Πιο κυνικός πεθαίνεις

Ρεσιτάλ κυνισμού. Ο Ντόναλντ Τραμπ περνά μία από τις πιο δηλητηριώδεις περιόδους του υπέροχου βίου του. Μέσα σε ένα και μόνο διήμερο χλεύασε τη δημιουργία από την Ινδία μιας βιβλιοθήκης στο Αφγανιστάν λέγοντας: ”Τι υποτίθεται ότι πρέπει να απαντήσω, “Ω, σας ευχαριστούμε για τη βιβλιοθήκη σας”; Δεν ξέρω καν ποιος τη χρησιμοποιεί στο Αφγανιστάν” και μιλώντας για την αποχώρηση του στρατού των ΗΠΑ από τη Συρία είπε: ”Θα αναχωρήσουμε από κει. Δεν έχουμε κάτι να κάνουμε. Η Συρία είναι άμμος και θάνατος”.

Η πεμπτουσία του παρτάκια, του ανθρώπου που η χρησιμοθηρία φυσικά σταματά στη δημιουργία συντριμμιών και στην αναχώρηση μόλις η καταστροφή ολοκληρωθεί. Ο Τραμπ εκφράζει σήμερα νομότυπα τη νέα παγκόσμια τάξη που δεκάδες ηγέτες αναδύονται ακριβώς με τα ίδια πιστεύω μιας νέας ιδεολογίας καθαρότητας, διαχωρισμού, αποκλεισμού.

Οι μετανάστες που πεθαίνουν στα κρατητήρια των ΗΠΑ αφού περπάτησαν μέσα στο λιοπύρι όλη τη λατινική Αμερική και έφτασαν στα σύνορα τους για μια καλύτερη ζωή είναι δείγμα του.

Η επιστροφή στα σκοτάδια άλλων αιώνων, κόσμων δυο ταχυτήτων, των εποχών της δουλείας, του Μεσαίωνα, των αποικιών, με άλλο ιδεολογικό μανδύα πια είναι εντυπωσιακό πόσο γρήγορα συμβαίνει.

Με μπροστάρη αυτόν τον απερίγραπτο τύπο που βρίσκεται στο τιμόνι της Αμερικής και κατά προέκταση του κόσμου και πίσω του μια στρατιά προθύμων ηγετών, από τη Βραζιλία έως την Ουγγαρία και ολόκληρη την Κεντρική Ευρώπη ένας νέος ανάλγητος κόσμος ξημερώνει μαζί με το 2019.