Ποιο Ολυμπιακό Ιδεώδες ρε υποκριτές;

Μέχρι να δημοσιευθεί αυτό το κείμενο προφανώς θα έχετε διαβάσει το μακρύ και το κοντό του καθενός στο θέμα Παπαχρήστου. Να σας πω κι εγώ λοιπόν το δικό μου. Οταν έσκασε στα αθλητικά σάιτ η είδηση για το τί γράφτηκε από μέρους της στο twitter, είχαμε εκπομπή και γελάσαμε πολύ με την βλακεία της αθλήτριας. Βλέπετε, το να γράφεις δημοσίως κάτι με ρατσιστικό, έστω και χιουμοριστικό υπόβαθρο, ενώ ετοιμάζεσαι να εκπροσωπήσεις τη χώρα που γέννησε το Ολυμπιακό Πνεύμα στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου, είναι σαν να έχεις Παιδικό Σταθμό και είσαι παιδεραστής!

«Χαζό είναι το κορίτσι», είπαμε και την πάτησε παρασυρμένη από την αφέλεια των κοινωνικών δικτύων. Μετά από μερικές ώρες φυσικά τα πράγματα σοβάρεψαν, πήραν πολιτική διάσταση κι ανάγκασαν την κοπέλα να ανασκευάσει. Είπα θα τελειώσει εκεί το θέμα, θα τιμωρηθεί η αθλήτρια και θα βάλει μια και καλή μυαλό. Ειλικρινά όμως το να αποβληθεί από τους Ολυμπιακούς Αγώνες δεν το περίμενα και φυσικά το θεωρώ εντελώς άδικο.

Εξηγούμαι γιατί: Η αθλήτρια αυτή (όπως και κάθε αθλήτρια και αθλητής σε τέτοια αθλήματα) προετοιμάζεται τέσσερα ολόκληρα χρόνια γι αυτήν την γιορτή και θα χρειαστεί άλλα τόσα για να ξαναπροσπαθήσει, αν είναι υγιής, τυχερή και σε καλή αθλητική ψυχολογία. Είναι βαριά τιμωρία το να την αποκλείει κάποιος από τους αγώνες. Εντάξει, έκανε λάθος, το διόρθωσε όπως μπορούσε αλλά να την τιμωρήσει με αποκλεισμό ποιος; Η επιτροπή που εμπλέκεται σε ένα σωρό Ολυμπιακά παρασκηνιακά ζητήματα αδιαλείπτως; Η ομοσπονδία που αφήνει απλήρωτους τους προπονητές και ανασφάλιστους τους αθλητές από τότε που δημιουργήθηκε; Η ελληνική κοινωνία που αποδέχεται το ντόπινγκ και τις δημόσιες σχέσεις που προκαλούν εύνοια, απλά γιατί φέρνουν μετάλλια στη χώρα;

Ε, όχι ρε παιδιά. Για να κοιταχτούμε όλοι λίγο στον καθρέφτη μας σαν κοινωνία. Για να μπούμε έστω λίγο στον ηλεκτρονικό μας καθρέφτη και να δούμε πόσα πειθαρχικά συμβούλια θα είχαμε περάσει δημοσιογράφοι και δικηγόροι γι αυτά που μοιραζόμαστε με φίλους μας στο facebook και στο twitter. Για να δούμε πόσες ΕΔΕ θα είχαν γίνει σε στρατιωτικούς, καθηγητές, δημόσιους λειτουργούς για «έξυπνες» ατάκες και σεξιστικά – ρατσιστικά – φασιστικά σχόλια. Είμαστε όμως όλοι υποκριτές. Όλοι. Γι αυτό και μας αξίζουν αυτοί οι πολιτικοί (που καταδίκασαν το τιτίβισμα της αθλήτριας αλλά για τους ομοίους τους πολιτικούς κάνουν τουμπεκί ψιλοκομμένο όταν τίθεται θέμα) κι αυτοί οι δημοσιογράφοι (που διαπλέκονται, καλύπτουν, ξεκατινιάζονται, πουλάνε και τη μάνα τους για μία διαφήμιση αλλά… την Παπαχρήστου τη θέλουν στα μπουντρούμια γι αυτό που τόλμησε να γράψει).

Δεν θα υποβαθμίσω την σοβαρότητα του θέματος που προέκυψε. Είναι τραγικό μία αθλήτρια λίγο πριν τη συμμετοχή της στους Ολυμπιακούς Αγώνες να κάνει ρατσιστικά σχόλια γιατί δείχνει την έλλειψη Παιδείας, κοινωνικής μόρφωσης, ωριμότητας και συναίσθησης του ρόλου που έχουν οι εκπρόσωποί μας σε τέτοιες παγκόσμιες διοργανώσεις. Ας σκεφτούμε όμως τι λάθη έχουμε κάνει εμείς και δημιουργούνται συνεχώς τέτοια ζητήματα. Ας τιμωρήσουμε πρώτα όσους δεν κατάφεραν να κάνουν αυτό το νεαρό κορίτσι τόσο υπεύθυνο ώστε να μην προβεί σε τέτοιο αστειάκι παραμονές αγώνων. Ας την αφήσουμε εν τέλει να αγωνιστεί στο Λονδίνο κι ας την τιμωρήσουμε όταν με το καλό επιστρέψει, με ή χωρίς μετάλλιο. Τη συμμετοχή της σ’ αυτούς τους αγώνες την κέρδισε μόνη της, δεν της την χάρισε καμία Ομοσπονδία και καμία Επιτροπή. Ετρεξε, πρωταγωνίστησε, ίδρωσε και επάξια πήρε το εισιτήριο για τους αγώνες. Δεν μπορούμε να της αφαιρέσουμε κάτι που είναι δικό της και που σίγουρα δεν είναι δικό μας. Εκτός κι αν θεωρούμε ότι το «κύρος» της Ολυμπιακής Επιτροπής δεν επιδέχεται ταλαντεύσεων και αλλαγής αποφάσεων (εδώ γελάει και ο κάθε πικραμένος). Βαθιά μέσα μου πιστεύω ότι η κοπέλα έχει καταλάβει το λάθος της και θα επανορθώσει εκεί που ξέρει. Στους αγωνιστικούς χώρους.

Υ.Γ.: Το εκατομμύριο του Κούβελου τώρα θα ξεχαστεί, όπως και τα τερτίπια του κυρίου Καπράλου. Αλλά ξέχασα, αυτοί δεν πρόκειται ποτέ να εκφραστούν δημοσίως εναντίον έγχρωμων συνανθρώπων μας. Τηρούν βλέπετε στο έπακρο το… «Ολυμπιακό Ιδεώδες». Τρομάρα μας.