν εµπορεύµατα και πρώτες ύλες στη Βιοµηχανική Περιοχή Θεσσαλονίκης ήταν το πρώτο που άκουγες καθώς έµπαινες στη Σίνδο τη δεκαετία του ’80, την περιοχή που συνδέθηκε µε τη βιοµηχανική επανάσταση της πόλης. Παραταγµένα στη σειρά έµοιαζαν από µακριά µε […]
Φωτογραφίες: Θανάσης Σταθόπουλος
Λέξεις: Σάκης Ιωαννίδης
Ο ήχος από τις µηχανές ντίζελ των τριαξονικών φορτηγών που µετέφεραν εµπορεύµατα και πρώτες ύλες στη Βιοµηχανική Περιοχή Θεσσαλονίκης ήταν το πρώτο που άκουγες καθώς έµπαινες στη Σίνδο τη δεκαετία του ’80, την περιοχή που συνδέθηκε µε τη βιοµηχανική επανάσταση της πόλης. Παραταγµένα στη σειρά έµοιαζαν από µακριά µε πολύχρωµα σπιρτόκουτα και ένα σµάρι ανθρώπων φόρτωνε και ξεφόρτωνε καθηµερινά τα προϊόντα που τροφοδοτούσαν την αγορά και τα εργοστάσια.
Η ΒΙΠΕΘ Σίνδου δηµιουργήθηκε στα τέλη του ’60 και σε τρεις φάσεις, σε µια έκταση 10.000 στρεµµάτων, δυτικά του Γαλλικού ποταµού και ανάµεσα στους δύο σιδηροδροµικούς άξονες Θεσσαλονίκης – Αθηνών και Θεσσαλονίκης – Ειδοµένης. Πρόκειται για τη µεγαλύτερη ΒΙΠΕ της χώρας και η µόνη όπου οι επιχειρήσεις καλύπτουν ολοκληρωτικά την έκταση του οικοπέδου της. Ο φορέας που διαχειρίζεται το χώρο είναι η ΕΤΒΑ (Ελληνική Τράπεζα Βιοµηχανικής Αναπτύξεως), η οποία ξεκίνησε ως κρατική και σήµερα ανήκει στην Τράπεζα Πειραιώς µετά την ιδιωτικοποίηση της.
Τα φορτηγά αραίωσαν στα τέλη της δεκαετίας του ’90 και σήµερα οι δρόµοι της ΒΙΠΕΘ είναι άδειοι και έρηµοι. Πωλητήρια έχουν βγάλει δεκάδες επιχειρήσεις και σύµφωνα µε εκτιµήσεις από τα 800 εργοστάσια που βρίσκονται εκεί περίπου 100 έχουν βάλει λουκέτο και δεκάδες λειτουργούν µεταξύ φθοράς και αφθαρσίας. Τα κουφάρια των κλειστών επιχειρήσεων παρασύρουν προς τα πάνω τα υψηλά ποσοστά ανεργίας που έχουν ξεπεράσει το 30% σε µια πόλη που αγάπησε και µίσησε εξίσου την εκβιοµηχάνιση της.
Διαβάστε επίσης: Ρέκβιεμ για μια πόλη
